عنوان پایان‌نامه

تهیه و مطالعات خواص فیزیکی و رئولوژیکی هیدروژل های بر پایه کتیرا با استفاده از چند عامل شبکه ای کننده



    دانشجو در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تهیه و مطالعات خواص فیزیکی و رئولوژیکی هیدروژل های بر پایه کتیرا با استفاده از چند عامل شبکه ای کننده" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1344.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59884
    تاریخ دفاع
    ۱۷ تیر ۱۳۹۲
    دانشجو
    مهسا پارسا
    استاد راهنما
    بابک کفاشی

    در این پروژه عملکرد بوراکس و گلوتارآلدئید به عنوان عامل شبکه ای کننده کتیرا که می تواند در سامانه های دارویی برای رهایش کنترل شده بکار رود، مورد مطالعه قرار گرفته است. برای استفاده از این پلیمرها باید استحکام را افزایش داد که بدین منظور از عوامل شبکه ای کننده مختلفی استفاده می کنند. هیدروژل کتیرا در این پروژه با دو عامل شبکه ای کننده، بوراکس و گلوتارآلدئید شبکه ای شده است. برای تعیین نسبت وزنی عامل شبکه ای کننده به پلیمر از روش تیتراسیون استفاده شده است. در تیتراسیون مول گروه هیدروکسیل کتیرا در هر گرم کتیرا بدست آورده شد و بر اساس تعداد عامل فعال عامل شبکه ای کننده، مول و وزن عامل شبکه ای کننده بدست آمد. نسبت وزنی عامل شبکه ای کننده با کتیرا مقدار ثابت در نظر گرفته شده است که از تیتراسیون هیدروژل کتیرا مقدار 0.37 نسبت وزنی گلوتارآلدئید به کتیرا و مقدار 0.19 نسبت وزنی بوراکس به کتیرا بدست آمده است. هیدروژل کتیرا با بوراکس در عرض چند ثانیه و با گلوتارآلدئید در عرض 24 ساعت شبکه ای می شود.خواص هیدروژل ها با آزمون های رئومتری و تورم و FTIR بررسی شد. آزمون FTIR نشان داد که کتیرا از گروه هیدروکسیل وارد واکنش با این دو عامل شبکه ای کننده می شود. آزمون رئومتری نشان داد که هیدروژل شبکه ای شده با بوراکس استحکام بیشتر و سایز حفرات کوچکتری دارد. از آزمون رئومتری برای تعیین غلظتی از پلیمر که با عامل شبکه ای کننده ژل سه بعدی با استحکام مناسب بدست بیاید، استفاده شده است که برای هیدروژل کتیرای شبکه ای شده با بوراکس این میزان در محدوده غلظت کتیرا بین 9/0>c >7/ 0و برای هیدروژل کتیرای شبکه ای شده با گلوتارآلدئید این میزان در محدوده غلظت کتیرا بین 2/1>c >9/ 0است. برای بررسی میزان رهایش دارو از تست UV-visible استفاده شده است. آزمون رهایش دارو نشان می دهد که داروی پنتوکسی فیلین سریع تر و به مقداربیشتری از هیدروژل کتیرا-بوراکس نسبت به هیدروژل شبکه ای شده با گلوتارآلدئید رهایش می یابد.
    Abstract
    In controlled drug delivery systems,drugs are not released instantly in the body.They are released gradually because it causes the drugs to be more effective and reduces the side effects as well.In this project, the tragacanth gum is cross-linked with both borax and glutaraldehyde. Titration method is used to determine the weight ratio of cross-linker and polymer. The hydroxyl mole percentage of tragacanth was obtained with this measurement, and then the mole of crosslinker was calculated.The weight ratio of crosslinker and tragacanth was kept constant and was determined to be 0.37 for the weight ratio of glutaraldehyde to tragacanth and 0.19 for the case of borax to tragacanth.The tragacanth hydrogel was cross-linked in a few seconds using borax and took 24 hours to be cross-linked with glutaraldehyde.The properties of tragacanth hydrogel were studied using the FTIR,swelling test and the rheological measurements.The FTIR test showed that tragacanth reacts with these two agents through hydroxyl groups.The rheological measurements was proved that hydrogel cross-linked with borax has more appropriate strength and smaller molar mass between two entanglement points. The rheological tests were used to determine the appropriate range of concentration of polymer that with the cross linker agent would produce a 3D gel having a suitable strength. The range of concentration for tragacanth cross-linked with borax that formed 3D gelwas 0.7