عنوان پایان‌نامه

سیاست داخلی و خارجی فاطمیان در دوره معز



    دانشجو در تاریخ ۰۱ مهر ۱۳۸۸ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "سیاست داخلی و خارجی فاطمیان در دوره معز" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 1770;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42536
    تاریخ دفاع
    ۰۱ مهر ۱۳۸۸
    استاد راهنما
    احمد بادکوبه هزاوه

    ابوتمیم مُعِد بن اسماعیل بن ابی القاسم بن عُبیدالله، ملقب به المُعِز لِدین لله(ز: 319-365) چهارمین خلیفه‌ی فاطمی در افریقیه(تونس کنونی) و اولین آنان در مصر بود. دوره‌ی حکومت وی(341-365) اغلب درکشمکش با قبایل بَربَر مغرب، حاکمان اموی اندلس، بیزانس، اِخشیدیان مصر و قَرامَطه ی بحرین سپری شد. معز پس از رسیدن به حکومت، به سرکوبی مخالفان داخلی پرداخت. رقابت های سیاسی و مذهبی وی با عبدالرحمن ناصر،خلیفه ی اموی اندلس، آنان را از سال 344 وارد مجموعه نبردهای نظامی در دریای مدیترانه کرد. همچنین مداخله‌ی امویان در مغرب، معز را وادار کرد تا جوهر صقلی را برای سرکوبی موالی امویان، و برقراری آرامش و امنیت، رهسپار مغرب میانه و دور نماید. جوهر، توانست سراسر مغرب به جز سبته و طنجه را تحت تسلط فاطمیان در آورد. معز پس از استقرار امنیت در مغرب به وسیله ی مصالحه با امپراتور بیزانس،آرامش را در آبهای مدیترانه نیز برقرار کرد و سپس متوجه‌ی تصرف مصر و پیشروی به قلمرو عباسیان در شرق شد و با استفاده از شرایط مناسب موجود، توانست اخشیدیان مصر را سرکوب و مصر و شام را فتح کند. در پی فتح مصر، امرای مکه و مدینه با ایراد خطبه به نام معز، اطاعت خود را از فاطمیان اعلام کردند. همچنین تصرف شام، حکومت فاطمی را درگیر خصومت قرمطیان بحرین نمود تا جایی که معز فاطمی بنا به درخواست جوهر برای مقابله با فتنه‌ی آنان به مصر آمد و باقی عمرش را صرف مقابله با قرمطیان کرد. پایان نامه ی حاضر به بررسی سیاست های داخلی و خارجی معز در دو بخش جداگانه می پردازد.سیاست های داخلی معز در قبال قبایل زناته ،صنهاجه ، کتامه و ادریسیان مغرب صورت گرفته و سیاست خارجی وی نیز در قبال حاکمان اموی اندلس،بیزانس،اِخشیدیان مصر،قَرامَطه و امرای حجاز مورد بررسی واقع شده است. کلید واژه: فاطمیان، معز،مغرب، مصر،قرامطه،زناته،صنهاجه،کتامه
    Abstract
    Abstract: Abo-Tamim Maadd b Ismail b Abi al-ghasim b Ubayd Allah,nicknamed Al-Muizz Li Din Allah(365-319) was the fourth fatimid khalifa in Ifrikiya(Tunssia) and also was the first of them in Eygpt. He spent all his time (365-341) fighting to MaghribBerber tribes , Andalus Umayyad governors, Byzantine,Ikhshidid of Eygpt and Bahrain's karamati. When Muizz cameto the throne He started to suppress his internal adversaries .His political and religious conflicts with ,Abd Al-Rahman Nasir, the Andalus Umayyad khalifa, caused him to enter in a series of war in 344 in Mediterranean sea with Nasir. also Umayyad's intervention in Maghrib ,made Muizz to send Djawdhar to suppress umayyads, governors and set security and peace in far and middle Maghrib.Djawdhar could capture all over Maghrib ,except Tandja and Sabt After setting peace and security in Maghrib ,reconciling with Byzantine,Muizz set peace and security in Mediterraneane sea and then he desided to conquer Eygpt where was Abbasid's dominion at east and by taking advantages of good conditions ,he could suppress Ikhshidids of Eygpt and conquered Eygpt and Domesous. After conquering Eygpt, the governor of Mecca and Medina announced their obedience by delivering lectures in the name of Muizz. By conquering Domescus ,Fatimid dominion entered in war with karmatis of Bahrain so that Djawdhar demanded Muizz to come to Eygpt to fight agairst themanof he did it so and speant rest of his life fighting against Karmaties. This thesis analyzes Muizz's internal and external policies in two seprated parts: 1.Muizz's policy toward Maghrib's Zenata, Sanhadja, Kutami and Idrisids tribs. 2.Muizz's external policy towafd Umayyad's governor, Byzentine,Eygpt'sI khshidid, Karamaties of Bahrain and governors of Mecca and Medina.