عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی مفهوم مرکز در معماری مقدس اسلامی و هندو
- رشته تحصیلی
- مطالعات شبه قاره هند
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: IN13 113 1392;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63593
- تاریخ دفاع
- ۰۵ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- نرگس السادات موسوی
- چکیده
- با وجود تفاوتهای نظری اساسی اسلام و هندوئیسم، در میان آرای عرفانی و اندیشه های هستی شناسانه، کیهان شناسانه، و انسان شناسانه هر دو مکتب ؛ به ویژه ابن عربی و شانکارا شباهتی شگفت به چشم می خورد. انگاره کلیدی سازنده مفهوم «آتما-برهمن» که درونمایه اصلی اوپانیشادها است و مهم ترین نقش را در نشانه شناسی سنتی هندو از «مرکز» ایفا می کند با دوگانه مفهوم «خلیفه الله-الله» که نقشی مشابه در اندیشه های ابن عربی بر عهده دارند، قابل مقایسه و حتی انطباق است. در پژوهش حاضر، برای درک روشن تر و ملموس تر، بازتاب این اندیشه ها در مفهوم «مرکز» در معماری مکانهای مقدس هندویان و مسلمانان، به طور خاص در مسجد و معبد، مورد مطالعه قرار گرفته، و حکمت خالده ( فلسفه جاویدان)، نشانه شناسی و وحدت متعالی ادیان چهارچوب نظری آن را شکل می دهد. با کمک تحلیل مفهومی، مفاهیم و مقولات فلسفی مندرج در عرفان اسلامی و هندو مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد، و نشانه شناسی به خدمت در می آید تا مشخص شود اندیشه دینی و عرفانی چگونه می تواند زمینه ای برای درک معنای طراحی و اجرا در معماری مسجد و معبد فراهم آورد. در فرجام، نشان داده می شود که مفاهیم «مرکز» در این دو معماری، به رغم برخی تفاوتهای خرد و عمدتا مربوط به انگاره «تنزیه»، بر یکدیگر منطبق اند. واژگان کلیدی: معماری مقدس، مرکز، مسجد، معبد، آتما-برهمان
- Abstract
- A great analogy between Gnostic ideas of Hinduism and Islam can be perceived in the case of Ibn Arabi in the Islamic context, and respectively Sankara in the Hinduism. Despite of having totally different cultural and intellectual grounds, they show similarities in their ontological, cosmological and anthropological ideas specially regarding the concept of "Atman-Brahman" which is the central theme of the Upanishads and plays the main role in the Hindu traditional symbolism of the Centre, and the concept of ‘khalifatullah -Allah’ in Islamic Gnosticism that one could vividly claim an equivalent root and essence for both schools. For the better understanding of these concepts, and visualization of such abstract ideas, the reflection of these ideas in the concept of Centre in both the mosque and the temple is studied, to research whether or to what extent the correspondence and similarities of these principles are reflected in the sacred Islamic and Hindu architecture. Perennial philosophy, presupposing a universal perspective and stressing cross-religious understanding, also allowing the particular to be seen and understood in light of the universal and not only in its own socio-historical context, along with theme of Symbolism and, finally, the Transcendent Unity of Religions have shaped the theoretical framework of the research. Conceptual analysis and theme of Symbolism have been facilitated to the methodology of this study, whereby analyzing of philosophical issues and concepts in Hinduism and Islamic mysticism have been made and the theme of Symbolism is employed to see how religious thought and mysticism can provide a context for understanding the meanings of human design and acts of making in sacred architecture of the mosque and the temple. At last, the research uncovers that in various levels, the concept of ‘centre’ in Islamic and Hindu sacred architecture correlate while in some minor levels specially related to the idea of ‘tanzih’ they differ. Key Words: Sacred architecture, Centre, Mosque, Temple, Atman-Brahman
