جایگاه آلمان در همگرایی اتحادیه اروپا بر اساس رویکرد نوکارکردگرایی
- رشته تحصیلی
- مطالعات کشورهای آلمانی زبان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: DE1 73 1392;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58899
- تاریخ دفاع
- ۰۲ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- محمد زارعی
- استاد راهنما
- یونس نوربخش
- چکیده
- در تبیین علل و عوامل همگرایی اتحادیه اروپا نظریه¬های مختلفی مطرح شده است. هریک از این نظریه¬ها تحلیل متفاوتی و حتی متعارض از ماهیت ساختاری و نهادی همگرایی اروپا و شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی لازم و مساعد برای تثبیت، تداوم و توسعه این فرآیند ارائه می¬دهند، در این میان نظریه نوکارکردگرایی بیش از دیگر نظریه¬ها به فهم مسئله کمک می کند، چرا که بسیاری از مفروضات و فرضیه¬های خود را از تجربه مستقیم فرآیند همگرایی در اروپا اقتباس کرده است. آلمان با وجود نقش تأثیرگذار در این اتحادیه و با شاخصه های جغرافیایی، سیاسی و نقش های نهادی بسیار که دارد، یکی از مهمترین محرکان موتور همگرایی به حساب می آید.حال در این پژوهش به بحث در ارتباط با نقش آلمان در این روند، یعنی همگرایی اتحادیه اروپا بر اساس رویکرد نوکارکردگرایی و بر طبق مفروضات سیاسی شدن، تسری و برونگرایی، از طریق روش توصیفی- تحلیلی و با کمک گرفتن از منابع اسنادی – کتابخانه ای انجام شده،می پردازد. درنهایت نتایج پژوهش حاکی از¬آن است که آلمان از طریق احزاب، نخبگان و گروه هایذینفع و از سوی دیگر فشارهای بیرونی و محیطی و همچنین سیاسی شدن و تسری گام به گام، از جمله محرکات موثر بر همگرایی اتحادیه اروپا می¬باشد. واژگان¬کلیدی: نوکارکردگرایی، همگرایی، اتحادیه اروپا، برونگرایی، تسری، سیاسی شدن.
- Abstract
- ندارد