بررسی دیروفیلاریادر سگهای گله استان همدان با استفاده از روش های انگل شناسی و مولکولی PCR
- رشته تحصیلی
- انگل شناسی دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 29 ارشد;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62124;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 29 ارشد
- تاریخ دفاع
- ۱۴ آبان ۱۳۹۲
- دانشجو
- ماندانا حسینی
- استاد راهنما
- سیدحسین حسینی
- چکیده
- ایران یکی از مناطق بومی آلودگی به دیروفیلاریوز است، این بیماری از آلودگیهای مشترک انسان و حیوان بشمار میآید و در مناطق با آلودگی شدید، تشخیص آن در سگ حائز اهمیت میباشد. به منظور تشخیص دیروفیلاریا از روشهای مختلف مثل سرم شناسی، خون شناسی و مولکولی برای یافتن پادگن کرم بالغ یا مشاهده میکروفیلر در خون و یا تشخیص آنتی بادی علیه باکتری همزیست این انگل، استفاده میشود. در پژوهش حاضر تعداد 157 نمونه خون از شهرستانهای استان همدان جمعآوری شد و از دو روش نات اصلاح شده و مولکولی برای تشخیص آلودگی به دیروفیلاریا ایمیتیس و تفریق آن از دیپتالونما رکوندیتوم استفاده شد. نتایج روش نات اصلاح شده نشان داد که در مجموع از 157 نمونه، 22 مورد (14%)، آلوده به میکروفیلر هستند، حداکثر آلودگی(63/23%) مربوط به شهرستان ملایر و حداقل آلودگی(0%) مربوط به شهرستان تویسرکان است. در بررسی تفریقی این میکروفیلرها، طول و مشخصات ریختشناسی آنها تعیین گردید و نتایج نشان داد که 45/4% و 55/9% به ترتیب مربوط به میکروفیلر دیروفیلاریا ایمیتیس و دیپتالونما رکوندیتوم میباشد. جهت تأیید تشخیص تفریقی از روش واکنش زنجیرهای پلیمراز توسط پرایمرهای اختصاصی لکوس ITS2 دیروفیلاریا ایمیتیس و دیپتالونما رکوندیتوم استفاده گردید. نتایج تعیین توالی لکوس ژنی مربوط به دیروفیلاریا ایمیتیس و مقایسه آن با توالیهای ثبت شده در بانک جهانی ژن تشابه 97-93% را نشان داد، وضعیت نسبتاً مشابه(98%) در مورد دیپتالونما رکوندیتوم دیده شد. نتایج بررسی مولکولی، تأیید کننده روش نات اصلاح شده برمبنای اندازهگیری طول میکروفیلر در خون است. تا کنون مطالعهای در مورد دیروفیلاریوز ناشی از دیروفیلاریا ایمیتیس در استان همدان انجام نگرفته است و لذا تحقیق حاضر اولین بررسی جامع در منطقه اخیر میباشد. در این استان در مقایسه با مناطقی از کشور که دارای شرایط آب و هوایی نسبتاً مشابهی است، شیوع آلودگی کمتری مشاهده شد. با توجه به میزان درجه حرارت و بارش سالیانه استان در مجموع شرایط مناسب برای تکثیر پشه و انتشار گسترده آلودگی، در منطقه وجود ندارد. با این وجود برای مشخص شدن وضعیت دقیق آلودگی نیاز به نمونهگیری بیشتر است. به نظر میرسد لازم است دیروفیلاریوز بطور جامع به عنوان یک عفونت بالقوه مشترک انسان و حیوان در سایر استانهای کشور نیز مورد بررسی قرار گیرد.
- Abstract
- Iran is one of the endemic infected regions of dirifilariosis. This disease is one of the zoonosis infections and in the regions with high rate of infection, it is important to recognize in dogs.. For recognizing dirifilaria, different methods like serology, hematology and molecular is using for finding adult worms, observing microfiler in blood or recognizing anti body against symbiotic bacteria of this parasite. In this research, 157 blood samples of sheep dogs were collected from cities of Hamedan province and two methods of modified knott and molecular method were used for recognizing infection of Dirolfilaria immitis and differential from Dipetalonema reconditum. The Results of modified Knott method indicate that in all 157 samples, 22 of them (14%) are infected by Microfilers. The maximum infection was 23.63% for Malayer city and minimum infection 0% for Toyserkan. In differential study of microfilers, the length and morfological characteristics of them was determined, and the results illustrated that Microfiler of Dirofilaria immitis is 4.45% and Dipetalonema reconditum is 9.55%. For confirmation of differential study, the method of PCR of specific primers of locus ITS2 Dirofilaria immitis and Dipetalonema reconditum were used. The sequencing result of gene locus of Dirofilaria immitis and comparing with the data in GeneBank showed 93% - 97% homology. A partly same result (98%) showed in Dipetalonema reconditom. The results of molecular study confirmed the modified knott method with regard to measuring the length of microfilers in peripheral blood. Any studies on Dirofilaria immitis have been executed in Hamedan province; therefore this research is the first comprehensive study on this region. In this province, against to other parts of the country that have similar climates, the prevalent of the infection is lower. In this region, an appropriate condition for proliferation of mosquitoes and any widespread infection does not occur because of the temperature and annual rain of the region. However for recognizing the accurate condition of infection, more sampling is needed. It seems that, Dirofilaria immitis have to be study comprehensively as a zoonoses infection in other provinces of Iran.