عنوان پایان‌نامه

مطالعه آزمایشگاهی تزریق آب هوشمند با تغییر ترکیب آب نمک تزریقی با هدف ازدیاد برداشت نفت برای مخازن کربناته



    دانشجو در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مطالعه آزمایشگاهی تزریق آب هوشمند با تغییر ترکیب آب نمک تزریقی با هدف ازدیاد برداشت نفت برای مخازن کربناته" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1276.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58282;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 126
    تاریخ دفاع
    ۱۹ خرداد ۱۳۹۲

    سیلابزنی، یکی از متداول ترین روش های افزایش بازیافت نفت از مخازن نفتی است. مطالعات اخیر نشان می دهند که با بهینه کردن ترکیب یونی و میزان شوری آب تزریقی، بازیافت حاصله از این روش افزایش می-یابد. هدف از این پژوهش، افزایش بازیافت ثالثیه¬ی حاصل از سیلابزنی در سنگ های کربناته، با تغییر ترکیب یونی و میزان شوری آب تزریقی است، که این تکنیک اصطلاحاً «سیلابزنی آب هوشمند » نامیده می شود. در این تحقیق، روش آزمایشگاهی به¬کار رفته، شامل سیلابزنی مغزه های کربناته با آب سازندی و آب هوشمند بود که در آن ها، فرآیندهای بازیافت ثانویه و ثالثیه، به¬ترتیب با استفاده از تزریق آب سازندی و آب هوشمند صورت گرفت. اصلی ترین تغییری که در ترکیب یونی آب هوشمند داده شد، افزایش غلظت یون سولفات (SO42-) با استفاده از دو نمک کلسیم سولفات (CaSO4) و منیزیم سولفات (MgSO4) بود. اثر پایین آوردن میزان شوری آب تزریقی در فرآیند بازیافت ثالثیه نیز، بررسی شد. بررسی تأثیر دما روی عملکرد آب هوشمند نیز، با تکرار آزمایش در دمای بالا و مقایسه¬ی آن با نتایج به¬دست آمده در دمای محیط، صورت گرفت. پس از سیلابزنی با آب هوشمند، بازیافت نفت به¬میزان 17-11درصد افزایش یافت، که این میزان با توجه به نوع نمک استفاده شده برای افزایش غلظت یون سولفات، متغیر بوده و بیشترین بازیافت هنگامی بود که غلظت هردونمک منیزیم¬سولفات و کلسیم¬سولفات به¬صورت همزمان، افزایش داده شد. ازطرفی، کاهش میزان شوری آب تزریقی، در فرآیند بازیافت ثالثیه، تأثیر چندانی روی افزایش بازیافت نداشت که به¬نظر می رسد سیلابزنی با شورآب رقیق برای مخازن کربناته، روش مؤثری برای ازدیاد برداشت نباشد. بالابردن دما نیز، باعث افزایش 25 درصدی بازیافت ثالثیه ی نفت شد که به دلیل تشدید فعالیت شیمیایی یون¬های سولفات، کلسیم و مخصوصاً منیزیم، در فعل و انفعالات شیمیایی، برای رهاسازی نفت چسبیده به دیواره های سنگ کربناته در دماهای بالاتر است.
    Abstract
    Waterflooding is one of the most common methods to increase oil recovery from oil reservoirs. Recent studies showed that optimization of injected water ionic composition and salinity degree can improve recovery by waterflooding. The target of this research is increasing tertiary waterflooding recovery from carbonate rocks by manipulation of injected water ionic composition and salinity degree which is called "smart waterflooding". In this research, experimental procedure includes waterflooding of carbonate cores through secondary and tertiary processes by formation water and smart water, respectively. Increasing sulfate ion (SO42-) concentration using CaSO4 and MgSO4 was the main change in smart water composition in comparison with formation water composition. Effect of lowering salinity degree of injected water in tertiary process was investigated too. Also effect of temperature rising was investigated by repeating experiment in high and ambient temperature and comparing results. After smart waterflooding, oil recovery was improved of 11-17% which its amount depends on used salt to increase sulfate concentration. Decreasing salinity degree of injected water, didn’t have a considerable effect on oil recovery during tertiary process which seems LSW flooding in carbonate reservoirs is not an effective way. Rising temperature caused 25% extra oil recovery during tertiary process which is because of more chemical activity of sulfate, calcium and specially magnesium ions in chemical interaction to release oil from carbonate surface at higher temperatures.