عنوان پایان‌نامه

بررسی دیدگاه ولترستورف درباره عقلانیت باورهای دینی



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی دیدگاه ولترستورف درباره عقلانیت باورهای دینی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    فلسفه دین
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2175ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60486
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    عباس یزدانی

    چکیده توجیه معقولیت باورهای دینی یکی از مباحث مهم معرفت‌شناسی دینی به شمار می‌رود. برخی معرفت‌شناسان کلاسیک و دلیل‌گرایان، عقلانی بودن باورها را تنها در سایه‌ دلیل گزاره‌ای موجه می‌دانند که به ارزیابی سخت و افراطی برای دفاع از معقولیت باورهای دینی منجر می‌شود. در مقابل، فیلسوفان معرفت‌شناسی اصلاح‌شده، اغلب، برای معقول نمودن باورهای دینی، به جای تکیه بر دلیل گزاره‌ای، از شایستگی‌های باوری نظیر قابلیت اعتماد و تضمین بهره می‌برند که عملکرد آنان در دفاع از معقولیت این باورها را با انتقادات کمتر و موفقیت بیشتر مواجه کرده است. در میان فیلسوفان معرفت‌شناسی اصلاح‌شده، دیدگاه "نیکلاس ولترستورف" (1932م) خوانش معتدل‌تری دارد. هدف این پژوهش بررسی معقولیت باورهای دینی از دیدگاه اوست که با استفاده از توصیف و تحلیل مفاهیم، استدلال‌ها و عبارت‌هایش که در این زمینه به صورت مکتوب ارائه کرده صورت پذیرفته است. با بررسی آراء وی، مناقشات معقولیت و آراء دلیل‌گرایان بهتر مورد بررسی قرار می‌گیرد. او با استفاده از مفهوم "حق" به عنوان نوعی شایستگی باوری، به تشریح شرایط عقلانی بودن باورها پرداخته و به قاعده‌مند کردن معیاری برای دفاع از معقولیت باورهای دینی اقدام کرده است. ولترستورف معقول بودن این باورها را صرفا به قرار گرفتن آنها در میان باورهای مبنایی منوط نکرده است. اگرچه او به این واسطه و با ارائه‌ نظر‌ خود فراتر از "پلنتینگا" عمل کرده و معیارش فراتر از معیار صرفا عینی دلیل‌گرایان و اعتمادگرایان محسوب می‌شود اما این نظر ناتمام بوده و انتقاداتی به آن وارد است. مطابق با این معیار می‌توان موارد ناروای باوری را شناسایی کرد و از ساختار معرفتی خارج ساخت اما با توجه به آن نمی‌توان به انتخاب باور عقلانی دست زد. همچنین معیار وی از آنچنان عینیتی که مد نظر فلاسفه است برخوردار نیست. این معیار فاصله زیادی با نسبی‏گرایی نداشته و نمی‌تواند برای سنجش و مقایسه باورهای اشخاص یا ادیان با یکدیگر به کار رود. واژگان کلیدی: معقولیت باورهای دینی، مبناگرایی، دلیل‌گرایی، معرفت‌شناسی اصلاح‌شده، ولترستورف،حق
    Abstract
    Abstract Rational Justification of religious beliefs is one of the most important issues in religious epistemology. Some classical epistemologists and evidentialists hold that belief is only rationally justified through propositional evidence that results in a rigid and radical assessment of religious beliefs. In contrast, reformed epistemologists, instead of resorting to justification and propositional evidence, mainly benefit from merits in beliefs, such as reliability, warrant so that their performance regarding the defence of the rationality of religious belief is subject to less criticism and greater success. Among these philosophers, “Nicholas Wolterstorff’s” (1932) point of view is more plausible version of the rationality of religious beliefs. The main purpose of this research is the Examination of Wolterstorff’s View on the Rationality of Religious Beliefs by describing and analyzing concepts, arguments which he has offered in his works. By examining of Wolterstorff’s view, the challenge of rationalization and evidentialists’ view is better examined. He uses the concept of entitlement as some merit in belief and describes the situations in which beliefs are rational and has formulated a criterion for defending the rationality of religious beliefs. Wolterstorff holds that the rationality of these beliefs isn’t only related to be founded for other beliefs. Although by this way he has taken a step beyond Plantinga and his criterion is beyond the reliabilists and evidentialists’ objective criterions, but its project is an incomplete one and is subject to some criticisms. According to this criterion, demerit beliefs could be distinguished and turn away from noetic structure but the rational beliefs couldn’t be selected. Furthermore his criterion hasn’t the maximum objectivity. This criterion is according to relativists’ view. In addition it couldn’t be used as a criterion for assessing and comparing persons’ and religions’ beliefs with each other. Keywo