اسطوره بازگشت به مردم: خوانشی بینا متنی از سه فیلم سینمایی دینی (زیرنورماه، مارمولک و طلا ومس)
- رشته تحصیلی
- مطالعات فرهنگی ورسانه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71611;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4784
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- عباس عموری
- استاد راهنما
- مسعود کوثری
- چکیده
- طی دهه گذشته فیلمهای متعددی درباره رابطه فرد روحانی و مردم در جامعه ایران ساخته شده است. زیر «نور ماه، مارمولک و طلا و مس»، از نمونههای این قبیل فیلمها بهشمار میروند. گرچه، این فیلمها تفاوتهایی با یکدیگر دارند، اما بهنظر میرسد که به گفتمان مشترکی تعلق دارند. این گفتمان در پی مفصلبندی جدیدی از دال روحانی در شبکهای از مفاهیم/دالهای جدیدی (مردم، عبادت، اخلاق، راه خدا، خدمت به مردم و مردمداری و غیرو) قرار دارد که همچنان به سیاست میاندیشد، اما مسیر آنرا از طریق توده مردم جستجو و تعریف میکند. بنابراین، بهجای رابطه دوگانه روحانی– سیاستمدار، به رابطه روحانی- مردم- سیاستمدار میاندیشد؛ که البته بعد سوم آن عمداً پنهان شده است. از اینرو، میتوان گفت که گفتمان حاکم بر فیلمهای یادشده حاکی از نوعی بازگشت روحانی به توده مردم است. در این فیلمها روحانی تلاش میکند که نقش سنتی خود را به عنوان جامعه مدنی بازسازی کند. در ضمن هرگز به صورت مستقیم این پرسش مطرح نمیشود که چرا از جامعه مدنی و ایفاء نقشهای سنتی/مذهبی دور افتاده است. به عبارت دیگرَ، در این سهگانه عنصر سیاست مطرح نمیشود و همچنان به صورت یک دال «غایب» حضور خود را تداوم میبخشد. در این پایاننامه، نخست با خوانشی بینامتنی، عناصر گفتمانی «اسطوره بازگشت به مردم» استخراج و سپس دال مرکزی و نوع مفصلبندی آن و در پایان تقابل این گفتمان با سایر گفتمانها مطرح میگردد. مسأله پایاننامه؛ این است که این گفتمان برای پاسخگویی به چه دشواریها یا پرسشهای مطرح میشود. آیا مشکلات و معضلاتی که فرد روحانی در جامعه ایران در دهه اخیر با آن مواجه بوده؛ آنقدر چالش برانگیز است که نیاز به گفتمان جدید احساس شده است؟ آنچه از یافتهها حاصل میشود حاکی از بازگشت روحانی به مردم است. این بازگشت موجب افزایش ضریب همگرایی و کاهش هرچه بیشتر واگرایی در اختلاف معرفتی میان نسلی و سازش میان جوانان و گفتمانهای مرجح میباشد. کلیدواژگان: تحلیل گفتمان، اسطوره، روحانیت، دینداری، وضعیت فرهنگی
- Abstract
- Abstract: During the last decay , several films has made about the public and hallow, such as Zire noore mah ,Marmulak and Tala va mes. There are some differences between these films but it seems they have A same convention . This convention is a new relation from hallow eagle in the net of characters of new eagles ( public , praying , morality , god way , social service to public, popularity an etc) That’s about policy too , but they define this way through the public society. So , instead of a two side relation between hallow – policy , they think about the relation between hallow – public – policy , that of course, third view of them has been hidden. So we can say that the whole convention in the above films shows comes back hallow to people. In this films hallow tries to reconstruct his traditional role , az a social society…… and he doesn’t ask this question directly what’s he deviate from the traditional / religious society. In the other word, in these series of films, policy isn’t bolded and would be as an absent subject through the film . In this thesis , with a multy textual reading, the elements of convention of “back to public romance “ were discovered and hen its central eagle , its articulation kind and at last the contrast of this dialog with the other dialogs is. The thesis issue, is this discourse is brought up to answer to what difficulties. Does the problems of hallow in the society of Iran become so challenging that a need of new discourse is felt? What comes from the results, shows that hallow returns to the public this return causes the improvement of convergence coefficient , further reduction is the divergence of generation gap and the compromise between you the and probable discourse. Keywords: discourse analysis , myth , hallow , religiosity , cultural status.