عنوان پایان‌نامه
تاثیر دانه گیاه زنیان و برگ آویشن بر عملکرد تولیدی و برخی فراسنجه‌های گوشت و خون در جوجههای نر گوشتی
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی- علوم دامی - فیزیولوژی دام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5510;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59093
- تاریخ دفاع
- ۲۴ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- مهدی امیری عسکری
- استاد راهنما
- سعید زین الدینی
- چکیده
- در این آزمایش ??? جوجه نر¬ گوشتی یکروزه سویه راس در روش پرورش در بستر استفاده شد. طرح دارای ? تکرار برای هر تیمار و هر تکرار شامل ?? عدد جوجه بود که به¬صورت تیمارهای آزمایشی 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد زنیان و 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد آویشن در جیره اعمال شد. یک گروه نیز بعنوان شاهد در نظر گرفته شد که هیچ افزودنی دریافت نکرد. جوجه¬ها بعد از سه روز عادت¬دهی به خوراک پایه به¬طور تصادفی به یکی از گروه¬های تیماری وارد شدند. متوسط افزایش وزن روزانه وخوراک مصرفی هر تکرار و ضریب تبدیل غذایی در انتهای هر دوره پرورش تعیین شد. جهت بررسی پاسخ¬های ایمنی میزان 0.1 سی¬سی گلبول قرمز گوسفندی 10 درصد در روزهای 28 و 35 دوره پرورش به عضله سینه جوجه¬ها تزریق و روز 42 خون¬گیری شد. در انتهای آزمایش ( روز 42 ) از هر واحد آزمایشی (پن) یک جوجه با وزنی نزدیک به میانگین وزنی هر تکرار بطور تصادفی انتخاب و قبل از کشتار از تمامی تیمارها جهت تعیین فراسنجه‌های خونی مانند تری¬گلیسرید پلاسما، کلسترول¬ پلاسما،LDL و HDL خون¬گیری شد. پس از کشتار، فراسنجه¬هایی نظیر وزن نهائی، وزن لاشه، وزن چربی احشایی، ران و سینه اندازه¬گیری شد. همچنین، اندام¬های دخیل در سامانه ایمنی مانند بورس فابرسیوس و طحال جدا شده و وزن نسبی آنها نسبت به وزن زنده بدن آنالیز شد. میزان ترکیبات گوشت شامل چربی، رطوبت و پروتئین تعیین شد. پراکسیداسیون چربی نمونه¬های گوشت ران نیز با استفاده از شاخص مالون¬دی¬آلدهید پس از 3 و 6 ماه نگهداری در فریزر تعیین شد. اندازه¬گیری نیروی برش به¬وسیله آزمون برش وارنر براتسلیر به عنوان شاخص¬ تردی انجام شد. در انتهای دوره از لحاظ خوراک مصرفی، پرندگان تغذیه شده با سطوح 0.5، 1.5 و 2 درصد زنیان و 0.5، 1 و 1.5 درصد آویشن افزایش معنی¬داری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند (05/0p<). افزایش وزن روزانه در تیمار آویشن 2 درصد کاهش معنی¬داری نسبت به سایر سطوح زنیان و آویشن و شاهد نشان داد (05/0p<). ضریب تبدیل غذایی در تمامی تیمارها نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0p<). درصد لاشه، درصد ران و درصد سینه در هیچ کدام از تیمارها معنی¬دار نشد. درصد کبد در سطوح بالای زنیان و آویشن نسبت به شاهد کاهش معنی¬دار داشت (0.05 p<). درصد طحال، بورس و تیموس معنی¬دار نشد. درصد چربی احشایی در سطوح بالای زنیان و آویشن نسبت به شاهد کاهش معنی-دار نشان داد (0.05 p<). طول مطلق و نسبی روده در هیچ¬یک از تیمارهای آزمایش معنی¬دار نشد. با افزایش ماده آزمایشی در هر دو گروه زنیان و آویشن کلسترول و تری¬گلیسرید پلاسما کاهش یافت (0.05 p<). فراسنجه¬های LDL و HDL معنی¬دار نشد. از لحاظ خصوصیات شیمیایی گوشت ران، درصد ماده خشک، پروتئین خام و خاکستر معنی-دار نشدند. درصد چربی ران در سطوح بالای زنیان و آویشن نسبت به شاهد کاهش معنی¬دار داشت و بیشترین کاهش مربوط به آویشن 2درصد بود (05/0p<). تست های ایمنی SRBC و نیوکاسل در هیچ¬یک از تیمارها تفاوت معنی¬دار نداشتند. در مورد اکسیداسیون با افزایش میزان ماده آزمایشی در هردو گروه زنیان و آویشن میزان اکسیداسیون کاهش یافت (05/0p<). نیروی برش سطح مقطع مشخصی از گوشت ران نیز در زنیان 2درصد وآویشن 1.5 و 2 درصد نسبت به شاهد افزایش معنی¬داری نشان داد (0.05 p<). در مجموع، نتایج حاصل حاکی از تاثیر منفی دو ماده آزمایشی زنیان و آویشن بر روی ضریب تبدیل غذایی بود، درحالی¬که بر روی مصرف¬خوراک، کلسترول، تری¬گلیسرید و خصوصیات کیفی گوشت مانند چربی و افزایش مدت¬زمان نگهداری اثر مثبتی را نشان دادند.
- Abstract
- In this study, the effect of different amount of Carum copticum and Thymus vulgaris on the growth performance, carcass composition, blood metabolites, Immune responces, oxidation and chemical composition of thigh fat in male broiler chichens have been evaluated. 540 one-day-old male broiler chicks were randomly assigned to 45 replicate cages for 9 treatments after 3days of adaptation with basal diet ( each treatment has 5 replicates ). The density was 12 birds per cage. Four dietary concentrations of Carum copticum and Four dietary concentrations of Thymus vulgaris used in starter, grower and finisher. Feed intake, Body weight gain and feed conversion ratio have been recorded after each period of feeding. To assay antibody titer production, birds immunized with SRBC via the intramuscular injection at 28 and 35d of age in the muscle and then measured by bleeding at 42d of age. At the end of experiment one chick from each replicate group randomly chosen. Then they bled via wing vein for measurement of triglyceride, cholesterol, LDL and HDL concentrations and the broilers weighted and killed by decapitation to determine the relative eviscerated carcass, breast, thigh, liver, pancreas, timus, bursa and abdominal fat weights. Dry matter, fat content and crude protein of thigh fat have been determined. Fat oxidative content after 3 and 6month of freezing measured. Tenderness evaluated with warner-bratzler shear force. Experimental results indicate that the levels of 0.5%, 1.5% and 2% Carum copticum and the 0.5%, 1% and 1.5% Thymus vulgaris was higher than control (p<0.05). BWG in 2% Thymus vulgaris was lower than other treatments and control (p<0.05). FCR was higher than control in all treatments (p<0.05). carcass, breast, thigh, pancreas, timus and bursa weights not affected by treatments. liver and abdominal fat weights increased (p<0.05). length of gastrointestinal segments not affected by treatments. Cholesterol and triglyceride decreased (p<0.05). the treatments had no effect on LDL, HDL, DM, CP and ASH. Thigh fat decreased (p<0.05). the antibody titers not affected. The oxidative ratio decreased (p<0.05). Tenderness in levels of 2% Carum copticum, 1.5 and 2% Thymus vulgaris was lower than control (p<0.05). The results of this study demonstrated that supplementation of Carum copticum and Thymus vulgaris however increased FCR, but improved FI, cholesterol, triglyceride, fat content and oxidative stability.
