عنوان پایان‌نامه
بررسی آزمایشگاهی تزریق آلکالین - سورفکتانت و اثر آن بر کشش سطحی و ترشوندگی
- رشته تحصیلی
- مهندسی نفت - مخازن هیدروکربوری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1345.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59912;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 149
- تاریخ دفاع
- ۱۹ آبان ۱۳۹۲
- دانشجو
- علی طوسی
- استاد راهنما
- سیاوش ریاحی
- چکیده
- با توجه به افزایش روزمره نیاز و افزایش بهای سیالات هیدروکربوری، امروزه افزایش مقرون به صرفه بازیافت مخازن نفت و گاز به یکی از موضوعات مورد توجه تبدیل شده است. از آن جا که مخازن ایران دارای پتانسیل زیادی در زمینه ازدیاد برداشت شیمیایی می¬باشد، انجام پژوهش¬های گسترده در زمینه افزایش برداشت توسط مواد شیمیایی در ایران ضروری می¬نماید. یکی از روش¬های قابل تأمل ازدیاد برداشت نفت، تزریق آلکالین-سورفکتانت به مخزن می¬باشد. با اینکه تزریق آلکالین-سورفکتانت به منظور ازدیاد برداشت، در مقیاس وسیعی مورد پژوهش و توجه قرار گرفته است اما تلاش¬¬های کمتری به منظور شناخت بهتر تأثیر آن بر نفوذپذیری نسبی آب و نفت که کنترل‌کننده عملکرد تولید نفت است، انجام شده است. امروزه نیاز به روش ازدیاد برداشت نفت بیش از گذشته احساس می¬شود. یکی از ایده¬های جدیدی که به منظور ازدیاد برداشت نفت مطرح گردیده، تغییر ترشوندگی سنگ به آب¬دوستی است. این کار منجر به ایجاد یک مسیر برای رانده شدن نفت به مسیرهای بزرگ¬تر و در نتیجه تولید بیشتر خواهد شد. اغلب فرآیند تزریق آب منجر به تولید کمی از مخازن می¬شود و در نتیجه این عمل، مقدار تولید آب در مقابل نفت به تدریج در مخزن بالا رفته و برداشت نفت از مخزن را غیر¬اقتصادی می¬کند. از آنجا که اکثر مطالعات انجام‌شده به بررسی تأثیر تزریق محلول بر بهبود بازده پرداخته است، در این پژوهش به بررسی تأثیر این مواد بر روی ترشوندگی، نفوذپذیری نسبی و کشش بین سطحی می¬پردازیم. در این پژوهش نفوذپذیری نسبی، ترشوندگی، کشش بین سطحی و بازده برداشت نفت در محیط متخلخل مغزه در فرآیند تزریق، با سه نوع سورفکتانت آنیونی (SDS)، کاتیونی (CTAB) و غیریونی (Triton x-100) به همراه آلکالین کربنات سدیم، بررسی شده است. نتایج حاصل‌شده حاکی از آن است که سورفکتانت کاتیونی تأثیر بیشتری بر تغییر ترشوندگی به آب¬دوستی دارد. همچنین کاهش کشش بین سطحی توسط سورفکتانت غیریونی از بقیه بیشتر است و میزان بازیافت نفت در حالت تزریق محلول آلکالین و سورفکتانت کاتیونی بیشتر می باشد.
- Abstract
- Due to the increasing the demand and the price of hydrocarbon fluids, today, cost-effective enhancing the recovery of oil and gas reservoirs has become one of the most interesting topics. Since the Iranian reservoirs have a considerable potential to apply the chemical EOR processes on them, it seems that extensive researches in this field is inevitable. One of the most important enhanced oil recovery techniques is injecting alkaline-surfactant into the reservoir. Although injecting alkaline-surfactant has been investigated in many researches, there is many few researches on the effect of this process on the oil/water relative permeabilities which controls the recovery performance. Today, the need for EOR processes is more critical. One of the newest ideas for this respect is the concept of altering the rock wettability to water-wet. This phenomenon leads to making a path for oil in the larger routs and therefore increasing the recovery. In most cases waterflooding has a low effect and by increasing the water production the oil recovery becomes non-economical. Since in the most studies the effect of solution injection has been considered, in this study we investigate the effect of chemicals on the wettability, relative permeability, and interfacial tension. In this study, using three surfactants, Anionic (SDS), Cationic (CTAB), and non-ionic (Triton x-100) with Sodium-Carbonate Alkaline, relative permeabilities, wettability, IFT, and the recovery efficiency in the porous media in the core scale has been investigated. The results show that cationic surfactant has the best effect on changing the wettability to water-wetness. Furthermore, non-ionic surfactant has a greater effect on the reduction of interfacial tension. Moreover, the recovery enhancement in the case of injection of alkaline-cationic surfactant is more considerable than other cases.
