عنوان پایان‌نامه

کاربرد فن آوریهای نوین در برنامه ریزی گسترش حیات شهری در ترازهای زیر سطحی به منظور حفاظت بافت تاریخی (بافت تاریخی تهران_میران توپخانه




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59583
    تاریخ دفاع
    ۱۷ تیر ۱۳۹۲
    دانشجو
    روشا رودگر
    استاد راهنما
    الهام اندرودی

    بافت‌های تاریخی شهر به جهت نیل به دسترسی‌های بزرگ‌تر برای تردد سواره و تعبیه‌ی تاسیسات مدرن شهری، نیازمند تخریب و بازسازی بودند. در نتیجه‌ی تحولات پدیده‌ی مدرنیسم، اصالت و هویت شهری به تدریج کمرنگ شد و این بحران به خصوص در شهرهای کشورهای جهان سوم نتیجه‌ی بدتری به دنبال داشت. در کنار توسعه‌ی مدرن در شهرها، افزایش جمعیت و تقاضای زمین، توسعه‌ی عمودی و تخریب فضاهای سبز به جهت ساخت و ساز و فراهم کردن زیرساخت‌های شهری، چهره‌ی جدیدی به شهرها بخشید. نحوه‌ی برخورد برنامه ریزان و مدیران شهری با این پدیده به گونه‌های متفاوت بوده است؛ از توسعه‌ی افقی شهر و ساخت و ساز در زمین‌های کشاورزی اطراف آن گرفته تا توسعه‌های عمودی در طبقات روی زمین و بالا بردن تراکم ساخت. با مطرح شدن بحث پایداری در طراحی شهری و استفاده از پتانسیل‌های بافت‌های تاریخی به منظور پایدارسازی شهرها، این برخوردها با توسعه‌ی شهری پیامدهای خوبی نداشته و به خصوص در ایران مشکلات بزرگی را در شهرهای بزرگ ایجاد کرده است. در سال های اخیر، با پیشرفت تکنولوژی در طراحی شهری و مهندسی عمران، منظر پنهانی از شهر و شهرسازی تحت عنوان "توسعه‌ی زیرسطحی" مورد توجه قرار گرفت که در راستای تئوری شهر پایدار و حفاظت، مزایای استفاده از این پتانسیل زمین بیشتر مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش استفاده از این پتانسیل جهت توسعه و برنامه ریزی فضاهای شهری به منظور حفاظت از بافت تاریخی مورد مطالعه قرار گرفته است و میدان توپخانه و حوزه عملکردی آن به عنوان نمونه موردی ارزیابی شده است. همچنین با معرفی فن آوری نوین سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS به عنوان ابزار انجام تحقیق و مطالعه کاربرد آن در امر توسعه و برنامه ریزی شهری فصل جدیدی در مطالعات برنامه حفاظت و باززنده سازی بافتهای تاریخی ارائه شده است.
    Abstract
    Urban Conservation is a multi-disciplinary field. When it comes to infrastructure, there are plenty of database in different layers of historic fabric which have to be considered in order to make decisions about planning with conservation approach. Working with multi database and managing them to have the proper output needs special tools to accurate the analysis and the results. GIS (Geographic Information System) as one the most important technologies in conservation criteria provides the possibility of management and analysis of the information in wide range of tools. In order to practice the use of this technology in urban historic fabric conservation, which in this case infrastructures are the main approach to be considered, case studies with high potential in underground development, must have been studied. In result, Toupkhane Square, seated in historic urban fabric of Tehran, as a major historic urban element of the city and one of the most important junctions between two regional indicators, Bazaar and Governmental Offices, has been chosen. In this study, library research and site surveys used to collect the urban fabric historic and present situation. In order to analyst the database, ArcGIS has been used as GIS software. Georeferencing the historic maps, Buffering sub data, Spatial Analysis and data management are most used tools during evaluation process. Available underground spaces in which could be used as development areas, other infrastructure potentials in order to achieve sustainable conservation, and detecting boundaries of historic square to review the public square’s restrictions, are main results of using GIS in this research.