عنوان پایان‌نامه

اثر ورمی کمپوست بر کیفیت نشا رشد و عملکرد خیار گلخانه ای در سیستم کشت بدون خاک



    دانشجو در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثر ورمی کمپوست بر کیفیت نشا رشد و عملکرد خیار گلخانه ای در سیستم کشت بدون خاک" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6396;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68894
    تاریخ دفاع
    ۳۰ شهریور ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    رضا صالحی محمدی

    به منظور تعیین اثر کاربرد ورمی کمپوست دامی بر کیفیت نشا، رشد و عمکلرد خیار گلخانه ای (Cucumis sativus cv Yalda) دو آزمایش مجزا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 92-1391 در دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران اجرا شد. در این تحقیق، در آزمایش اول اثر جایگزنی نسبت های مختلف ورمی کمپوست در بستر شاهد کوکوپیت (0، 5، 10، 15، 20، 30، 40، 50، 75، 100 درصد حجمی) بر شاخص های رشدی نشای خیار گلخانه ای ارزیابی شد. طبق نتایج حاصل، بین اکثر صفات مورد ارزیابی در مرحله نشا شامل وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه، زیتوده¬ی تر و خشک کل نشا، نسبت ریشه به شاخساره، قطر نشا و سطح برگ اختلاف معنی داری بین بسترها مشاهده نشد. اما طول نشا در ورمی کمپوست 20% بیش تر و در بستر شاهد کم تر بود؛ البته بین شاهد با سایر بسترها هم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. وزن خشک ریشه در ورمی کمپوست 10% بیش تر و در بستر شاهد کم تر بود. درصد ماده خشک ریشه در همه تیمارها به جز ورمی کمپوست 50% (کم ترین مقدار) اختلاف معنی داری نداشت. در آزمایش دوم نشاهای خیار حاصل از بستر کوکوپیت خالص، به گلدان های حاوی ترکیب بستر های رشد پرلیت و کوکوپیت (به ترتیب؛ 25 و 75 درصد حجمی به عنوان بستر شاهد) با نسبت های مختلف ورمی کمپوست مذکور (جایگزین بخش آلی بستر شاهد یعنی کوکوپیت) منتقل شدند. و طی مرحله باردهی با محلول غذایی کامل آبیاری شدند. بیش ترین عملکرد بازارپسند در ورمی کمپوست 10% (1/6 کیلوگرم در بوته) حاصل شد. بیش ترین و کم ترین تعداد میوه به ترتیب در ورمی کمپوست 10% و 100% به دست آمد. افزایش نسبت ورمی کمپوست در بستر اصلی تغییری در کیفیت میوه خیار ایجاد نکرد. وزن تر و خشک بیومس بخش رویشی در ورمی کمپوست 15% بیش ترین (به ترتیب؛ 2/2900 و 66/427 گرم در بوته) و در ورمی کمپوست خالص کم ترین (به ترتیب؛ 1/1596 و 03/206 گرم در بوته) شد. تعداد کل برگ ها در همه تیمارها به غیر از ورمی کمپوست 40% (55 عدد) تفاوت معنی داری با هم نداشتند. بزرگ ترین و کوچک ترین برگ در ورمی کمپوست 10% و 100% (به ترتیب؛ 7/598 و 65/402 سانتی متر مربع) اندازه گیری شد. و سرانجام، طویل ترین میانگره در ورمی کمپوست 75% (8/7 سانتی متر) و کوتاه ترین آن در ورمی کمپوست 15% (17/6 سانتی متر) گزارش شد. عواملی نظیر بهبود ساختار فیزیکی بستر، افزایش جمعیت ریزموجودات مفید، پتانسیل دسترسی به مواد تنظیم کننده رشد گیاهی و هیومیک اسید های حاصل از فعالیت کرم های خاکی می تواند در افزایش عملکرد خیار دخیل باشد.