عنوان پایان‌نامه
ارزیابی شاخص های توسعه پایداری گردشگری شهر اصفهان
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی گردشگری(توریسم)
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61035;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4554
- تاریخ دفاع
- ۰۹ دی ۱۳۹۲
- دانشجو
- راضیه صالحی
- استاد راهنما
- پویا علاء الدینی
- چکیده
- چکیده: صنعت گردشگری امروزه به یکی از صنایع سودآور جهان تبدیل شده است. رشد و گسترش این صنعت به همراه رشد تکنولوژی باعث افزایش شتاب و فراگیر شدن این صنعت در سراسر جهان شد. در نتیجه ی آن، افزایش تعداد گردشگران از طرفی منجر به کسب سودهای اقتصادی و از طرفی منجر به استفاده ی بی رویه از منابع توسط آنها گشت. این امر محققان را برآن داشت تا در پی راه حل هایی جهت جلوگیری از اضمحلال منابع باشند که منجر به بوجود آمدن مفهوم پایداری شد. این مفهوم نه تنها منافع اقتصادی مقصد را مد نظر قرار می دهد بلکه علاوه بر آن به سایر جنبه های اجتماعی، سیاسی و طبیعی توجه خاصی دارد و بر این نکته تاکید می کند که اگر منابع مادی و معنوی کسب درآمد از بین برود، مقصد جذابیت خود را از دست می دهد و باعث کاهش تعداد گردشگران و از بین رفتن گردشگری در منطقه خواهد شد. حال جهت رسیدن به پایداری، کسب آگاهی از وضع موجود و اطلاع از ابعاد در خطر ناپایداری بسیار اهمیت پیدا می کند و چند سوال اصلی بوجود می آید که سطح پایداری مقصد چه میزانی است؟ و چگونه می توان مقصد را به سمت پایداری بیشتر رهنمون ساخت؟ این پرسشی است که از سال 1990 در علم گردشگری ایجاد شد و محققان بسیاری در این زمینه تحقیق نمودند. در طی یک فرآیند تکاملی، "کو" مدلی را جهت سنجش پایداری ارائه نمود که براساس یک رویکرد کل نگرانه، مدل سازی شده است. در این پژوهش شهر اصفهان که یکی از شهرهای مهم مرکزی گردشگری ایران است و نیز اولین پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب شده است، به عنوان مقصد مورد مطالعه انتخاب گردید و توسعه پایدارگردشگری این شهر براساس مدل "کو" مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. این مدل طی فرایند؛ معرفی سیستم، شناسایی شاخص های مناسب، شناسایی گروههای مرتبط با پایداری، جمع آوری اطلاعات، تعیین سطح پایداری و در نهایت رسم نقشه های ATSI و BTS انجام شد. جهت انجام این پژوهش ابتدا به جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه از سه گروه نقش آفرین در توسعه پایدار گردشگری (ذی مدخلان، گردشگران، متخصصان محیط زیست) پرداخته شد و سپس به تجزیه و تحلیل دادها براساس مدل 5 قسمتی "کو" بر روی نقشه های ATSI و BTS به نمایش گذاشته شد. نتایج بدست آمده بیان می دارد که سطح پایداری گردشگری شهر اصفهان در حالت بینابین است و درجه پایداری سیستم انسانی از طبیعی بالاتر است. همچنین براساس نقشه های
- Abstract
- Today tourism has become one of the world's most profitable industries. The development and growth of this industry with the growth of technology enhanced speed and inclusion of tourism around the world. As a result, the increasing number of tourists led to economic profits, and on the other hand led to the indiscriminate use of resources by them. It prompted the researchers to seek ways to prevent resources degradation that leads to the creation of the concept of sustainability. This concept does not only consider the economic benefits of destination but also pays special attention to other social, political, and normal aspects and emphasizes that if the material and spiritual resources of earning are wiped out, the target loses its charm and leads to reduce the number of tourists and destruction of tourism in the area. However, to achieve stability, gaining knowledge and information about the status of the present situation and items at the threat of instability is very important, and accordingly several questions come up that how much is the level of sustainability of destination (cities)? And how can we lead the target towards greater sustainability? This is a question was established since 1990 in the tourism science and many researchers investigated in this field. During an evolutionary process, "Ko" presented a model for measuring the stability had been modeled according to a holistic approach. In this study, Isfahan city, which is one of the major central tourism cities of Iran and also the first cultural capital of the Islamic world, was chosen as the destination city to be investigated and tourism sustainable development of this city was measured and evaluated by “Ko” model. The model was implemented thorough processes of representing the system, identifying appropriate indicators, identifying groups related to stability, gathering information, determining the level of stability and eventually drawing ATSI and BTS maps. To conduct this research it was at
