عنوان پایاننامه
تحول مفهوم رویه بعدی دولتها در تفسیر معاهدات با تاکید کار کمیسیون حقوق بین الملل
- رشته تحصیلی
- حقوق بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002695;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80323;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002695;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 80323
- تاریخ دفاع
- ۰۷ بهمن ۱۳۹۵
- دانشجو
- مرضیه قندهاری علویجه
- استاد راهنما
- علیرضا ابراهیم گل
- چکیده
- مفهوم رویهی بعدی دولت ها به عنوان یکی از ابزارهای تفسیر معاهدات که در جزء ب از بند 3 ماده 31 به آن اشاره شده، از زمان انعقاد و تصویب کنوانسیون 1969 وین و حتی قبل از آن تا زمان حاضر (سال 2016) از جنبه های مختلف نظری و عملی دچار تحول شده است. کمیسیون حقوق بینالملل در فرآیند انعقاد کنوانسوین حقوق معاهدات وین در سالهای قبل از 1968 و 1968 به این موضوع در خلال دیگر مباحث پرداخت؛ اما از آنجا که موضوع حقوق معاهدات یک موضوع بسیارکلی بود و رویهی بعدی به عنوان یکی از موضوعات بسیاری فرعیتر مطرح شده بود بسیار کم (تنها در یک گزارش آقای فیتز موریس و چهار گزارش آقای والداک) و به گونهای محدود (بررسی برخی از موضوعات و جنبه های مرتبط) به آن پرداخته شد. با توجه به اهمیت عملی این موضوع و تأثیرگذاری آن در تفسیر معاهدات و حل اختلافات میان کشورها در این زمینه از طرفی و روشن نبودن موضوع رویهی بعدی و جنبه های آن از طرف دیگر، کمیسیون حقوق بینالملل به درخواست کمیتهی ششم حقوقی مجمع عمومی و قطعنامهی مجمع عمومی در این خصوص، مطالعهی این مفهوم را در دستور کار خود قرار داد. از سال 2008 بررسی مفهوم توافق و رویهی بعدی به عنوان ابزارهای مهم تفسیر آغاز شد و تا زمان حاضر که کمیسیون نمونهای 13 مادهای از مقررات حاکم بر آن را به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه نموده، تدوین و توسعهی این مفهوم به گونه ی مطلوبی محقق شده است. برای درک این تحول مفهومی ابتدا باید به شرح این مقوله در فرآیند انعقاد کنوانسیون وین 1969 بالاخص در گزارشات مخبر ویژهی کمیسون آقای والداک پرداخت و سپس مطالعات کمیسیون بر مفهوم رویهی بعدی و مفاهیم مندرج و مرتبط با آن در سال های 2008 تا 2016 را به ویژه در گزارشات مخبر ویژه آقای گئورگ نولته بررسی نمود. در تحقیق زیر دو موضوع کلی فوق تحت عنوان دو بخش کلی مطرح شدهاند که هر کدام به طور دقیقتر و جزئیتری مطابق با آنچه در ادامه خواهد آمد، مورد مطالعه قرار گرفتهاند. در نهایت باید اذعان شود که در حال حاضر با مفهوم توسعه یافتهتری از رویهی بعدی نسبت به آنچه که در سال 1969 از آن عنوان شد، روبرو هستیم. رویه بعدی از طرق مختلف از جمله توسط دولت ها، سازمانهای بینالمللی و.. ایجاد میشود و محدودکننده، وسعت دهنده یا در غیر اینصورت تعیین کنندهی ترتیب تفاسیر احتمالی در انواع معاهدات خواهد بود و به آنها پویایی و قابلیت توسعه یافتن در طول زمان خواهد داد. از آنجا که مقولهی اصلاح معاهدات از طریق رویهی بعدی هنوز چندان مورد پذیرش قرار نگرفته و خارج از بحث تفسیر است، در این پژوهش مطالعه نشده است.
- Abstract
- The concept of subsequent practice as a mean of treaties interpretation which has pointed in part b of paragraph of 3 Article 31, has evolved since the signature and ratification of the 1969 Vienna Convention, and even before that to the present time (2017), in various aspects of the theory and practice. International Law Commission in the process of conclusion of the Vienna Convention on the Law of Treaties in the years before the 1968 and 1969, has noted to this issue; but as the subject of the Law of the Treaties was a general topic and subsequent practice was a Subsidiary one, very low (only one report of Mr. Fitz Maurice and four reports Mr. Valdak) and in a limited way (just some of the related issues and aspects) has been addressed. Notice to tha practical importance and its impact on treaty interpretation and solving the disputes between states in one hand and the other aspects in another hand, International Law Commission put this subject on its agenda by the request of the sixth committee and resolutions of General Assembelly in this respect. The study of the concept of subsequent agreement and practice as means of interpretation has started since 2008 and till now that that the commission has offered a Collection of 13 Articles to the General Assembelly, Codification and Development of this issue has carried out. To understand this concept evolution must first should explain this concept in the process of conclusion of the 1969 Vienna Convention, in particular in the reports of the Special Rapporteur of the Commission Mr Waldock; then should study the commission studies on the concept of subsequent practice and Content and related concepts during the years between 2008 till 2017, specially in the reports of the Special Rapporteur, Mr George Nolte. In the following research two general subjects above have been discussed under two sections Which more accurate and detailed have studied in accordance with what will come. Finally, it should be acknowledged that now we face with a more developed concept of subsequent practice than what was in the 1969. Subsequent practice would have been created in different ways by states, international organizations and … and would have been restricting or extending or otherwise determines the possible interpretations of treaties and would have made them dynamic and capable to develop over time. Since the issue of the modification of treaties by subsequent practice has still not accepted and out of interpretation, has not studied in this research.Key words: treaty, interpretation, subsequent practice, International Law Commission, states and International organizations.