عنوان پایان‌نامه
زمین شناسی مهنددسی آبرفتهای جنوب تهران و ارزیابی پایداری گود در آنها
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی- مهندسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 3929;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43217;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 3929
- تاریخ دفاع
- ۰۵ مهر ۱۳۸۸
- استاد راهنما
- بهمن بهلولی
- دانشجو
- جواد ایمانزاده
- چکیده
- چکیده امروزه با گسترش روز افزون شهرنشینی، هر روز نیاز بشر به ساختن ابنیه فنی افزایش می‌یابد. بنابراین داشتن الگو و برداشت صحیح از پایداری گودبرداری‌ها و دامنه‌ها برای ساخت و سازهای جدید فاکتور مهمی در توسعه مهندسی محدوده شهرها می‌باشد. شهر تهران یکی از کلان شهرهایی است که ساخت و سازهای فراوانی در آن صورت می‌گیرد. بخش زیادی از رسوبات پوشاننده گستره تهران بخصوص در جنوب این شهر نهشته‌های ریزدانه بوده، که با توجه به اطلاعات ژئوتکنیکی و با در نظر گرفتن نقشه‌های زمین‌شناسی و طبقه بندی¬های انجام شده قبلی برای این نهشته‌ها، نیاز به توسعه طبقه‌بندی¬ها برای اهداف مختلف مهندسی وجود دارد. یکی از اهداف مهندسی، گودبرداری است. در این تحقیق تلاش شده با توجه به اطلاعات دقیق بدست آمده از بخشی از این آبرفت¬ها، این بخش آبرفت¬ها با هدف پایداری گود تقسیم‌بندی گردد. مطالعات زمین¬شناسی و زمین¬شناسی مهندسی زیادی بر روی آبرفت¬های تهران با دیدگاه بررسی ویژگی¬های مهندسی این آبرفت¬ها و وضعیت سیمانتاسیون در آنها انجام شده، ولی در این مطالعات کمتر به پدیده¬هایی نظیر گودبرداری که بطور مداوم در آبرفت تهران برای پروژه¬های مختلف انجام می¬گردد، پرداخته شده است. در این تحقیق سعی شده با توجه به گسترش آبرفت¬های ریز دانه در جنوب تهران به مطالعه الگوی پایداری گود در قسمتی از این رسوبات در جنوب تهران پرداخته شود. بدین منظور با توجه به برداشت¬های صحرایی و آزمایشگاهی پارامترهای مهندسی بخشی از این آبرفت¬ها، در محدوده مطالعه مذکور تعریف و تدقیق شده، و با استفاده از روش مورگنسترن-پرایس که بر پایه فلسفه تعادل حدی بنا شده است، با بهره¬گیری از نرم افزار GeoStudio تحلیل گود انجام شده است. براساس نتایج تحلیل¬ها منطقه مورد مطالعه از لحاظ پایداری گود به 3 ناحیه مجزای D1، D2 و D3 تقسیم گردید و بصورت چهارگوشی بر روی نقشه تهران مشخص شد. این چهارگوش که بصورت شرقی-غربی بوده، دارای طولی معادل 5 کیلومتر و عرضی نزدیک به 800 متر می¬باشد. نمودار تغییرات شیب گودبرداری با عمق برای هر سه ناحیه مشخص شده، ارائه گردید. لازم به ذکر است که جنس غالب در هر سه ناحیه فوق الذکر رس بوده که مقدار متفاوتی از ماسه در آنها دیده شده است. بدلیل کمتر بودن میزان ماسه در ناحیه D1 امکان گودبرداری با دیواره قائم در این ناحیه تا عمق بیشتری نسبت به دو ناحیه دیگر وجود دارد. هر چند عمق گودبرداری با دیوار قائم در ناحیه D2 و D3 برابر است ولی در صورت نیاز به گودبرداری در اعماق بیشتر، بدلیل حضور بیشتر لنزهای ماسه در ناحیه D3 لازم است تا گودبرداری با شیب کمتری نسبت به ناحیه D2 انجام شود. در نهایت پارامترهای مهندسی بدست آمده و الگوی گودبرداری منطقه به طبقه بندی¬های مهندسی قبلی اضافه گردید.
- Abstract
- Abstract Nowadays with development of civilization, human’s requirement to building of new technical structures is increasing. Therefore having a correct insight and patterns from stability of excavations and slopes in new structures is an important factor in development of engineering of cities. Tehran as a supercity includes of several structures. Main part of covering deposits of this city includes of fine-grained deposits, specifically in its southern parts. Regarding to geotechnical information, geological maps and previous classifications on these deposits, development of classifications for different engineering ends is a necessary factor. One tends of geotechnic is excavation. According to gained precise data from a part of these alluviums, it is going to classify these alluviums from point of view of excavation stability. In spite of several geological and geological engineering studies on engineering features and cementation status of Tehran’s alluviums, phenomena such as excavation which is continuously used in several projects of Tehran alluvium has been attended to a less degree. With regard to development of fine-grained alluviums in south Tehran, examination of pattern of excavation stability in a part of this alluvium is necessary. For this end, after field and laboratory sampling, definition and precising of engineering parameters, excavation analysis is accomplished with Morgenstern-Price method based on limit equilibrium philosophy and with use of GeoStudio software. On the basis of these analyses, examined region is subdivided into three distinct D1, D2 and D3 which is marked as an east-west rectangular on map of Tehran and covers an area with eight kilometer length and 800 meter width. Variance diagrams of excavation slope versus depth for these regions are presented. It is necessary to be noted that main part of these regions include clay with different amounts of sand. Because of presence of less amounts of sand in D1 region, feasibility of excavation with vertical wall in this region is more than two latter regions. Excavation depth with vertical wall is equal in regions D2 and D3; however as a result of presence of more sand layers in D3 region, it is required to be accomplished excavations with less slopes in deeper cases of D3. Finally engineering parameters is gained and excavation pattern of region is added to previous engineering classifications.
