عنوان پایان‌نامه
اثرات کاربرد برگی کلسیم به منظور تعدیل سمیت بور در پسته(.pistacia vera L)
- رشته تحصیلی
- مهندسی تولیدات گیاهی - تولید محصولات باغبانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62286;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 763
- تاریخ دفاع
- ۱۵ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- کیوان محیط رابری
- استاد راهنما
- محمودرضا روزبان
- چکیده
- اراضی بخش قابل توجهی از کشور ما به خصوص در مناطقی که در آن پسته‌کاری صورت می‌گیرد، شدیدا با مشکل زیادی بور در آب آبیاری و خاک مواجه هستند. فزونی بور در آب و خاک به ویژه در شرایط خشک و نیمه خشک، باعث بروز سمیت در گیاهان می‌شود. کلسیم عنصری است که با بور دارای رابطه¬ی اثر متقابل و منفی است و بر اساس گزارشاتی چند، افزایش نسبت آن به بور، موجب کاهش سمیت بور در بافت‌های گیاهی می‌شود. در هنگام سمیت بور، کلسیم با پایدار نمودن غشاء سلولی و کنترل فعالیت کانال‌های یونی، در کنار حفظ نفوذپذیری انتخابی آن، مانع از ورود بور اضافی به سلول¬های گیاهی می¬شود. در برگ¬های پسته اهلی، نسبت مطلوب کلسیم به بور در بافت‌های گیاهی بین 60-20 میلی¬گرم در کیلوگرم گزارش شده، و در‌صورتیکه این نسبت به کمتر از این مقدار تنزل یابد، سمیت بور بروز می¬کند که علائم آن به صورت خشک شدن حاشیه برگ و تا حدودی جمع شدن برگ به سمت بالا، خود را نشان می¬دهد. در این تحقیق، کاربردهای برگی کلسیم به منظور تعدیل سمیت بور در پایه¬های پسته، مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور، از 3 پایه متداول پسته شامل "بادامی‌زرند"، "قزوینی" و "آتلانتیکا" و کاربرد برگی دو شکل کلسیم (آمینوکلات کلسیم و کلرید کلسیم) در 2 غلظت در فواصل هفتگی رشد دانهال¬های پسته استفاده گردید. غلظت¬های کلرور کلسیم مورد استفاده، 1/1 و 2/2 گرم بر لیتر و غلظت¬های متناظر آمینوکلات کلسیم مورد استفاده، 5 و 10 در هزار بودند. بور نیز به شکل اسید بوریک در دو غلظت 20 و 40 میلی¬گرم در لیتر، همراه با آب آبیاری در فصل رشد به گیاه داده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، پس از تیمار آمینوکلات کلسیم 10 در هزار، تیمار 2/2 کلرید کلسیم، دارای تأثیر بهتری در تعدیل سمیت بور بود. اما از نظر شکل کلسیم استفاده شده، آمینوکلات بطور معنی داری، تأثیر بهتری در کاهش سمیت بور داشت. نتایج همچنین نشان داد که میزان تجمع بور در برگ‌های نهال‌های تیمار شده با غلظت 10 در هزار آمینوکلات کلسیم، بطور معنی داری، کمتر از سایر تیمارها بود و موجب آن شد که این نهال‌ها دارای ارتفاع، تعداد برگ، سطح برگ، طول ریشه و کلروفیل بیشتری نسبت به سایر تیمارها باشند اگرچه میزان پرولین، محتوی نسبی آب برگ و پتانسیل اسمزی برگ از اختلاف معنی‌داری بین تیمارها برخوردار نبود. کاربرد برگی کلسیم، کاهش میزان بور در برگ، ساقه و ریشه‌های نهال‌های پسته را نیز به همراه داشت. نتایج این آزمایش، نشان داد که پایه قزوینی و پس از آن آتلانتیکا، مقاومت بیشتری به سمیت بور نسبت به پایه بادامی دارند.
- Abstract
- A significant portion of our land, especially in pistachio growing areas; is faced with boron excess in irrigation water and soil.Excess of Boron in water and soil especially under dry and semi-dry regions; induced boron toxcicity in plants. Calcium is an element that has an antagonist relation with boron. According to some reports, the increase in calcium ratio to boron can alleviate the boron toxicity in plant tissues. Calcium by stabilizing cellular membrane and control of ion channels activity along with maintaining its selective permeability; prevent excess boron influx to cells. In pistachio leaves, the desired ratio of calcium to boron is between 20-60 mg l-1. If the Ca/B ratio is less than this value, the symptoms of boron toxcicity appears as the drying of leaf margins and partly rolling leaves upward. In the present research, foliar applications of two forms of calcium (Amino-chelate and CaCl2) in two concentrations were evaluated to alleviate boron toxicity in three pistachio including ‘Badami, ‘Qazvini’ and ‘Atlantica’. The CaCl2 concentrations applied were 1.1 and 2.2. g l-1 and the corresponding concentrations of Ca-amino chelates were 5 and 10 per thousands. Boron was also added to the irrigation water as boric acid in concentrations of 20 and 40 mg l-1 during the growing season. Based on the results, foliar application of amino-chelate at 10 per thousands concentration and CaCl2 in 2.2 g l-1 showed; the most effect on boron toxcicity alleviations. Also, the amino-chelate form of calcium had a better effect in reducing boron toxicity to CaCl2. So that, boron accumulation in leaves of seedlings treated with 10 per thousand Ca amino-chelates were less than other treatments, significantly. This causes the plants to have higher height, leaf number, leaf area, root length and chlorophyll to the other treatments. Although there was not any significant effects in proline, relative water content and osmotic potential of leaves between treatments. Foliar applications of calcium in this experiment, reduced boron amounts in leaves, stems and roots of pistachio seedlings. The results of this experiment indicated that Qazvini and after ward, Atlantica, have a higher resistance to boron toxicity rather than Badami. Key words: Calcium Amino Chelate, CaCl2, Badami, Qazvini, Atlantica, Boron to Calcium Ratio.
