عنوان پایان‌نامه
انتخاب بهینه استراتژی هام مقاوم سازی ایستگاه های مترو در برابر زلزله با رویکرد برگشت پذیری مطالعه موردی خط ۱ متروی شیراز
- رشته تحصیلی
- مدیریت در سوانح طبیعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1338;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70284
- تاریخ دفاع
- ۲۱ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- آسیه سلطانی چم حیدری
- استاد راهنما
- حمیدرضا جعفری, بابک امیدوار
- چکیده
- ارزیابی برگشت پذیری سوانح به عنوان یک ابزار تصمیم گیری می تواند توسط مدیران بحران مورد توجه قرار گیرد. وارد کردن زمان احیاء در روند تصمیم گیری های فاز آمادگی، باعث تفاوت رویکرد برگشت پذیری از دیگر رویکردهای تخمین خسارت و اثرات وابسته به زمان آنها می شود. فرآیند احیاء بعد از وقوع سوانح می تواند توسط توابع احیاء ساده شده یا مدل های اجتماعی سازمانی پیچیده تخمین زده شود. نکته بارز استفاده از رویکرد برگشت پذیری آن است که می تواند به مدیران بحران دورنمایی از روند احیاء شریان های حیاتی بعد از سوانح با توجه به عامل تعیین کننده زمان بدهد تا امکانات موجود را براساس معیار برگشت پذیری تخصیص دهند. در حال حاضر استراتژی های مقاوم سازی شریان های حیاتی به خصوص ایستگاه های مترو به وسیله معیارهای اقتصادی و فنی با توجه به شرایط پروژه تعیین می شوند و در این مقایسه روند احیاء و بازیابی عملکرد پس از سوانح در نظر گرفته نمی شود. در این تحقیق ابتدا مفهوم برگشت پذیری شریان های حیاتی بعد از سوانح، ابعاد و روش های تحلیل آن از یک سو و روش های مقاوم سازی ایستگاه ها و تونل های مترو از سوی دیگر بررسی شده است. در مرحله بعد با توجه به الگوریتم دستیابی به مقدار کمی برگشت پذیری، ابتدا ایستگاه زیرزمینی 15 خرداد واقع در متروی شیراز مدلسازی شده و جابجایی سازه در اثر بار زلزله در 10 نقطه کنترل و برای 11 زلزله با PGA های مختلف تحلیل شده است. در مرحله بعد با توجه به مقادیر به دست آمده احتمال گسسته و تجمعی شکست سازه با توجه به پارامتر جابجایی در مقایسه با معیار مجاز به دست آمده است. از روی مقادیر به دست آمده و یکسری اعداد ثابت که روش به دست آمده آنها در تحقیق ارائه شده و نیز در نظر داشتن تابع احیاء می توان عملکرد سیستم را به دست آورد و در نهایت با استفاده از روابط مربوط به ارزیابی کمی برگشت پذیری ارائه شده در تحقیق، برگشت پذیری استراتژی های مقاوم سازی محاسبه شده است. روش پیشنهادی قابلیت تعمیم به کلیه شریان های حیاتی را دارد.
- Abstract
- Disaster resilience assessment can be taken as a tool for crisis decision making. Considering the recovery time in the decision-making process in the preparation phase will be caused to a different approach from the others and their time-dependent effects. The recovery after disaster functions can be estimated by the simple or complex organizational and social models. Currently the strategy of lifeline strengthening specially subway stations will be measured by the economic and technical approches according to the requirements. In this study, the concept of lifeline resilience after disasters, dimensions and methods of analysis has been investigated and subway stations retrofitting methodes determined. Then according to the resilience quantification algorithm, 15-Khordad Shiraz subway station has been modeled and displacements due to an earthquake load in ten control points and from different PGA has been analyzed. After that, according to the probability of discrete and cumulative failure curves due to a displacement compared with standard parameters the resilience can be calculated. Following, strengthening resilience strategies is determind. The proposed method can be generalized to the other lifelines. Key words: Resilience, Retrofitting, Strengthening, Subway station, Recovery functions
