عنوان پایان‌نامه
میعادگاه ایرانیان در هند(طراحی خانه ی فرهنگ ایرانیان در هندوستان با نگاه به هویت در معماری معاصر ایران
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64462
- تاریخ دفاع
- ۱۹ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- نگاه صنعتی
- استاد راهنما
- عیسی حجت
- چکیده
- چکیده زبان هنر و به طور خاص هنر معماری در دیپلماسی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. به نحوی که امروزه اهمیت معماری ونقشی آن، در دیپلماسی عمومی موجب گردیده تا اغلب کشورها به معماری نمایندگی‌های خود در خارج توجه کنند. و طراحی آن‌ها را فرصتی مناسب برای القاء مفاهیم و تصوراتی سازند که مایلند از خود ایجاد نمایند. با چنین نگرشی و از آن جایی که اثر معماری به مثابه مظهری فرهنگی پدید آمده از تعاملات مخاطب، معمار و بستر طراحی می باشد، طراحی این گونه بناها با توجه به تفاوت های موجود ما بین پیشینه‌های فرهنگی معمار، با سایر مولد‌های طراحی موجب شکل گیری نوعی معماری بینافرهنگی گردیده است. آنچه که در این رابطه مطرح است میزان تاثیرگذاری این دو فرهنگ بر اثر معماری است این مطلب به میزان زیادی به نگرشی که در پس طراحی وجود دارد، مربوط می‌گردد. اهمیت یافتن این موضوع موجب مطرح شدن پرسش‌هایی در پژوهش فوق گردیده است: اینکه یک معمار در مواجهه با زمینه ای بیگانه می‌بایست مجهز به چه دانش و ابزاری باشد؟ و چگونه باید در طراحی معماری ارزش‌های فرهنگی خود را با داده‌های بستر فرهنگی در هم آمیزد؟ چگونه می تواند ریشه های فرهنگی موجود در معماری خود یعنی آنچه که سنت و هویت نامیده می شود را با جلوه ای نو باز نمایی نماید؟ و آیا بستر طرح و اهداف سیاسی و فرهنگی بر چگونگی رویکرد فوق در طراحی موثر است؟ پاسخ گویی به چنین پرسش‌هایی پژوهش را، در مسیر درکی عمیق‌تر از معماری مهمان در کشور میزبان و چالش‌های پیش روی معماری در زمینه بیگانه هدایت کرده است. چالش هایی از قبیل شناخت، اصالت اثر و تضاد سنت و مدرنیته و... لذا در پی اثبات این فرضیه که،بسترطرح و اهداف سیاسی و فرهنگی بر چگونگی نمود هویت و وبه تبع آن نشانه های فرهنگی کشور مهمان در کشور میزبان موثر است، این پژوهش با بهره گیری از روشی توصیفی- تحلیلی در قالب شش فصل به منظور دست یابی به اهداف کلان موجود در طراحی که همانا ایجاد تعاملی فرهنگی میان دو سرزمین ایران و هندوستان می باشد و با توجه به بحث هویت در معماری معاصر ایران و هندوستان و لزوم توجه به این موضوع، پژوهش و به تبع آن طراحی فوق صورت پذیرفته است، به نحوی که تلاش شده است، طرح مربوطه با توجه به اهداف سیاسی و فرهنگی موجود بازتابی از نمود های فرهنگی از دو سرزمین ایران و هندوستان باشد. نتایج حاصل از پژوهش گویای چگونگی تاثیر گذاری بستر طرح و به تبع آن فرهنگ و عوامل فرهنگی در کنار اهداف سیاسی موجود بر رویکرد طراحی بناهای دیپلماتیک می باشد. امید است تلاش صورت گرفته بتواند راهگشای پژوهش های آتی در این خصوص گردد. کلید واژه:دیپلماسی فرهنگی، هویت، هویت فرهنگی، مرکز فرهنگی، معماری معاصر ایران، معماری معاصر هندوستان
- Abstract
- Abstract Language of art especially art of architecture has a special place in diplomacy so that now, importance of architecture and its role in general diplomacy has caused most countries to attend to architecture of their agencies' building on abroad and know their design as a suitable opportunity to induct their concepts and images. According to this view and as architectural work is a symbol of cultural show created by architect, bed of designing and addressed interactions, design of these constructions have created a kind of intercultural architecture considering to available differences between cultural history of architect and other designing producers. What is considered here is the effectiveness of the two cultures on architectural work. This matter relates to the view that there is behind the designing. Emphasis on this subject caused to discuss some questions in this research: what knowledge and tools are necessary for an architecture facing with a strange design? How can we mix our cultural values with data of cultural bed in architectural designing? How can we manifest cultural roots in our architecture namely what is called tradition and identity, by a new display? And are designing bed and political and cultural goals effective on modality of above approach? Answer to these questions has directed this research to the way of deeper understand of the guest's architecture in the host's country and challenges of architecture in strange design, the challenges such as recognition, originality of work and contrast between custom and modernity, etc. Therefore, following to improve the hypothesis that designing bed and political and cultural goals are effective on modality of identity aspect and cultural symbols of guest's country in the host's country, this research has been performed by using analytical-descriptive method in seven chapters to reach to massive goals of designing that are cultural interaction between Iran and India considering to discussion of identity in contemporary architecture of Iran and India and necessity of attention to this subject. The related design has been tried to be a reflection of cultural aspects of Iran and India considering to political and cultural goals. The results of the research show how effectiveness of designing bed and consequently culture and cultural factors along with political goals on designing approach of diplomatic buildings. Hope that this effort can be a new way for future researches in this field. Key words: Cultural Diplomacy, identity, cultural identity, cultural center,contemporary architecture of Iran, contemporary architecture of India
