عنوان پایان‌نامه

اندیشه های عرفانی داراشکوه



    دانشجو در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اندیشه های عرفانی داراشکوه" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    ادیان وعرفان
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2226ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62320
    تاریخ دفاع
    ۲۶ بهمن ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    قربان علمی

    موضوع پایان‌نامه حاضر، بررسی اندیشه‌های عرفانی داراشکوه است. در این تحقیق، زندگی داراشکوه از ابتدا تا انتها که با اعدام توسط برادرش اورنگ زیب خاتمه می یابد و هم چنین تاریخ مختصر سلسله تیموریان که داراشکوه، شاهزاده این سلسله بوده، بررسی شده است. در آخر، اندیشه‌های عرفانی داراشکوه در حوزه عرفان نظری و عرفان عملی مورد بررسی قرار می‌گیرد. داراشکوه را می توان از جمله عرفای طریقه صحو دانست که البته با بعضی از اصول سکر از جمله شطح نیز موافق است. آنچه در اندیشه های دارا بیشتر از همه خود نمایی می کند، مبحث وحدت وجود است که موضوعاتی همچون وحدت ادیان و صلح کل را درپی دارد. جهان شناسی داراشکوه بر پایه وحدت وجود و وحدت ادیان استوار شده است که البته هر دوی این آموزه ها کارکرد سیاسی برای ولیعهد پادشاه هم داشته است. انسان شناسی وی مبتنی بر آیات قرآن و احادیث است. وی انسان را خلیفه خدا بر روی زمین می داند که بایستی از طریق سلوک به اصل الهیش بازگردد و آیینه تمام نمای حق شود. خداشناسی دارا نیز بر پایه اندیشه های ابن عربی است. خدا به واسطه تجلی و صفات و اسماء است که ظهور دارد و البته ذات خدا غیر قابل شناخت است. داراشکوه از آنجایی که از جمله اولین عرفایی است که به مبحث عرفان و ادیان تطبیقی پرداخته، بخشی را نیز اختصاص به این موضوع داده ایم و به تطبیق آموزه های عرفانی و دینی دو دین هندویی و اسلام در آثار دارا و سلوک عرفانی و همنشینی وی با عرفا اشاره شده است. در سیر اندیشه های عرفانی دارا به وضوح می توان آزاداندیشی وی و تأثیرات متون دینی و عرفانیِ هندویی و اسلامی، به خصوص اندیشه وحدت وجود را مشاهده کرد. تمامی این فعالیت ها و اندیشه های داراشکوه است که ضرورت پرداختن به اندیشه های وی در حوزه شبه قاره و تاثیر آن بر ادامه راه علم ادیان و عرفان تطبیقی را روشن می سازد. بنیان این تحقیق بیش از آنکه بر برداشت‌های دیگر محققین درباره داراشکوه متکی باشد بر آثار خود وی و اندیشه‌های عرفانی مطرح‌شده در نوشته‌هایش، متمرکز است؛ چرا که بهترین و موثق‌ترین منابع در این مورد، نگاشته‌های خود داراست.
    Abstract
    The subject of this thesis is to study D?r?shuk?h's mystical thoughts. In it, D?r?shuk?h's whole life, ending with his brother (named Owrangzib) having been executed, as well as a brief history of Timurid dynasty in which D?r?shuk?h was a prince are all exposed to serious scrutiny. Finally, his mystical thoughts in the realm of theoretical and practical mysticism are evaluated. D?r?shuk?h can be recognized as one of the mystics of ?ahv (awareness), who also approves of some Sukr principles such as Sha?h. What attracts our attention more in his thoughts is the unity of being that gives rise to such matters as the unity of religions and universal peace. D?r?shuk?h's worldview is reliant upon the unity of being and the unity of religions, although both teachings have been of political use for the king's crown prince. His anthropology depends upon Quranic verses and narratives. He regards humankind as God's caliph on the earth that must return to his divine origin through sul?k so as to be the perfect mirror reflecting God inside. D?r?shuk?h's theology derives also from Ibn 'Arab?'s thoughts. God, through manifestation, attributes and names, is revealed, and his essence is of course unrecognizable. As D?r?shuk?h is one of the first mystics who has proceeded with comparative mysticism and religions, we have set aside a part to his comparison between Islamic and Buddhist teachings (in terms of mysticism and religion) and his companion with other mystics. In his route of mystical thought, one may find his open-mindedness, and the influence of Islamic-Buddhist texts like the unity of being. It is all D?r?shuk?h's activities and thoughts that shed light of inquiry upon the necessity to deal with his thoughts in the sphere of the subcontinent, and his influence on the science of comparative religions and mysticism. This research is much more dependent on D?r?shuk?h's own works concerning mysticism than other scholars' stances on his standpoints, because the bes