عنوان پایان‌نامه
سیاست خارجی -امنیتی سوئیس پس از نظام بین المللی دو قطبی
- رشته تحصیلی
- مطالعات کشورهای آلمانی زبان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: DE24 369 1392;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79088;کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: DE24 369 1392;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79088
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- حمیدرضا بندی
- استاد راهنما
- محمدرضا دوستی زاده
- چکیده
- تحولات سیاسی جهان در سالهای دهه نود تا حد بسیار زیادی متاثر از فروپاشی نظام دوقطبی در سال ???? و ابعاد گسترده آن به شمار می آیند. از بین رفتن نظام کمونیستی شوروی، اتحاد آلمان شرقی و غربی و همچنین فروپاشی کشور یوگسلاوی از مهم ترین این اتفاقات محسوب می شوند. از تبعات مهم این اتفاقات می توان به این موارد اشاره نمود: شکل گرفتن کشورهای متعدد جدید در اروپا، تشکیل ساختارهای نوین سیاسی-امنیتی در اروپا، برنامه های گسترش اتحادیه اروپا و نیز تبدیل شدن آمریکا به قطبی مهم در اروپا و تسلط روزافزون این کشور در مناسبات سیاسی-امنیتی. اما کشور کوچک، بی طرف و مرفه سوییس چگونه تحت تاثیر این تغییر بزرگ در نظام بین المللی قرار گرفته است؟ به عبارت دیگر چه عناصروابعادی از سیاست خارجی-امنیتی سوییس از این تغییر متاثر گشته اند؟ سوییس بعد از فروپاشی نظام دوقطبی یا به عبارتی پس از پایان جنگ سرد چه سیاستی را در قبال سازمانهای جهانی و منطقه ای (به ویژه با رویکرد سیاسی-امنیتی مثل اتحادیه اروپا،ناتو، سازمان ملل و غیره) در پیش گرفته است؟ در این تحقیق ، با بررسی اسناد و مدارک رسمی و دولتی کشور سوییس مانند گزارش های سالیانه خارجی و امنیتی وزارت خارجه سوییس در بازه زمانی بیست سال قبل و بعد از???? (فروپاشی نظام دوقطبی) و همچنین منابع و پژوهش های علمی معتبر دیگر با رویکردی توصیفی-تحلیلی به پرسش های مطرح شده در بالا می پردازیم. به این منظور تلاش شده تا با مطالعه موردی سوییس با استفاده از مدل ها و مفروضات تئوری نوواقعگرایی به بینشی فراگیر در زمینه های یادشده و پرسش های مطرح شده دست پیدا کنیم. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهند که عنصر پایه ای سیاست خارجی سوییس یعنی "اصل بی طرفی" براثر تغییر نظام دوقطبی به چندقطبی به شدت دچار دگرگونی قرار گرفته است به طوری که سوییس در مواجهه با تغییرات جهانی از یک "ناظر منفعل" به "شریکی فعال" تبدیل گشته است. همچنین در رابطه با رفتار سیاست خارجی-امنیتی سوییس پس از جنگ سرد با استفاده از مدل تحلیلی این تئوری مشخص گردید که سوییس در قبال سازمان های امنیتی جهانی (مثلا UNO یا OSZE) سیاستی نفوذگرایانه و در مقابل سازمانهای (امنیتی) اروپایی و منطقه ای (مثل اتحادیه اروپا و ناتو) سیاستی خودمختارانه و تدافعی بر پایه همکاری های مقطعی، انتخابی و محدود و قراردادی در پیش گرفته است. همچنین در رابطه با اتحادیه اروپا مشخص شد که بر خلاف آنچه که پیش بینی می شد، رفتار سوییس مانند کشورهای کوچک و بی طرف دیگر مثل اتریش یا سوئد در زمینه همکاریهای امنیتی تغییری شگرف و بنیادین پیدا نکرد. حفظ استقلال عمل (و خودمختاری و استقلال رای در تصمیم گیری ها) از طریق اعمال "سیاست بی طرفی" و همچنین رهایی از قیدوبندها و تصمیم گیری های "خارج از مرز"های ژئوپلیتیک سوییس از طریق قراردادهای دوجانبه، دو سیاست (رفتار) بارز سوییس در این حوزه به حساب می آیند که در نهایت در زیر مجموعه رویکرد و رفتارسیاسی خودمختارانه قرار می گیرند.
- Abstract
- Die internationalen Entwicklungen der 90er waren gr??tenteils im Zeichen der Wende von 1989. Die Aufl?sung kommunistischer Herrschaftsverh?ltnisse, die Wiedervereinigung der beiden Deutschland, der Zerfall der Sowjetunion sowie des früheren Jugoslawien waren die herausragenden Ereignisse dieser Jahren. Die Entstehung von neuen Staaten in Europa, die Entstehung neuer Sicherheitsstrukturen, die Erweiterungspl?ne der Europ?ischen Union sowie die wachsende au?en- und sicherheitspolitische Dominanz der USA waren die wichtigsten Folgen. Aber wie sind die Au?enpolitik der Schweiz von dieser Wende beeinflu?t? Welche Grundelemente der schweizerischen Aussen- und Sicherheitspolitik haben sich massiv ver?ndert? Welche Vorgehensweise bzw. Au?enpolitik hat die Schweiz diesbezüglich verfolgt? In dieser Arbeit wurden diese Fragen, durch Untersuchung der offiziellen Dokumenten, sowie die au?en- und sicherheitspolitische Berichten der Schweiz vor und nach der Wende von 1989-90 dank einer dekriptiv-analytischen Vorgehensweise theoretisch aus der Sicht der modifizierten bzw. post- neorealistischen Theorie beantwortet. Durch die Analyse der schweizerischen Au?enpolitik wurde es festgestellt, dass die protektive Funktion der schweizerischen Neutralit?t nach der bipolaren Weltordnung zu einem Mittel zur Einflu?nahme in der internationalen Bühne geworden ist. Aber dies ist in Bezug auf EU-Integration ein Hindernis und ist von Autonomiwahrender Natur. Also wurde die Natur der schweizerischen Au?enpolitik von einer passiven isolierten Beobachterin zu einer aktiven rationalen Partnerin modifiziert. Die Einflu?nahme via internationalen Organisationen und Abwehrpolitik gegen europ?ische (Sicherheits-) Organisationen sind die wichtige Verhaltensmuster der schweizerischen Au?en- und Sicherheitspolitik. Insgesammt hat die Schweiz gegen EU und NATO ein Autonomiemaximierendes Verhalten und im Rahmen der internationale Organisationen wie UNO oder OSZE oder Europarat eine Einflu?maximierende Au?enpolitik verfolgt. Die Au?en- und Sicherheitspolitik der Schweiz wurde in dieser Arbeit zum ersten mal aus der Sicht der modifizierten neorealistischen Denkschule untersucht. Bei der EU-Integration ist der Schweiz die Wahrung der Autonomie und Unabh?ngigkeit (mithilfe der Neutralit?t) und Freiheit von Fremdbestimung durch bilateralen Vertragwerk zentral. Stichw?rter: Schweiz, Au?en- und Sicherheitspolitik, der Kalte Krieg, Neutralit?t, Neorealismus
