عنوان پایان‌نامه

تدوین و تبیین اصول طراحی خلاقانه در ساختارهای تاریخی به منظور کاربری مجدد و انطباق پذیر.نمونه موردی:طرح مرمت و باززنده سازی باغ سلطنت آباد تهران




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67472
    تاریخ دفاع
    ۲۸ بهمن ۱۳۹۲
    دانشجو
    احمد علومی
    استاد راهنما
    پیروز حناچی

    در طی دهه‌های اخیر، استفاده مجدد از بناهای تاریخی با هدف باززنده‌سازی بافت دربرگیرنده آن‌ها، به عنوان رویکردی از سیاست توسعه درونی شناخته شده‌است. فعالیت‌های منتهی به احیاء بناهای تاریخی که در طی سال‌های اخیر با عنوان "سازگارسازی" در ادبیات جهانی شناخته می‌شود، طیف گسترده‌ای از مداخلات کالبدی و عملکردی را در بنای تاریخی دربرمی‌گیرد. مقاله حاضر با نگاهی ویژه به سیاست‌های حفاظت و باززنده‌سازی بناهای تاریخی با هدف احیاء و اعطای کاربری مجدد، سعی در تبین ضوابط مدون جهانی در اصول طراحی خلاقانه در آثار معماری تاریخی دارد و به شکل جزئی‌تر و تخصصی به تدوین اصول الحاق معماری در بناهای تاریخی با هدف سازگارسازی خواهد پرداخت. برای رسیدن بدین منظور پرسش پژوهش بدین گونه مطرح خواهد شد که «در فرایند سازگارسازی بناهای تاریخی، یک الحاق معماری یا طراحی خلاقانه، باید دارای چه ویژگی‌های کیفی و کمی باشد تا موجب ارتقاء شخصیت، ارزش و اصالت بنای تاریخی گردد؟» بدیهی است در روند پاسخگویی به این سوال با سوالاتی چون «معیارهای سازگاری، اصول سازگارسازی، سیاست‌های مواجهه با بناهای تاریخی به منظور سازگارسازی» نیز روبرو خواهیم شد. مقاله حاضر برای رسیدن به پاسخ پرسش پژوهش، به ایجاد الگوییمفهومیدر ارتباطبانقشو اهمیت حفاظت از بناهای تاریخی و اصول سازگارسازی و الحاق در آن‌هاخواهد پرداخت وازطریقسهابزارمصاحبه،مشاهده واسنادومدارک،بهتبیینموضوع اقداممی‎نماید. در نهایت با بررسی و تحلیل اسناد و مدارک مدون جهانی، معیارهای سه گانه کیفی طراحی خلاقانه در بناهای تاریخی شامل، حفظ ارزش‌های معماری، همسازی و تمایز و درنهایت با تعمیم این سه شاخصه بر عناصر کالبدی معماری نوین در بناهای تاریخی، به دیاگرامی از اصول الحاق در بناهای تاریخی دست خواهیم یافت.
    Abstract
    In recent decades, the reuse of historic buildings with the aim of rehabilitation of fabric containing them, known an approach for Inner-City development. Activities leading to the rehabilitation of historic buildings which are widely known as "Adaptation" in international literature, contains a wide range of physical and functional interventions in the monument. This article, is focused on principles for addition in adaptive and creative re-use of historic buildings, based on international literature in this case. To achieve this purpose, the research question would be raised that “in order to enhance the value and authenticity of the monument in process of adaptation, how an architectural addition or creative design must be designed?" Obviously in answering this questions we would find some principles, criteria and intervention policies of adaptive and creative re-use of historic settings. This report is based on international literature in adaptive re-use, and finally the principles would be modeled upon this references.