عنوان پایان‌نامه
تحلیلی انتقادی بر زیبایی شناسی تصویر در سینمای ایراناز ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰
- رشته تحصیلی
- سینما
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63678
- تاریخ دفاع
- ۲۶ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- سجاد ستوده
- استاد راهنما
- فرشاد فرشته حکمت, احمد الستی
- چکیده
- در این پژوهش تلاش شده تا با بررسی فیلم‌های گزینش شده از سینمای ایران در دهه 80 به مطالعه زیبایی‌شناسی‌تصویر پرداخته شود. با استفاده از آراء و نظریه‌های پژوهش‌گرانِ سینمایی، کوشش شده تا نقاط ضعف و قوت آثار گزینش شده از جنبه‌های تصویرسازی مورد واکاوی قرار گیرد. این پژوهش به روشی توصیفی- تحلیلی سامان‌دهی شده و مهم‌ترین داده‌های مورد استفاده به شیوه کتابخانه‌ای گردآوری شده است. در ادامه با اشاره به صحنه‌های انتخاب شده از فیلم‌ها و تحلیل هر یک از آن‌ها از منظر مباحث نظریِ مطرح شده در هر فصل، تلاش شده به نتیجه‌ای منطبق بر اهداف این پایان‌نامه نزدیک شد. در جهت ارائه مباحثی موثر درباره تصویر در سینمای ایران، این پژوهش به چهار فصل تقسیم شده است : بخش اول به نحوه مواجهه فیلمسازان در استفاده از لحظه‌های گفتگویی می‌پردازد. فصل دوم بر تحلیل زیبایی‌شناسی حرکت دوربین در آثار گزینش شده متمرکز شده است. فصل سوم به ماهیت قاب سینمایی و چگونگی انواع قاب‌بندی پرداخته و فصل آخر به عمق میدان و ظرفیت‌های بیانی آن توجه نشان داده است. مجموعه یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که بسیاری از آثار گزینش شده از دهه 80 دارای رویکردی تک‌سویه و منفعلانه در استفاده از عناصر تصویری هستند. بدین‌معنی که بسیاری از آن‌ها از کمترین ظرفیت‌های تصویرسازی بهره برده‌اند و در این فیلم‌ها در بهترین حالت ممکن، لحظه‌هایی اندک از رویکردی روش‌مند و منظم وجود دارد که تنها بخشی جزئی از اثر را پوشش می‌دهد. اما تعداد اندکی از آثار انتخاب شده دهه 80 دارای برخوردی هدفمند و موثر در استفاده از تصویر هستند و موفق شده‌اند به رویکردی قابل خوانش از این پدیده دست یابند تا جایی که ردپای تحلیل‌پذیری این آثار در هر چهار فصلِ این پژوهش قابل مشاهده است. از سوی دیگر از داده‌های حاصل شده می‌توان نتیجه گرفت که سینمای ایران در کلیت خود دارای ضعف‌های بسیاری از منظر تصویرسازی است و فیلمسازان ایرانی به این مقوله مهم بی‌توجه هستند. شدتِ این نقص به حدی است که تجدید نظری اساسی در نگاه به تصویر سینمایی و عناصر آن ضروری به نظر می‌رسد.
- Abstract
- This research tries to study visual aesthetic by examining selected films from 2001 t0 2011. An attempt is made to analyze strength and weakness of visual aesthetic elements in these selected works benefiting opinions and theories of film researchers. This research has been made in descriptive-analysis method and most important data are gathered through library method. Research follows analysis of selected movie scenes, through approaches discussed in each section, and an attempt has been made to reach conclusions based on aims of this thesis. In order to discuss important visual issues in Iranian cinema, this research has been divided into four sections: first section discusses filmmakers’ approach toward dialogue moments. Section two is focused on analysis of camera movement aesthetic in selected films. Third chapter discusses the essence of film frame and methods of framing and the last chapter pays attention to depth of field and its representative potential.Findings of this research show that most selected films of 80s have a passive and similar approach toward employing visual elements. Meaning most of them use the least possible visual potential and in these filmsat best, only a few moments of stylized and orderly approach can be found thatare just small parts of the film. But only a few films of 80s have had goal oriented and effective approaches ofemploying image and have reached an approach that can be studied. Traces of analyzability of these works appear in section four. But outcome of data achieved in this research show that Iranian cinema as a whole has certain deficienciesin employing visual elements and Iranian filmmakers are negligent of this important issue. Severity of thesedeficiencies has reached a point that a serious renewal of views on cinematic image and its elements seems necessary. Keywords: visual aesthetic – shot/reverse shot – framing – camera movement – depth of field – Iranian cinema
