تبیین علل محرومیت نسبی در منطق زاگرس و برنامه ریزی برای ارتقا
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی منطقه ای
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66450
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- سعیده عابدی
- استاد راهنما
- اسفندیار زبردست
- چکیده
- دیدگاه های جدید توسعه بر این نکته تاکید دارند که اساسا فقر یک مفهوم بومی و منطقه ای است و بایستی در بطن ملی و منطقه ای خود، فهمیده شود. در صورتی که گروه هایی از مردم و در مقام مقایسه با دیگر گروه های اجتماعی، از حیث ذهنی خود را مستحق دریافت امکاناتی بدانند و در عمل امکان تحصیل آن امکانات را نداشته باشند، با آنچه آن را محرومیت نسبی می نامیم، مواجه خواهیم شد. هدف از این پژوهش، دستیابی به سنجه ها و شاخص هایی است که به وسیله آن ها بتوان میزان محرومیت مناطق را سنجید. در این پژوهش سطح محرومیت شهرستان های منطقه زاگرس بررسی شده است. با توجه به رویکرد توسعه پایدار، شاخص های به دست آمده بر اساس مبانی نظری در سه گروه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی طبقه بندی شده و محرومیت منطقه در سطح شهرستان با توجه به این سه گروه با بهره گیری از روش تحلیل عاملی و تحلیل خوشه ای، سنجیده و شهرستان ها در 5 گروه رتبه بندی شده اند. نتایج حاصل نشان می دهد که به طور نسبی استان های کرمانشاه و کردستان با تعداد بیشتری شهرستان محروم (یا به عبارتی کمتر توسعه یافته) در نسبت با استان های همدان، ایلام و لرستان رو به رو هستند. در انتهای کار با توجه به نقاط قوت و ضعف و تهدیدها و فرصت های هر استان و به منظور کاهش سطح محرومیت و افزایش توسعه، برنامه راهبردی مبتنی بر چشم انداز، راهبرد و برنامه اجرایی برای هر استان ارائه شده است.
- Abstract
- New views of development show that the poverty is essentially local and regional concept and should be understood in its national and regional form. If a group of people consider that they deserve more facilities than the other groups and in practice they don't have, then the society faces relative deprivation. The purpose of this study is to find indicators to measure the level of deprivation of the regions.In this study, the deprivation level of different counties in Zagros region is investigated.According to sustainable development approach, the measures are theoretically divided to three groups: economic, social and environmental. According to these three groups the deprivation of counties is studied using factor analysis and cluster analysis and the counties are divided into five groups.The results show that the Kermanshah and Kordestan provinces have more deprived counties in comparison to Hamedan, Ilam and Lorestan provinces.Finally, according to strength, weakness, opportunity and threats of each province, a strategic plan is suggested which includes a vision, strategy and action plans.