عنوان پایان‌نامه

پیش بینی آسیب پذیری های روانی و بدنی بر اساس ناگویی هیجانی و انزوای اجتماعی:نقش تعدیل کننده جنس و تاهل



    دانشجو در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "پیش بینی آسیب پذیری های روانی و بدنی بر اساس ناگویی هیجانی و انزوای اجتماعی:نقش تعدیل کننده جنس و تاهل" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    روانشناسی بالینِی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 581;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63230
    تاریخ دفاع
    ۱۵ بهمن ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    محمدعلی بشارت

    آسیب‌پذیری، آمادگی مادرزادی یا اکتسابی برای اختلالات و ناسازگاری¬های روانی است. مطالعات نشان داده¬اند که متغیرهای روانی و اجتماعی قادر به پیش‌بینی پیامدهای روانی و جسمی هستند. شناسایی نشانگرهای آسیب‌پذیری روانی و بدنی برای پیشگیری، تشخیص و اتخاذ روش درمانی، مؤثر، لازم و کمک‌کننده است. یکی از متغیرهای روانی شناخته‌شده به‌عنوان نشانگر آسیب‌پذیری، ناگویی هیجانی است و یکی از متغیرهای اجتماعی شناخته‌شده به‌عنوان نشانگر آسیب‌پذیری، انزوای اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی آسیب‌پذیری‌های روانی و آسیب‌پذیری‌های بدنی بر اساس ناگویی هیجانی و انزوای اجتماعی بود. برای دستیابی به این هدف، 419 نفر (206 مرد، 193 زن) از جمعیت عادی مردم تهران به پرسشنامه‌های چک‌لیست علائم (SCL-25)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مقیاس تنهایی اجتماعی (SLS) پاسخ دادند. برای تحلیل داده¬های پژوهش از شاخص¬ها و روش¬های آماری شامل میانگین، انحراف استاندارد، ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان دادند که ناگویی هیجانی با آسیب‌پذیری روانی و آسیب‌پذیری بدنی رابطه مثبت دارد. به‌علاوه، نتایج نشان داد که انزوای اجتماعی با آسیب‌پذیری روانی و آسیب‌پذیری بدنی رابطه مثبت دارد. همچنین تأهل، در رابطه بین ناگویی هیجانی و آسیب‌پذیری بدنی نقش تعدیل‌کننده داشت. ‌ با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ناگویی هیجانی و انزوای اجتماعی باید به‌عنوان کانون توجه بالینی در پیشگیری و درمان بیماری‌های روانی و جسمانی موردتوجه قرار گیرند.
    Abstract
    Abstract Vulnerability is a congenital or acquired disposition towards psychological disorders and maladjustment. Research has indicated that psychological and social variables can predict psychological and physical outcomes. Identifying physical and psychological vulnerability markers is necessary and helpful for prevention, diagnosis and effective treatment. One of the psychological variables identified as vulnerability marker is alexithymia and one of the social variables known as a vulnerability marker is social isolation. The goal of present study was to predict psychological and physical vulnerabilities on the basis of alexithymia and social isolation. To achieve this goal, 419 individuals (206 men, 193 women) from the general population of Tehran answered to Symptom Checklist (SCL-25), Torento Alexithymi Scale (TAS-20), and Social Loneliness Scale (SLS). Analysis of data involved both descriptive and inferential statistics including means, standard deviations, Pearson’s correlation coefficients and hierarchical regression. The results showed positive correlations between alexithymia and psychological and physical vulnerabilities. Furthermore, the findings demonstrated positive correlations between social isolation and psychological and physical vulnerabilities. Also hierarchical regression revealed that marital status had moderating role on the relationship between alexithymia and physical vulnerability. According to the results of the present study, alexithymia and social isolation should be the focus of clinical trials in the prevention and treatment of pychological disorders and physical diseases. Keywords: alexithymia, social isolation, psychological vulnerability, physical vulnerability