عنوان پایان‌نامه
جفتیدگی الکترومغناطو گرانشی در مکانیک کوانتومی
- رشته تحصیلی
- فیزیک-گرانش و فیریک نجومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5651;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73252;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5651;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73252
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- سعیده طایفه هاشمی
- استاد راهنما
- محمد نوری زنوز
- چکیده
- ابتدا به معرفی معادلات شبه ماکسولی اینشتین در زمینه‌ی جداسازی 3+1 می‌پردازیم. سپس نتایج حاصل از آزمایش فرضی تداخل‌سنجی نوترونی در فضای تخت از دید ناظر چرخان را در نظر می‌گیریم. نهایتا با شروع از معادلات حرکت در فضا زمان تخت و رفتن به فضا زمان ایستور میدان- ضعیف، به نسخه‌ای مشابه با نسخه‌ی جفت‌شدگی کمینه در الکترومغناطیس برای الکترومغناطوگرانش می‌رسیم. در ادامه با تحلیل مستقیم معادله‌ی دیراک با استفاده از نسخه‌ی الکترومغناطوگرانشی بدست آمده در زمینه‌ی میدان گرانشی ضعیف، به نتایجی کاملا مشابه با داده‌های حاصل از آزمایش فرضی تداخل‌سنجی نوترونی می‌رسیم.
- Abstract
- In the present thesis first the quasi-Maxwell form of the Einstein field equations in both weak-field and strong field regime are introduced in the context of the 1+3 formulation of the spacetime decomposition. Considering a hypothetical neutron interferometery experiment, in the same context, the neutron s phase shift from a rotating observer s point of view is obtained. Then we rewrite Dirac and Klein-Gordon equations in both static and stationary weak gravitational fields and find a prescription which is almost equivalent to the minimal coupling prescription in EM. According to the fact that the spacetime metric of the uniformly rotating observer in flat spacetime is equivalent to a stationary spacetime and using the obtained coupling prescription, we analyze the Dirac equation directly in a weak stationary gravitational field and reach the same result for the neutron s phase shift. At the end, we consider a physical weak field spacetime as an example to check the consistency of the proposed prescription. Key words: 1+3 decomposition, Neutron interferometry, Dirac equation, Gravitoelectromagnetic coupling
