عنوان پایان‌نامه

وجه التزام در قراردادهای تجاری بین المللی با تاکید بر قراردادهای ای پی سی



    دانشجو در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "وجه التزام در قراردادهای تجاری بین المللی با تاکید بر قراردادهای ای پی سی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه پردیس کیش شماره ثبت: 1315;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62593
    تاریخ دفاع
    ۲۵ بهمن ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    حسن بادینی

    گنجاندن شرط وجه التزام در قراردادهای تجاری بین المللی یکی از موثرترین روش ها جهت برخورد با نقض احتمالی قرارداد می باشد. وجه التزام عبارت است از سطح مورد توافقی از خسارت که به علت نقض های معینی در قرارداد به هر یک از طرفین پرداخت می گردد. به طور کلی شروط وجه التزام در قراردادهای تجاری بین المللی به دو دسته تقسیم می شوند؛ وجه التزام تاخیر در انجام تعهد و وجه التزام عدم انجام تعهد. شروط وجه التزام دارای مزایای متعددی برای طرفین قرارداد می باشند ازجمله اینکه گنجاندن این شروط در قرارداد سبب تسریع و تسهیل در دعاوی و داوری های ناشی از تعیین میزان خسارت می گردد از طرفی گنجاندن این شروط در قرارداد سبب می گردد تا طرفین با علم به زیان های بالقوه خود قرارداد را با دقت بیشتری قیمت گذاری نمایند. لذا با توجه به کاربرد فراوان این شروط در قراردادها ی تجاری بین المللی، نیاز به وجود قواعد فرا ملی، جهت تضمین لازم الاجرا بودن آن ها در سطح بین المللی به خوبی احساس می گردد. جامعه بین المللی این نیاز را از مدتها پیش مورد شناسایی قرارداده است اما علی رغم تلاش های صورت گرفته، هنوز موفق به ارائه یک راه حل قطعی در این زمینه نشده است. از طرفی با توجه به این که قراردادهای EPC یکی از شایع ترین قراردادهای جهان امروز است وبه سبب ویژگی دو عاملی بودن،کاربرد شرط مورد بحث در آن ها اهمیت دو چندان می یابد به بررسی شرط وجه التزام در این قراردادها خواهیم پرداخت. قرارداد EPC به قراردادی اطلاق می گردد که به موجب آن کارفرما کلیه مراحل مختلف پروژه از قبیل امور طراحی، مهندسی، تهیه تجهیزات، ساخت و نصب پروژه را به یک پیمانکار واحد واگذار می کند. این قراردادها را قرارداد کلید در دست نیز می نامند زیرا پس از انجام کلیه مراحل پروژه توسط پیمانکار، کارفرما تنها با چرخاندن یک کلید پروژه را مورد بهره برداری قرار می دهد.
    Abstract
    This theisis claims that including a liquidatet damages clause in international commercial contracts is an effective way of dealing with the possibility of breach. The essence of an liquidated damages clause is agreed level of damage to be paid for in the certain breaches of the contract. Liquidated damages clauses are commen clauses, particular in relation to damages for delay in performance, which called delay liquidated damages(DLD) and another type of liquidated damages clause for non-performance, which called performance liquidated damages(PLD). These clauses have many advantages for both parties. It cuts down on the risk of dispute, and perhaps an arbitration or litigation arising out of a question of the level of damages to be paid and it allows the parties to cost a contract more accurately, since they are aware of the limitations of their potential losses.So there is a need for transnational rules to secure the enforcement of such clauses in international commercial contracts. The international community acknowledged this need a long time ago, but unfortunately the tremendous effort exerted in many different harmonization projects is unlikely to lead to the certainty that actors in international trade demand. Engineering, procurement and construction (EPC) contracts are the most common form of international contract used to undertake construction works on large-scale and complex infrastructure projects. Under an EPC contract a contractor is obliged to deliver a complete facility to a owner who need only turn a key to start operating the facility, hence EPC contracts are sometimes called turnkey construction contracts. In addition to delivering a complete facility, the contractor must deliver that facility for a guaranteed price by a guaranteed date and it must perform to the specified level. Failure to comply with any requirements will usually result in the contractor incurring monetary liabilities. Keywords: Liquidated damages- International commercial contract- EPC contract