عنوان پایان‌نامه

بررسی امکان گیاه پالایی جیوه از فاضلاب پتروشیمی بندر امام با سه گونه گیاهی بومی



    دانشجو در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی امکان گیاه پالایی جیوه از فاضلاب پتروشیمی بندر امام با سه گونه گیاهی بومی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6008;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64458
    تاریخ دفاع
    ۲۰ بهمن ۱۳۹۲

    صنایع پتروشیمی یکی از کلیدی¬ترین و گسترده¬ترین صنایع فعال کشور است. به دلیل تنوع و پیچیدگی محصولات، این صنعت رنج وسیعی از آلاینده¬ها را نیز تولید می¬کند. دفع پساب¬های حاوی جیوه از واحدهای کلرآلکالی یکی از مشکلات اساسی این صنعت می¬باشد. نتایج مطالعات مختلف نشان داده است که سیستم گیاه¬پالایی برای حذف جیوه از محیط های آبی بسیار کارآمد است و در برخی موارد تا حدود 99% جیوه از محلول حدف شده است. هدف از این مطالعه بررسی توانایی سه گیاه بومی نی، لوئی و جگن در حذف جیوه از پساب تصفیه نشده واحد کلر آلکالی پتروشیمی بندر امام است. گیاهان برداشت شده از تالاب شادگان در محیط آزمایشگاهی به صورت هیدروپونیک در آکواریوم¬ پلاستیکی کشت داده شدند. نمونه¬ی پساب برداشت شده از واحد کلر آلکالی به محیط کشت گیاهان اضافه شد. یک آکواریوم حاوی پساب، آب و مواد مغذی نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. غلظت جیوه در نمونه¬های برداشت شده از ریشه گیاهان و پساب آکواریوم¬ گیاه نی در زمان¬ شروع آزمایش و روزهای 1، 3، 5 و 7 توسط دستگاه جذب اتمی اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که گذشت زمان بر میزان جذب جیوه توسط گیاهان اثر مستقیمی داشته و میانگین میزان جذب در گیاهان نی، لوئی و جگن در روز هفتم به ترتیب 32/3039، 95/864 و 03/1813 ppm بود. درصد جیوه حذف شده از پساب گلدان¬های حاوی گیاه نی، جگن و لوئی به ترتیب 25/96، 95 و 87/87% بود. بنابراین می¬توان گفت سه گیاه مورد مطالعه توانایی بالایی در حذف جیوه از پساب صنایع کلر آلکالی دارند. از بین آنها مقدار جذب در گیاه نی بالاتر است و می¬توان این گیاه را برای گیاه پالایی جیوه از پساب پیشنهاد داد.
    Abstract
    The petrochemical industry is the most productive and widely spread industry in Iran. Due to the variety and complexity of its industrial products, it also produces a wide range of pollutants. The release of mercury from chlorine-alkali units into the environment is one of the fundamental problems of this industry. Various studies have shown that phytoremediation is very efficient for the removal of mercury from aqueous solutions and, in some cases up to 95% of mercury has been removed from the solution. The purpose of this study was to evaluate the ability of three native plants (Phragmites australis, Typha domingensis and Schoenoplectus litoralis) in the removal of mercury from the chlorine-alkali effluent in Bandar Imam Petrochemical Complex. Plant samples were harvested from Shadegan wetland, transported into the laboratory and cultured hydroponically in plastic aquariums. Wastewater samples were also collected from chlorine-alkali plants and added into the culture medium. An aquarium containing wastewater, water and nutrients was considered as the control. Wastewater and plant samples were collected at 1, 3, 5 and 7 days of treatment. After acid digestion, mercury concentrations in wastewater and plant samples were measured by an Atomic Absorption Spectroscopy instrument. The results showed that time has a direct effect on mercury uptake by plants. The average concentrations of mercury in plant samples, P. australis, T. domingensis and S. litoralis, in day 7 were 3039.32, 864.95 and 1813.03 ppm, respectively. Also in the end of the study period, 96.25, 95 and 87,87% of mercury were removed from effluents of aquariums containing P. australis, T. domingensis and S. litoralis, respectively. Therefore, these three plant speciess showed a great potential in removing mercury from chlorine-alkali wastewater. Among them P. australis showed the highest removal percentage of mercury, and is recommended for the treatment of mercury from the wastewater of the petrochemical industry.