بررسی تنوع مورفولوژیکی و ژنتیکی در تعدادی از جمعیت های زنیان بومی ایران
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-اصلاح نباتات
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61409;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 759
- تاریخ دفاع
- ۱۴ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- سینا ساداتی
- استاد راهنما
- سیداحمد سادات نوری, حسین رامشینی
- چکیده
- زنیان گیاهی دارویی از خانواده چتریان است که در نواحی شرقی ایران، هند و مصر می روید و دارای خواص دارویی بسیاری است. تنوع و انتخاب دو رکن اساسی هر برنامه اصلاحی است. 24 توده زنیان از نقاط مختلف کشور جمع آوری شد. به منظور بررسی تنوع مورفولوژیکی آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی اجرا و 19 صفت مورفولوژیکی اندازه گیری شد. با انجام تجزیه واریانس نمونه های زنیان مشخص شد توده ها از نظر تمامی صفات اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد با یکدیگر دارند. تجزیه به مولفه های اصلی این توده ها نشان داد که 5 مولفه بیش از 82 درصد واریانس کل را توجیه می کند که سهم دو مولفه اول 57 درصد می باشد. تجزیه کلاستر توده ها را در پنج گروه قرار داد که توده سبزوار با فاصله بیشتری از سایر توده ها قرار گرفت و در اکثر صفات برتری محسوسی نسبت به سایر توده ها داشت. نتایج نشان داد که ارتباطی بین تنوع مورفولوژیکی و منشأ جغرافیایی وجود ندارد. از نشانگر مولکولی ISSR برای مشخص کردن تنوع ژنتیکی بین و درون گونه ای 24 توده زنیان استفاده شد. ده آغازگر ISSR، 93 باند تولید کردند که اکثر آن ها چند شکل بودند. از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA برای گروه بندی توده ها با داده های مولکولی استفاده شد. تشابه ژنتیکی ژنوتیپ ها بین 53/0 تا 83/0 بدست آمد. بیشترین شباهت (83/0) بین توده های اردبیل1 و فلاورجان می باشد و کمترین شباهت (53/0) بین توده های آباده و قم است. ضریب همبستگی کوفنتیک نیز 71/0 بدست آمد. دندروگرام مطابق با 24 توده، 12 گروه اصلی تولید کرد. ارزیابی مقاومت به شوری 20 توده زنیان نشان داد که توده یزد مقاوم ترین و توده تهران حساس ترین توده به شوری می باشد. در مجموع نتایج نشان داد که تنوع بالایی برای نمونه های زنیان مورد بررسی حتی در توده های نزدیک به هم از نظر جغرافیایی وجود دارد که با توجه به دگرگشن بودن و تکثیر از طریق بذر در زنیان، کاملا منطقی و مورد انتظار بود. نتایج این تحقیق اطلاعات پایه ای را برای نگهداری، حفاظت و معرفی برخی از صفات مهم زنیان در برنامه های اصلاحی فراهم می کند
- Abstract
- Abstract Ajowan is medicinal plants of the Apiaceae family in the eastern part of Iran, India and Egypt is growing. And includes many medicinal properties. Diversity and selection are two crucial elements of plant breeding programs. 24 ecotype of Ajwan from differents part of Iran collected. In order to study of morphological diversity, the examination in complete randomize designe was conducted and 19 morphological traits were measured. The results of analysis of variance showed that Ajwan ecotypes had effect significant on all traits (p ? 0/01). The principale analysis (PCA) with morphological traits indicated that 5 first principal coordinates account more than %82 of the total variation ratio of tow first principal coordinates was %57. Cluster analysis of the ecotypes of the five groups the ecotype Sabzevar was place more distance from than other ecotypes. This ecotype was showed most traits noticeably superior than other ecotypes. However, no significant relationship was found between genetic diversity and geographical origins. One type of molecular markers inter-simple sequence repeat (ISSR) were assayed to determine the genetic diversity of 24 Ajwan accessions. Ten ISSR primers generated 93 amplified frogment, most of which were polymorphics. The jacards similarity indices (J), based on ISSR profiles, were subjected to UPGMA analysis. Assessment of salt tolerance Ajowan 20 ecotypes showed that Yazd ecotype is the most resistant and Tehran ecotype is the most sensitive to salinity ecotypes. Overall, the results showed that the a high diversity of samples Ajowan there even between ecotypes close together in terms of geographical. According to the outcross and reproduction by seed in Ajowan, it was quite logical and expected. Results of this research the basic information for the retention, protection and introduce some important traits of Ajowan in breeding programs provides