مطالعه عملکرد ، اجزا عملکرد و برخی صفات کیفی دانه جو بهاره و یونجه یکساله در آرایشهای مختلف کشت مخلوط
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-زراعت
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5839;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62234
- تاریخ دفاع
- ۲۷ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- مهتاب نظری
- استاد راهنما
- سیدمحمدباقر حسینی
- چکیده
- به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد دو گیاه جو بهاره و یونجه یکساله در کشت مخلوط، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 13تیمار در 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تهران(کرج) در سال زراعی 1391-1390 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت های کاشت جو1:یونجه1؛ جو2:یونجه2؛ جو2:یونجه4؛ جو4:یونجه2؛ جو4:یونجه4؛ جو20%:یونجه100%؛ جو40%:یونجه100%؛ جو60%:یونجه100%؛ جو100%:یونجه20%؛ جو100%:یونجه40% و جو100%:یونجه60% بود. اجزای عملکرد جو شامل تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه، اجزای عملکرد یونجه شامل تعداد غلاف، تعداد دانه در غلاف و وزن هزار دانه بود. نتایج کلی آزمایش به وسیله شاخص هایی چون نسبت برابری زمین و ضریب نسبی تراکم بیان شد. بالاترین عملکرد دانه جو به ترتیب از تیمارهای کشت خالص جو و جو100%:یونجه20% با میانگین های 1900 و 1810 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیش ترین عملکرد دانه یونجه از تیمارهای تک کشتی یونجه و جو20%:یونجه100% با میانگین های 24/884 و 5/747 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. در تمام آرایش های کشت مخلوط نسبت برابری زمین بالاتر از یک بود که این نشان از برتری کشت مخلوط بر تک کشتی دو گیاه جو و یونجه بود. بالاترین میزان نسبت برابری زمین با مجموع 22/1 از تیمار جو1:یونجه1حاصل شد. لازم به ذکر است که این تیمار بالاترین ضریب نسبی تراکم را داشت، پس می توان کشت مخلوط جو1: یونجه1 را به عنوان برترین تیمار معرفی کرد.
- Abstract
- To investigate the seed yield and yield components for intercropped barley (Hordeum vulgare) and annual medic (Medicago scutellata), an experiment was coneducted in randomized complete block design with four replications and eleven cropping ratios comprising of 1M:1B( one row of barely:one row of annual medic), 2B:2M, 2B:4M, 4B:2M, 4B:4M, 100B:20M, 100B:40M, 100B:60M, 20B:100M, 40B:100M, 60B:100M along with sole culture of barely and annual medic. The experiment was conducted in Research Farm of College of Agriculture, University of Tehran in Karaj, Iran during growing season of 1390-1391. The total seed yield of both crops improved in some of the intercropping ratios when compared to monoculture. The best yield components of barely achieved from 1B:1M and 2B:2M that had not significant difference and for annual medic is sole cropping that is shown barely is the dominant plant. The results indicated that Land Equivalent Ratio was higher than 1 for all levels of intercropping which showed advantages of intercropping over the sole cropping. The LER of the cropping ratio of 1B:1M was 1.22 which is an indication of 22 percent yield advantage over the sole cropping of the two crops.