عنوان پایان‌نامه
برسی مقاومت توده های خربزه و طالبی نسب به نژاد یک قارچ فوزاریوم
- رشته تحصیلی
- مهندسی تولیدات گیاهی- اصلاح گیاهان باغبانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42504;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 274
- تاریخ دفاع
- ۱۴ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- اسمعیل مددخواه
- استاد راهنما
- محمود لطفی
- چکیده
- بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه و طالبی با عامل Fusarium oxysporum f. sp. Melonis از مهم-ترین عوارض و مشکلات این محصول در اغلب نقاط دنیا می¬باشد. در کشور ما نژاد یک آن رایج است. در حال حاضر از بهترین راه¬های مبارزه با بیماری¬های خاک¬زاد از جمله فوزاریوم¬ه معرفی ارقام مقاوم یا ارقام متحمل و دارای مقاومت نسب می¬باشد. در این تحقیق میزان مقاومت 45 توده¬ی¬ خربزه و طالبی به دو جدایه (گرمسار و مشهد) از نژاد یک بیماری، همچنین میزان فنل کل، فعالیت آنزیم¬های پراکسیداز، پلی¬فنل¬اکسیداز و میزان تغییرات چهار نوع کوکوربیتاسین در ریشه توده¬های مقاوم و حساس در طی توسعه عامل بیماری در روزهای 0، 2، 4، 6 و 8 بعد از مایه¬زنی قارچ عامل بیماری مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی¬های ارزیابی مقاومت با جدایه گرمسار، خربزه چروک زرد و اگون شماره 9 دارای کمترین شدت آلودگی و به عنوان توده¬های مقاوم، خربزه خاتونی، خربزه محلی مازندرانی و خربزه زرد شتری جزو توده¬های نیمه¬مقاوم و خربزه شاه آبادی، زرد قناری، دستنبو آران بید¬گل و دستنبو دزفول جزو حساس¬ترین توده¬ها ارزیابی شدند. در جدایه مشهد نیز خربزه چروک زرد و اگون شماره دارای کمترین شدت آلودگی، چروک طالبی، خربزه خاتونی و خربزه محلی مازندرانی جزو توده¬های نیمه¬مقاوم و توده¬های زرد قناری، دستنبو آران بید¬گل، ریش‌بابا آران بید¬گل و خربزه بیرجند جزو حساس¬ترین توده¬ها نسبت به بیماری بودند. میزان فعالیت بین فعالیت آنزیم¬های پراکسیداز، پلی¬فنل-اکسیداز و فنل کل در توده¬های مختلف و همچنین روزهای مختلف اندازه¬گیری آنزیم اختلاف معنی-داری وجود داشت. بیشترین فعالیت آنزیم¬ها در روز چهارم و بیشترین مقدار فنل در روز ششم در توده¬های مقاوم مشاهده شد. همچنین ارتباط معنی¬داری بین مقاومت به بیماری و میزان کوکوربیتاسین B وجود داشت ولی در مورد کوکوربیتاسین¬های D, E و I ارتباط مستقیمی با مقاومت مشاهده نشد.
- Abstract
- Fusarium wilt of melon (Cucumis melo L.), caused by Fusarium oxysporum Schlecht f. sp. melonis (F.o.m), Was first reported in New York and Minesouta in 1930. Since then it has been found and determined as 2 race in Fars & Esfahan-Iran respectively in 1971 and 1974. Also 1 race Prevalence in Garmesar. According to the research, most of management programs are not successful; therefore researchers suggested using of resistant cultivars and biological control to control of disease. In this research, resistance and sensitivity of 45 Iranian melon ecotype against to race 1 of pathogen (two isolates) were investigated. Also, total phenolic content, soluble peroxidase activities , polyphenol oxidase and Reactions of four type of cucurbitacin were evaluated in resistant and sensitive roots on 0, 2, 4, 6 and 8 days after inoculation. For evalution of resistance with Garmsar isolate, The most susceptible ecotype were Shah abadi and Zarde ghanari, and the most tolerant cultivar was ogon NO9 and choruke zard also the semi resistance were Khatoni and Mazandarani. For Mashhad isolate, The most susceptible ecotype were Birjand and Aran bidgol, the most tolerant cultivar was ogon NO9 and choruke zard and the semi resistance were Khatoni and choruke zard. Enzyme activities of peroxidase, polyphenol oxidase and total phenol content was investigated at 2, 4, 6 and 8 days after pathogen inoculation in resistant and sensitive ecotype. It is significant difference between enzymes activity in different ecotypes and different days. Also, total phenolic content was similar to enzymes. The most activity of enzymes was at 4 day, and the highest phenol content was determined at 6 day. With measure cucurbitacine amount, between resistance to disease and cucurbitacine B amount was significant difference, but about cucurbitacine E, D, and I, was not determined direct relation with resistance to disease
