عنوان پایان‌نامه
کاربرد پسماندهای ساختمانی در آسفالت گوگردی (مطالعه موردی: سایت ۲ منطقه پارس جنوبی)
- رشته تحصیلی
- مهندسی محیط زیست -موادزائد جامد
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 964;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57996
- تاریخ دفاع
- ۲۶ دی ۱۳۹۱
- دانشجو
- رضا بابایی
- استاد راهنما
- محمدعلی عبدلی, سعید گیتی پور
- چکیده
- چکیده: مطالعه حاضر به بررسی امکان استفاده از سنگدانه¬های بازیافتی حاصل از نخاله¬های ساختمانی همچون بتن، بلوک سیمانی و قلوه سنگ منطقه پارس 2 کنگان در ترکیب طرح¬های اختلاط آسفالت پرداخته است. آزمایشات نشان می-دهند که این سنگدانه¬ها نسبت به سنگدانه¬های طبیعی از سختی پائین¬تر، ارزش ماسه¬ای بیشتر، وزن مخصوص کمتر و همچنین میل به جذب آب بیشتر و متناسب با آن از دوام کمتری برخوردار می¬باشند. از طرفی مصالح حاصل از این نوع پسماندها، به علت شکستگی بیشتر و در نتیجه قفل و بست بهتر و افزایش اصطکاک داخلی، به هنگام تراکم دارای مقاومت نسبتاً خوبی هستند. جهت بررسی عملکرد نخاله¬ها در ترکیب طرح¬های اختلاط آسفالت، 4 طرح مجزا با درصد سنگدانه¬های بازیافتی صفر، 10 ، 30 و 50 درصد و همچنین درصدهای قیر 4 ، 5/4 ، 5 ، 5/5 ، 6 و 5/6 تهیه و از هر درصد قیر 2 نمونه مارشال، جمعاً 48 نمونه فراهم گردید و مورد آزمایشات تعیین مشخصات فیزیکی و مکانیکی مارشال قرار گرفتند. نتایج حاصل از طرح¬های اختلاط آسفالت معمولی نشان می¬دهد که افزایش درصد سنگدانه¬های بازیافتی در ترکیب طرح¬های اختلاط آسفالت بیشترین تأثیر را بروی کاهش استحکام نمونه¬های مارشال خواهد گذاشت. از اینرو، در مرحله بعد جهت پوشش ضعف استحکام نمونه¬های آسفالت معمولی، 4 طرح مشابه دیگر، اما با ماده چسبنده قیر – گوگرد با نسبت¬ 60-40، جهت تعیین مشخصات فنی تهیه شد. نتایج آزمایشات تعیین مشخصات فنی نمونه¬های مارشال آسفالت گوگردی شامل سنگدانه¬های بازیافتی نشان می¬دهد که گوگرد نقش بسزایی در افزایش استحکام نمونه¬ها دارد. با این حال، این افزایش استحکام با افزایش درصد سنگدانه¬های بازیافتی، کاهش خواهد یافت. از مقایسه طرح¬های اختلاط آسفالت معمولی و آسفالت گوگردی به این نتیجه می¬رسیم که گوگرد تأثیر چندانی بر روی ارتقاء سایر مشخصات فنی نداشته و فقط باعث افزایش استحکام نمونه¬ها می¬شود.
- Abstract
- Abstract This study investigates the feasibility of using recycled aggregates (RA) from construction and demolition (C&D) waste such as Concrete, Cement Block, and Rubble obtained from Pars -2 region in asphalt mixtures. There aggregates, on the one hand, have less Stiffness, Specific Weight, and durability and, on the other hand, show higher sand equivalency (SE), and water absorption in comparison with natural aggregates. Moreover, recycled aggregates tend to have high compressive strength due to good interlocking behavior an increased internal fraction resulting from high degree of crushed faces. In order to investigate the performance of C&D waste in asphalt mixture design, four mixtures with zero 0, 10, 30 and 50 percent of RA and six different amounts of bitumen at 4, 4.5, 5, 5.5, 6, and 6.5 percent were prepared and tested for physical and mechanical characteristics. The results of asphalt mixtures using natural aggregates, show that increasing the amount of RA have the utmost effect on decreasing Marshall Stability. Therefore, in the next stage to improve the stability of natural asphalt mixtures, the above mentioned procedure was repeated with Sulfur Extended Asphalt (SEA) binder with ratio of 60-40. The results indicate that sulfur significantly influences on increasing the stability of specimens. However, the stability decreases with increasing amount of RA. The results also demonstrates that using SEA binder can only improve the Marshall Stability and does not have any significant effect on other mechanical properties of specimens. Key Words: C&D waste, Recycled aggregate, Sulfur Asphalt, Marshall Stability, Sulfur Extended Asphalt (SEA).
