عنوان پایان‌نامه
برنامه ریزی و طراحی مناطق حاشیه ای شهر سنندج ( نمونه موردی: روددره قشلاق)
- رشته تحصیلی
- مهندسی طراحی محیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63016;کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1204
- تاریخ دفاع
- ۰۲ مهر ۱۳۹۱
- دانشجو
- حمید تاسا
- استاد راهنما
- محمدرضا مثنوی
- چکیده
- طراحی اکولوژیک و پایدار، شیوه ای از طراحی است که دست بشر را در ارتباطی سالم با محیط و بیوسفر قرار دهد، به نحوی که کمترین آسیب و خطر را متوجه زیست بوم نمایند. اساس و محوریت نیز بر ویژگیهای بومی و محیطی است. امروزه درک نامناسبی از طراحی اکولوژیک وجود دارد. در واقع موضوع ایجاد محیط مصنوع سالم، مشکلی نیست که بتوان آن را مانند بسیاری از مشکلات با بهره گیری از تکنولوژی های پیشرفته حل نمود. به واقع طراحی پایدار را می توان به نوعی همان طراحی زمینه گرا دانست که سبب یکپارچگی اکومنظر و منظر مصنوع – با حداقل تحمیلات مصنوع در مقیاس کلان و میانی- می شود. سیاست کلی پیشنهادی بر شهر سنندج برای طراحی اکولوژیک، بازگرداندن مسیر رود-دره به خط القعر توپوگرافیک شهری و بهره گیری از آن ها به عنوان کریدورهای ارتباطی میان لکه های سبز میان مقیاس و کلان مقیاس شهری و جریان ارتباط میان سطوح بالادست و پایین دست شهر است. این اقدام سبب ترمیم تدریجی مورفولوژی شهر توسط مهمترین عامل پدید آورنده ی آن در سنندج، یعنی سیستم هیدرولوژیک طبیعی خواهد شد. برای این منظور، تعیین مسیر ارگانیک رود-دره و تمایز آنها از مسیل های الحاقی شهر، امکان تشکیل شبکه اکولوژیک شهر در مقیاس کلان را فراهم می آورد. بدیهی است هر اقدام دیگر طراحی منظر باید با چنین پیش زمینه ای از گشتالت کلی شهر صورت پذیرد. همچنین تقسیم فرآیند طراحی در هر پروژه به سه مقیاس کلان و میانی و خرد و سه اندازه منطقه ای ، شهری و محلی، امکان "یکپارچگی " طرح در مقیاسهای متفاوت را که یکی از شاخصه های پایداری است، و تخمین نوع و میزان مداخله در هر مرحله را پیش رو خواهد گذاشت. برای خلق یک منظر پایدار شهری، پیش فاز قرائت منظر و استفاده از شمای ارگانیک حاصل از آن به عنوان اولین مرحله از برنامه ریزی سناریویی که در دنیای جدید طراحی مبین واژه منظر (Landscape) است، لازم می نماید. پس از این مرحله برای تبدیل شمای ارگانیک موجود به پیشنهادی، بهره بردن از روش "کولاژ" برای انتقال ذهن از یک مقیاس وسیع واقعی به یک مقیاس تجریدی کوچکتر و تحقق زمینه گرایی، سودمند است.
- Abstract
- Planning and environmental design, Marginal areas of Sanandaj city, approach to ecological design(case study gheshlagh River valley) by : hamid tasa Sustainable design is a designing method that relates appropriately human’s intermediation with environment and planet earth, in aspect to operand the least harmful and consuming behavior with environment. Basis and emphasis is on local and environmental indicators. Nowadays there is not a true approach to “ecologic design” in professional societies. The Ecologic design is not a method that been applied throughout modern “high technologies”. Indeed ecologic design is a sort of “contextual design” that can integrate “eco-scapes” and man-made scapes with less artificial intermediations in middle and large scale design. The proposed large scale strategy for “Sanandaj” for ecologic design, is refinding the line layer of river-valley to natural topographic valley and forming relative corridors between middle scale green-space(parks and green spokes) and outer green areas(urban forest and concentrate gardens), and make relationship with outer and inner levels of city’s areas. This act, services periodic recovry the city’s morphology via natural hydrology system, as essential operand of forming the land layer of sanandaj topology. So, refinding the natural and real axes of river-valleys and distinguishing from further additional water canals make possible finding the ecologic framework of city in regional and up-regional scale, and each constructional act in city, has to support this total gashtalt of city. In addition, dividing the design process to tree scale: large ,middle and detailing, and tree dimension: region, urban and neighborhoods, make possible the integration- as a significant indicator of sustainability- between tree design scale and evaluate the sort and range of intermediation in landscape. To create a sustainable urban landscape, “landscape-comprehension” pre-phase and using the resulting “organic scheme” as first phase of “scenario programming”, is essential, and for second phase, to convert existing organic scheme to proposed scheme, and to transfer the mind from a large objective scale to mental and subjective scale, using “collage” method is a useful method. Keywords: gheshlagh, river-valley, sustainable design, hydrology system, water-cycle management, city ecologic network, organic scheme
