عنوان پایان‌نامه
بررسی امکان سنجی همگرایی اقتصادی کشورهای ایران، ترکیه و قفقاز جنوبی
- رشته تحصیلی
- علوم اقتصادی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1463;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56059
- تاریخ دفاع
- ۱۸ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- احمد قلندری
- استاد راهنما
- علیرضا رحیم بروجردی
- چکیده
- امروزه هیچ کشوری را نمی توان یافت که در جدایی کامل از کشورهای دیگر زندگی کند. منابع اقتصادی، تکنولوژی و سطح زندگی افراد یک کشور، بستگی نسبی به اقتصاد کشورهای دیگر دارد که به وسیله جریان پیچیده‌ای از کالاها، خدمات، سرمایه و تکنولوژی، به هم مربوط می‌شوند. کشورها از طریق مبادلات بین‌المللی، سطح تولید خود را بالا برده و سود بیشتری کسب می‌کنند. در این روند و با شکل گیری سازمان جهانی تجارت و عضویت غالب کشورهای جهان در این سازمان، گرایش و رغبت کشورها به همکاری های تجاری منطقه ای، بیش از گذشته افزایش یافته است. همگرایی منطقه¬ای یکی از موثرترین راه هایی است که باعث گسترش اقتصادهای ملی و پیوستن آنها در اقتصاد جهانی می شود. تجارت آزاد، استفاده از سرمایه‌های بین‌المللی، تخصصی شدن تولیدات، حذف موانع تجاری و دسترسی به بازارهای وسیع تر مصرف در بین کشورهای عضو از جمله ویژگی های حضور در همگرایی های منطقه ای محسوب می شود که در مطالعات بسیاری توسط پژوهشگران اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش تلاش بر این است تا اثر تشکیل یک ترتیب تجاری منطقه ای احتمالی در بین کشورهای ایران، ترکیه و کشورهای قفقاز جنوبی بر میزان تجارت این کشورها با یکدیگر و میزان تجارت آنها با کشورهای خارج از منطقه مشخص شود. به این منظور از مدل جاذبه تجاری، تاثیر این ترتیب تجاری بر میزان تجارت کشورهای عضو و غیر عضو، طی دوره زمانی 2010-2001 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تخمین بیانگر این است که این ترتیب تجاری احتمالی اثر مثبتی را بر میزان مبادلات تجاری کشورهای داخل منطقه با یکدیگر ندارد. از طرف دیگر در رابطه با اثر آن بر میزان مبادلات تجاری با کشورهای خارج از منطقه، نتایج نشان دهنده اثر مثبت این همگرایی احتمالی بر میزان واردات آنها از خارج از منطقه و اثر منفی آن بر میزان صادرات آنها به کشورهای خارج از منطقه می باشد.
- Abstract
- Today no country can live in isolation from the rest of the other countries. Economic resources, technology and the welfare of people in a country relatively depend on the other economies that through complicated flow of goods, services, capital and technology relate to each other. Through international transactions, countries increase their production and earn more profit. With formation of the WTO and membership of most countries, in that, countries increasingly trade through regional mechanisms. Regional integration is one of the most effective ways to develop national economies and integrate them to the world economy. Open trade, use of international investment, specialization of production, eliminating of trade barriers and access to bigger consuming markets among the member countries, would exist when one country participates in the regional integration, and these characters have been investigated in many studies by economic researchers. In the present study we will try to determine the effect of formation of a regional trade arrangement among Iran, turkey and south Caucasus countries on the trade level of these countries with each other and with the other countries. For this reason, by using the gravity trade model, the effect of this arrangement on the trade level of member and nonmember countries during 2001-2010 has been investigated. The results of this estimation indicated that this trade arrangement would have no positive effect on the trade exchange levels among the countries in this area with each other. On the other hand the results showed the positive effect of this possible integration on the import level of member countries from the other countries, and also the negative effect of this integration on the export level of member countries to the other countries. Keywords: Regional integration, Gravity trade model, Panel data
