عنوان پایان‌نامه

محاسبه ی ضرایب سفتی اندام تحتانی وبررسی ارتباط آن با چابکی



    دانشجو در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "محاسبه ی ضرایب سفتی اندام تحتانی وبررسی ارتباط آن با چابکی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 950;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57445
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۳۹۱

    مقدمه: سفتی، به عنوان معیاری برای تعیین میزان خاصیت الاستیک بدن به کار می رود و میزان بهینه ی آن برای الگوهای حرکتی مختلف، متفاوت است. یکی از روش های محاسبه ی سفتی، استفاده از مدل جرم-فنر است که کل پا را با یک فنر ساده ی خطی مدل می کند. هدف از این مطالعه، محاسبه ی ضرایب سفتی اندام تحتانی و بررسی ارتباط آن با چابکی، به عنوان الگوی حرکتی غالب ورزش های راکتی بود. روش ها: در این تحقیق 12 آزمودنی شامل نه بازیکن اسکواش و سه بازیکن رشته ی بدمینتون سطح اول کشور با میانگین سن 4±25 سال و میانگین وزن Kg7±80 به طور داوطلبانه شرکت کردند. ضرایب سفتی اندام تحتانی(سفتی پا، سفتی عمودی و سفتی مفصل) حین انجام دو حرکت دویدن روی تردمیل و پرش های عمودی متوالی(هاپینگ) محاسبه شدند و ارتباط آن ها با زمان های به دست آمده در آزمون چابکی، با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقادیر سفتی به دست آمده در تحقیق حاضر در توافق با مطالعات پیشین بودند، با این حال هیچ ارتباط معناداری با چابکی نداشتند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده، از فرضیه ها و روش های استفاده شده در این تحقیق حمایت نمیکنند. به نظر می رسد که دخالت عواملی غیر از چرخه ی کشش-انقباض و سفتی در ازمون چابکی(به ویژه استراتژی حرکتی شرکت کننده ها) اصلی ترین دلیل برای عدم معناداری ارتباط بین سفتی و چابکی است.
    Abstract
    Introduction: Stiffness is an index for determination of elastic properties of body and its optimum range is different in various motion patterns. The Spring-mass models are used for calculating stiffness. In this method, the whole leg is modeled with a linear simple spring or torsion springs. The aim of this study is determination of lower body stiffness and evaluation of its correlation with agility, as dominant motion pattern in racket sports. Method: 12 national-level male racket-players, including 9 squash-players and 3 badminton-players (age: 25±4 years & weight: 80±7 kg) participated voluntarily in this study. Lower extremity stiffness (i.e. leg stiffness, vertical stiffness and joint stiffness) were measured during running on treadmill and hopping test. Pearson’s correlation coefficients were used to examine the relationships between stiffness and agility test records. Statistical significance was set at P< 0.05. Results: Stiffness values in the present study were in agreement with previous study, however, there wasn’t significant correlation with agility. Conclusion: The results did not support the assumptions and methods used in this research. It seems that intervention of factors other than stretch-shortening cycle and stiffness in agility test, in particular subject's motion strategy, is main reason to insignificant relationship between stiffness and agility.