عنوان پایان‌نامه
نقش امامان در انتقال معارف شیعی از امام کاظم (ع) تا امام زان(عج)
- دانشجو
- سمیه مومنه
- استاد راهنما
- رسول جعفریان
- رشته تحصیلی
- تاریخ - تاریخ اسلام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1816;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56750
- تاریخ دفاع
- ۳۰ دی ۱۳۹۱
- چکیده
- در تاریخ اسلام، مسلمانان برای بهره گیری از معارف اسلامی و فهم قرآن، به پیشوایان دینی خود رجوع می کردند. این دسترسی در زمان رسول خدا(ص) و پس از آن در یک دوره تاریخی که مشکل سیاسی مهمی وجود نداشت به صورت حضوری بود. اما در یک مقطع تاریخی و با توجه به افزایش فشار سیاسی بر شیعیان و آغاز عصر تقیه، امکان دسترسی مستقیم به امام وجود نداشت ومساله ارتباط با امام دچار تغییراتی شد. همین امر موجب شد تا به جای ارتباط حضوری و شفاهی شیعیان از طریق نامه و نوشتاری با امام تماس داشته باشند. در این تحقیق، سعی بر آن است تا ضمن بررسی این نوع از ارتباط و چگونگی آن به آموزه های دینی اعم از اصول و فروع دین از منظر نامه‌های امامان شیعه ( از زمان امام کاظم(ع) تا حضرت مهدی(عج)) پرداخته شود و مشخص گردد که نامه نگاری در این دوره در انتقال معارف دینی تا چه اندازه موثر بوده است؟ با توجه به اوضاع سیاسی- اجتماعی جهان اسلام و نیز محدودیت های سیاسی شیعه در مورد ارتباط با امام در آستانه ی غیبت صغری، نگارش نامه‌یکی از مهمترین وسایل ارتباطی امام با شیعیان می باشد. واژگان کلیدی : نگارش- نامه نگاری - امامان شیعه - آموزه های دینی
