عنوان پایان‌نامه
زمین باستان شناسی استقرار گاههای پیش از تاریح دشت تهران با تاکید بر شبکه زهکشی ( مطالعه موردی : تپه های میمون آباد )
- رشته تحصیلی
- جغرافیای طبیعی-ژئومورفولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 1652;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55538
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- سمیرا چزغه
- استاد راهنما
- مهران مقصودی
- چکیده
- دشت تهران با وسعت قابل توجه خود دارای بیش از123محوطه باستانی پیش از تاریخ است که مطالعه زمین¬باستان شناسی این محوطه¬ها موضوع پژوهش حاضر می¬باشد. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی و تحلیلی و براساس ساختارهای طبیعی منطقه شامل: ارتفاع، آب و هوا، فاصله از رودخانه، شیب، زمین¬شناسی،کاربری اراضی و ژئومورفولوژی، نحوه پراکنش محوطه¬های باستانی نسبت به این عوامل را مورد بررسی قرار دهد. بنابراین ابتدا، برای درک بهتر الگوی استقرار محوطه¬ها نسبت به عوامل طبیعی، دشت تهران بر اساس رودخانه¬های جاری در آن به شش حوضه تقسیم¬بندی شد، همچنین برای مطالعه کارآمدتر و انجام عمل مقایسه، تمامی محوطه¬ها بر اساس ویژگی¬های مشترک طبیعی با استفاده از نرم افزار SPSS به پنج خوشه تقسیم¬بندی شدند. سپس با استفاده از نرم افزار GIS نحوه توزیع 162 دوره استقراری پیش از تاریخ، نسبت به متغیرهای طبیعی مطالعه شدند، بعد ازآن به منظور مقایسه نحوه پراکنش استقراگاه¬ها، ضریب تغییرات تمامی فاکتورها محاسبه و این نتیجه حاصل شد که نحوه پراکندگی محوطه¬ها به¬گونه¬ایست که در قسمت¬های پایین¬تر محدوده، یعنی تواحی دشتی و کوهپایه¬ای، محوطه¬ها در فواصل مختلفی از رودخانه مکان¬گزینی شده¬اند تا جایی که در فواصل کمتر از 500 متر تا بیش از 4500 متر شاهد وجود استقرارگاه هستیم، همچنین در این نواحی تمرکز زیادی برروی مخروط¬افکنه¬ها وجود دارد، ولی هر چه به طرف قسمت¬های بالاتر حوضه می¬رویم محوطه¬ها در فواصل نزدیک¬تری به رودخانه قرار گرفته¬اند، مثل خوشه پنج که نواحی کوهستانی محدوده مورد مطالعه را تشکیل می¬دهد، اکثر محوطه¬ها در فواصل کمتر از 500 متر از رودخانه قرار دارند و شیب مناسب عامل جذب استقرارگاه¬ها می¬باشد. نهایتا برای بررسی بیشتر تاثیر رودخانه بر مکان¬گزینی محوطه¬های باستانی، تپه¬های میمون آباد که از استقرارگاه¬های متعلق به دوران نوسنگی هستند، به¬عنوان مطالعه موردی انتخاب شدند.شرایط در این دو تپه، به گونه¬ایست که استقرار ابتدا در تپه جنوبی صورت گرفته ولی بعد از مدتی به تپه شمالی منتقل شده است و با مطالعات زمین باستان¬شناسی از طریق بررسی شیب و رسوبات و کارهای میدانی، این نتیجه حاصل شد که با توجه به شواهد ژئومورفیک باقی مانده احتمالا مهم¬ترین عامل در انتقال استقرار، تغییرمسیر شعبه¬ای از رودخانه شادچای بوده است.
- Abstract
- Tehran plain , with its Considerable extent has more than 123 archaeological sites of prehistoric that geoearchaeological study of the area is the subject of this study. This study is based on the descriptive and analytical approach based on the physical structures include: Elevation, climate, distance from the river, slope, geology, land use and geomorphology, archaeological site distribution of these factors will be examined. So first for better understanding Settlement pattern sites relative to natural factors, Tehran plain The rivers flowing through it on were classified into six basins. Also to for efficient study based on natural features all sites using SPSS were divided into five clusters then using GIS software distribution deployment period of 162 on each of five clusters of variables were normally Since settlement to compare distribution, the coefficient of variation calculated for all factores and the results obtained that the mode of distribution of sites that is in the lower basin more of the plain and foothills, sites are located in different distance of the river so there are settlement at less than 500 (m) to over 4500(m). Also in this region is very high focus on alluvial fans but in the higher parts of the basin, settlement, located at distances closer to the river, as the cluster five, which makes up part of the mountain area most sites are located at distances less than 500 meters from the river and the most important factor that attracts settlement is appropriate the slope . Finally, to further explore the impact of rivers on settlement implantation places the tepes Meymon Abad were selected as case study in terms of the two hills that is the first took place in the south hills, but later transferred to north hills and geoearchaeological studies of the slope, sediment and fieldwork took place, the result was geomorphic evidence that the remaining probably the most important factor in the transmission of redirects branch of the river is Shadchay.
