عنوان پایان‌نامه

ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس ( ۱۹۷۱-۱۹۴۵ )



    دانشجو در تاریخ ۰۴ دی ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "ایالات متحده آمریکا در خلیج فارس ( ۱۹۷۱-۱۹۴۵ )" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1902;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58688
    تاریخ دفاع
    ۰۴ دی ۱۳۹۱
    استاد راهنما
    فرج اله احمدی

    در قرون جدید به ویژه از قرن پانزدهم، قدرت های فرامنطقه ای زیادی وارد خلیج فارس شدند و با کشورهای این منطقه وارد مناسبات تجاری ، سیاسی و نظامی شدند. یکی از آخرین قدرت هایی که وارد این منطقه استراتژیک و حساس شد ایالات متحده است. تاریخ روابط سیاسی ایالات متحده با کشورهای این منطقه در نیمه ی دوم قرن بیستم از فراز و نشیب های بسیاری برخوردار است. اما این روابط و سیاست هایی که ایالات متحده برای ماندن در منطقه اتخاذ کرد یک رابطه ی صرفا دو طرفه و متکی بر منافع دو کشور نبود. سیاست ایالات متحده در منطقه در بیشتر مواقع تابعی از سیاست های جهانی و منطقه ای بوده است تا رابطه ای متکی بر روابط دوجانبه و برابر با کشورهای منطقه. علاوه بر این، سیاست های ایالات متحده آمریکا در منطقه خلیج فارس دو بُعد یا لایه داشته اند. یکی، بعد یا لایه ی گسترده و کلی منطقه ای بوده است و دیگری بعد و لایه کوچک ترِ محلی، یعنی اولویت دادن یک کشور بر کشور دیگر. سیاست های کلان آمریکا در منطقه در دوره زمانی پژوهش، یعنی از 1945 تا اوایل دهه 1970 حول محورهای مهار کمونیزم، جلوگیری از نفوذ شوروی و حفظ منافع اقتصادی و نفتی بوده بوده است. به نظر می رسد در مورد ایران، عامل استراتژیک در اوایل از اهمیت بیشتری نسبت به عامل صرف اقتصادی برای واشنگتن برخوردار بوده است ولی بعد از کودتا این وضع دگرگون شد. اما در مورد دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس به نظر می رسد منافع اقتصادی و نفتی از ابتدا برای ایالات متحده آمریکا حائز اهمیت بوده است و مهار کمونیزم و جلوگیری از توسعه نفوذ شوروی در این کشورها برای دسترسی مداوم به این کالای استراتژیک بوده است. این پژوهش با ارائه یک الگو، موسوم به «الگوی سه دایره ای» سعی دارد سیاست های آمریکا را در منطقه مورد مطالعه و ارزیابی قرار دهد. واژگان کلیدی: ایران، ایالات متحده آمریکا، انگلستان، بررسی سیاست ها، خلیج فارس، خاورمیانه.
    Abstract
    In the recent era, especially from the fifteenth century onward a lot of foreign powers such as Dutch, France, England and U.S have been involved in the political, commercial and historical events of the Middle East and the Persian Gulf Region. Being the last one who came to this strategic and critical region, the US did the same. The U.S relationships and undertaken policies concerning the Persian Gulf States were not based on mutual interest but they were vice versa. In fact they were due to the global and regional incidents. U.S policies toward Iran were concerned with containment of communism and preventing spread of Soviet Union influence in free world. But after the 1953 Coup and overthrow of Mohammad Mosadeq, the issue of Oil and its benefits for rebuilding of the west and allies' economy became one of the main concerns of U.S diplomats and of U.S department. Besides Iran, Washington had a lot of national interest which lied in stability and security of this region. This research has designed a paradigm which is called the Three Circle Paradigm and wants to examine the U.S policies in the framework of these Circles. The first circle is local or internal circle which examine the internal events of a state or region. The second circle is the regional circle which takes into accounts the events which happened in the region and the third circle looks upon the global incidents. Based on this mutual influence of the circles, the U.S policies have been considered. It has also been used a historical approach beside the three circle paradigm. Key Words: Iran, U.S, England, examining the policies, Persian Gulf, Middle East.