عنوان پایان‌نامه
بررسی سیاست خارجی عربستان سعودی در قبال عراق بعد از سقوط صدام تا سال ۲۰۱۲ (۲۰۱۲-۲۰۰۳)
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای- مطالعات خاورمیانه وشمال آفریقا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3233;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56697
- تاریخ دفاع
- ۰۷ آذر ۱۳۹۱
- دانشجو
- جواد محمدی
- استاد راهنما
- محمد صادق کوشکی
- چکیده
- با توجه به رقابت دیرباز عربستان سعودی و جمهوری اسلامی در بدست گیری رهبری جهان اسلام، می توان ادعا کرد عراق مهمترین کشور منطقه خاورمیانه است که عرصه رقابت سیاست خارجی این دو کشور می باشد. بعد از سقوط صدام در سال 2003 معارضین عراقی و شیعیان که با جمهوری اسلامی ارتباطات وثیقی داشتند در این کشور قدرت را به دست گرفتند. این موضوع سبب شد تا عربستان سعودی سیاست خارجی جدیدی، را در قبال حکومت تازه تاسیس عراق، در قیاس با سیاست خارجی اش در قبال حکومت حزب بعث، اتخاذ نماید. سرنگونی حکومت بعث راه را برای نفوذ هرچه بیشتر جمهوری اسلامی در منطقه و قدرت گیری شیعیان هموار نمود. هدف این نوشتار بررسی سیاست خارجی عربستان سعودی در قبال عراق بعد از سـقوط صدام است. فرضیه ی اصلی این تحقیق نیز در پی این است که نشان دهد عربستان سعودی در عراق به دنبال مهار نفوذ جمهوری اسلامی و مهار حکومت مرکزی عراق جدید می باشد. برای بررسی این فرضیه و همچنین سؤالات اصلی و فرعی این تحقیق در پنج فصل سازماندهی شده است. در فصل اول به بررسی کلیات و چارچوب نظری تحقیق پرداخته می شود و پس از آشنایی مقدماتی با خود تحقیق و طرح آن، در گفتار دوم به معرفی چارچوب نظری حاکم بر این تحقیق که رهیافت موازنه قوا است پرداخته می شود. در گفتار اول از فصل دوم سابقه روابط تاریخی دو کشور عربستان سعودی و عراق از بدو شکل گیری حکومت هردو کشور تا قبل از حمله آمریکا به عراق در سال 2003 مورد واکاوی قرار می گیرد، در گفتار دوم از این فصل پس از نگاهی اجمالی به کلیات سیاست خارجی عربستان سعودی، رویکرد حکومت سعودی نسبت به حمله آمریکا به عراق و اشغال این کشور مورد بررسی قرار می گیرد. فصل سوم این تحقیق به کالبد شکافی روابط عربستان سعودی با حکومت های بعد از سقوط صدام می پردازد، و در گفتار اول آن سیاست آل سعود در مقابل حکومت های ایاد علاوی و ابراهیم جعفری واکاوی می شود، و در گفتار دوم این فصل رویکرد عربستان سعودی در قبال حکومت نوری مالکی تا سال 2012 بررسی می شود. فصل چهارم روش های تأثیرگذاری سعودی در عراق را در دو گفتار روابط با احزاب عراقی و ارتباط با گروه های تروریستی مورد اشاره قرار می دهد. در فصل پنجم و پایانی تحقیق به بررسی اهداف سیاست خارجی عربستان در عراق جدید پرداخته می شود که این اهداف در سه گفتار تحت عنوان مهار ایران، مقابله با قدرت گیری حکومت مرکزی عراق به عنوان یک رقیب، مهار انقلاب اسلامی و حکومت شیعه مورد تحلیل قرار می گیرد.
- Abstract
- Considering long-standing competition between Saudi Arabia and Islamic Republic of Iran, Iraq is the most significant country in the Middle East that is field of contest between the two countries’ foreign policy. Since the downfall of Saddam in 2003, Saddam’s opposition and shia parties that had close ties with Islamic Republic have come to power. For that reason Saudi Arabia has taken new policy toward nascent Iraqi government compared to its approach toward Iraqi Baath regime. Collapse of Saddam regime served the growing influence of iran in the region and rise of shia in the Middle East. This study aims at investigating the foreign policy of Saudi kingdom vis-à-vis post-Saddam Iraq. The main hypothesis of this paper is that; Saudi Arabia in Iraq struggles to contain Iran’s influence and new Iraqi government. For examining this hypothesis, this paper is divided into 5 parts. In the first part, the outlines and theoretical framework of this research is looked at, and after preliminary familiarity with the research, in the second section of the first part, the theoretical framework of this research, power balance, is introduced. In the second part of this study, the history of the relations between Saudi Arabia and Iraq, from the time of forming of their governments until 2003 is studied. And then the outlines of Saudi Arabia’s foreign policy and its approach toward invasion and occupation of Iraq in 2003 are investigated. In the third part of this research, Saudi Arabia’s relationship with post-Saddam governments including interim government of Iyad Allawi, transitional government of Ibrahim Al-jaafari and government of Nouri Al-maleki is examined. The fourth part is about the ways that Saudi government through which affects Iraq, i.e. relations with Iraqi parties and ties with terrorist groups. And finally in the last part, fifth part, main goals of Saudi Arabia’s foreign policy Iraq, i.e. containment of Iran, opposing strengthening of central Iraqi government, and containment of shia government and Islamic Revolution are studied.
