عنوان پایان‌نامه

بررسی رابطه دوره های آموزشی ضمن خدمت معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه پنج شهر تهران سال تحصیلی ۹۰-۱۳۸۹




    رشته تحصیلی
    برنامه ریزی آموزشی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55150
    تاریخ دفاع
    ۰۹ مهر ۱۳۹۱
    دانشجو
    قدیر تعاونی
    استاد راهنما
    غلامرضا طالقانی

    چکیده در این پژوهش رابطه بین دوره‌های آموزش ضمن خدمت معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 90-1389 مورد بررسی قرار گرفته است. نوع پژوهش توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان و دبیران مقطع متوسطه منطقه پنج شهر تهران می‌باشند. آزمودنیهای این پژوهش 390 نفر از معلمان و دبیران مقطع متوسطه شهر تهران هستند که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محصص ساخته استفاده شده است و برای توصیف داده‌ها از جدول فراوانی و درصد فراوانی، میانگین، میانه، انحراف معیار (انحراف استاندارد) و واریانس و برای پاسخگویی به پرسش‌های پژوهش در بخش آمار استنباطی از آزمودنیهای خی‌دو (کای دو)، آزمون ویلکاکسون، ضریب همبستگی جزئی، و آزمون فریدمن و آزمون t یک نمونه‌ای استفاده شده است. پس از اجرای کار میدانی و گردآوری داده‌های مورد نیاز، با وارد کردن داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نتایج ذیل حاصل شد. با 95% اطمینان براساس نتایج پردازش آماری آزمون ویلکاکسون در جدول (4-14) تفاوت معناداری بین نمرات دانش‌آموزان در دو وضعیت قبل و بعد از گذراندن دوره‌های آموزش ضمن خدمت دبیران با 5% خطا وجود دارد و براساس نتایج ضریب همبستگی جزیی که در سطح 05/0P< معنادار بوده است. و با توجه به خروجی آزمون t یک نمونه‌ای دیده شد که مقدار معناداری یعنی Sig کوچکتر از سطح آزمون یعنی 5% شده است در نتیجه فرضیه صفر را رد می‌کنیم. بنابراین با مشاهده کلیه خروجی‌های آزمونهای انجام شده می‌توان نتیجه گرفت. دبیرانی که از دوره‌های آموزش ضمن خدمت بهره کافی برده‌اند نسبت به دبیرانی که از شرکت در این دوره‌های محروم بوده‌اند، به لحاظ پیشرفت تحصیلی و به کارگیری فناوریهای نوین ICT و تبدیل رویکردهای جدید یاددهی – یادگیری از حالت شنیداری – تصویری به آموزشهای حسی، حرکتی در تدریس به موفقیت و رشد بالاتری رسیده‌اند. کلید واژه: آموزش ضمن خدمت، پیشرفت تحصیلی
    Abstract
    Abstract This research is reviewing the effect of training sessions for teachers, while on their jobs, and academic improvements of 1389-90 high school students of district 5 of City of Tehran, Iran. In doing this, we used descriptive and survey methods of research. Community under survey consisted of 390 teachers of junior high school, district 5 of City of Tehran, Iran. They have been chosen randomly. We used a questionnaire made by researcher of this research. To analyze data, we have used frequency table, frequency percentages, mean, median, standard deviation, and variances. In analyzing answers to questionnaires, we have used inferential statistics, K2 test, Will Coxon test, coefficient, Freedman test, and single-sample T test. After completing field work, gathering data, and entering them into the software SPSS, we found following results: With %95 assurance, based on processed results of Will Coxon test in Table 14-4, we found a meaningful difference in students’ grades before and after training sessions. Error level was within %5, and co efficiency was within P<%5 level. Considering outputs of T test, we observed that meaningfulness degree, meaning Sig, is less than test level of %5, therefore, the zero hypothesis is not accepted. Therefore, observing all outputs of all tests, we could conclude that: Teachers who did get enough on-job training did much better, in sense of academic progress of their students, and utilizing new technology of ICT, than teachers who didn’t get this training. They also were more successful in applying new technology of converting learning from listening/watching to sensing/action learning method. Key terms: Training , progress /achivement