عنوان پایان‌نامه

حفاظت و باززنده سازی فضاهای شهری ارزشمند معاصر- نمونه موردی: محور خیابان سپه تهران (امام خمینی حدفاصل میدان توپخانه تا میدان حسن‌آباد




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55328
    تاریخ دفاع
    ۲۸ شهریور ۱۳۹۱
    استاد راهنما
    پیروز حناچی

    ظهور نوگرایی در ایران و تهران به عنوان پایتخت، هنجارهای فرهنگی و اجتماعی جدیدی را به جامعه معرفی می کند که برخی از آن ها در مقابل جامعه سنتی قرار می گیرد. حکومت نیز تلاش می کند که سنت را با این هنجارهای تازه به میدان آمده هماهنگ کند، حتی با فشار و اجبار. میدان توپخانه، مرکز اصلی شهر و محل تبلور فیزیکی این تغییرات، فضای شهری متنوعی را ایجاد م یکند. این میدان با تجمع خیابان های اطراف با فعالیت های مختلف، مرکزیت فضایی عملکردها را تشکیل می دهد. با روی کار آمدن حکومت جدید و از آنجا که هر حکومتی خواهان این است که مهر خود را بر اصلی ترین فضاهای کالبدی بزند، میدان توپخانه سابق بهترین انتخاب برای آن است. در این دوره با اینکه میدان تغییرات کالبدی و عملکردی بسیاری کرده است اما هنوز انسجام فضایی و مرکزیت حکومتی خود را حفظ نموده است. در سال های بعد اما بدون در نظر گرفتن هویت تاریخی این فضای شهری ارزشمند، میدان با تخریب ها و نوسازی هایی مواجه می شود که آن را در سیر نزولی خود، علاوه بر مسائل کالبدی، از یک فضای ارزشمند شهری به یک فلکه ترافیکی تبدیل می کند. تخریب های کالبدی، چهره عملکردی میدان را نیز تغییر داده و عملکردهای ناهماهنگ و گاهی کاذب را جایگزین کرد. که در نتیجه آن امروز، میدان توپخانه و سپه دیروز، به فضایی پر هرج و مرج و گسسته تبدیل شده است که همین امر لزوم بررسی های همه جانبه و ارائه طرح حفاظت و باززنده سازی آن را مشخص می کند
    Abstract
    Abstract The advent of modernism in Iran and Tehran , as the capital city, which introduced cultural and social norms of the new society came in contrast with traditional society. Government efforts that tradition with the new norms come into the match, forced even. Toup Khane Square, the center of the town, and the physical manifestation of these changes can be the best place for this new performance. Because of the important streets around the square and gathering activities, the center of the performance space is formed. Although the government and lows had changed and there were anatomical and functional changes in the course of the field, but the square still kept it’s integration and solidarity. In later years, but regardless of the historical identity of this valuable urban space, the field is destroyed and has lost its values then it proves the necessity of conservation and regeneration of Imam Khomeini square of Tehran.