عنوان پایان‌نامه
بررسی جدایی گزینی مکانی واجتماعی وارائه راهکارهای طراحی شهری درمقیاس محله، مطالعه موردی :محله زرکش-تهران
- رشته تحصیلی
- شهرسازی طراحی شهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54410
- تاریخ دفاع
- ۲۷ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- فائزه رواقی
- استاد راهنما
- حمیدرضا پارسی
- چکیده
- مجاورت مکانی و اسکان گروه های مختلف قومی، اجتماعی، اقتصادی، چه به صورت اختیاری یا اجباری، همواره چالش هایی را به همراه داشته است، چالش هایی که گاه خود را در قالب جدایی مکانی و اجتماعی نشان می دهند. این مطالعه، تأثیرات جدایی گزینی مکانی و اجتماعی را در یکی از سکونتگاه های اقلیت نشین، با هدف کاهش اثرات منفی آن، با استفاده از راهکارهای طراحی شهری، مورد بررسی قرار می دهد. برای انجام این تحقیق، در کنار مطالعات اکتشافی و مشاهدات میدانی، پرسش نامه ای در اختیار 150 نفر از خانواده های ارمنی و مسلمان ساکن در محله زرکش در منطقه هشت تهران، قرار گرفت. متغیرهای تمرکز، تراکم، انسجام سه شاخص جدایی مکانی هستند که بر اساس مشاهدات میدانی مورد تحلیل قرار گرفته اند. در مطالعات آماری، شاخص های جمعیتی و اجتماعی مانند دین، نوع همجواری، مدت اقامت و میزان مشارکت، متغیرهای مستقلی هستند که تأثیرشان بر مؤلفه تعارض اجتماعی و به طور خاص بر سه متغیر عدم تعامل، فاصله اجتماعی و نابرابری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که تفاوت دینی، مدت اقامت، میزان مشارکت با متغیرهای میزان تعامل، فاصله، نابرابری اجتماعی در این محله رابطه دارند. ایجاد محله ای متعادل با شهر، با حس اجتماع منسجم محلی از طریق توسعه فضاهای عمومی غیر متمرکز، می تواند راهی مؤثر برای ایجاد پیوندهای اجتماعی جدید و حذف مرزهای عینی و ذهنی، در محیط های شهری چون زرکش باشد.
- Abstract
- Proximity of diferent racial and socio-economical populations has always been challenging. These challenges exhibit as spatial or social segregations. In order to reduce the adverse consequences of spatial or social segregations, this study investigated the impact of their impact in a neighbourhood resided by minority populations. For the purpose of this study, along with explorative and observational methodology, we collected data from 150 Muslim and Armenian families residing in the Neighbourhood of ‘Zarkesh’, 8thDistrict of Tehran. Indicators of segregation such as ‘Density’ ,‘Concentration’,‘Solidarity’ were the independent indicators of observational methodology. Population and social indicators such as religion, residing time, and the extent of contribution were the independent indicators of statistical study. This study investigated the effect of these indicators on social segregation and in particular on ‘ Lack of Interaction’, ‘Social Distance’ and ‘Inequality’. This study found that religious difference, residing time, the extent of contribution, are related to indicators like Interaction, Social Distance and Social Inequality in this district. Generating a neighbourhood in parallel with city along with local integrated community sense through developing decenteralized public spaces can be an influential approach to create new social links and eliminate the subjective and objective borders in the envirionments of a city like Zarkesh. Keywords: Spatial Segregation, Social Segregation, Public Space
