عنوان پایان‌نامه

شناسایی نقش گرایش کارآفرینانه شرکت های سرمایه گذاری تهران بر عملکرد آنها



    دانشجو در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "شناسایی نقش گرایش کارآفرینانه شرکت های سرمایه گذاری تهران بر عملکرد آنها" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده کارآفرینی شماره ثبت: 432;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58028
    تاریخ دفاع
    ۱۵ مهر ۱۳۹۱
    دانشجو
    حامد اوچانی
    استاد راهنما
    کامبیز طالبی

    گرایش کارآفرینانه براساس دو تعریف متفاوت سازه ای 3 و 5 بعدی می باشد. اگر گرایش کارآفرینی را سازه ای شامل سه بعد شامل نوآوری، ریسک پذیری و پیش گامی بدانیم این سه بعد به ترتیب بیشترین تاثیر را بر روی عملکرد مالی و غیر مالی شرکت های سرمایه گذاری در بازه سال های 90 -91 داشته اند. هر چند که با آنالیز عاملی نیز به این نتیجه رسیدیم که این سه بعد به صورت دو به دو بر روی یکدیگر نیز تاثیر دارند. برای تفسیر این اولویت می توانیم به این نکته اشاره کنیم که با توجه به محدودیت های زیادی که از سوی سازمان های ناظر (سازمان بورس، بانک مرکزی، شرکت های بورس، فرابورس و بورس کالا، وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت تجارت و ...) بر روی فعالیت شرکت های سرمایه گذاری حاکم می باشد، این شرکت ها از نظر فعالیت بسیار به هم شبیه می باشند. در نتیجه در این فضا اگر شرکتی بتواند نوآوری ای انجام دهد بسیار می تواند در راضی نگاه داشتن صاحبان سرمایه موفق عمل نماید و از سایر رقبا جلو تر رود. از سوی دیگر ریسک پذیری در شرکت های سرمایه گذاری (که قالبا در استفاده از روش های جدیدتر و نیز تحلیل های با سطح دانش بیشتر می باشد) موجب ایجاد تفاوت در بین رقبا و جذب بیشتر صاحبین سرمایه به خود میشود. به همین ترتیب پیش گامی تا جایی که بتواند موجب تمایز شرکت از سایرین شود می تواند بسیار به جذب سرمایه کمک نماید، اما از آنجا که به دلایل محدودیت های زیادی که بر این شرکت ها می باشد عملا فضای بسیاری کمی برای اعمال روش ها و استفاده از ابزار های گوناگون است، هر پیشگامی ای با تقلید سایرین در زمان نسبتا کوتاهی خنثی شده و از حالت مزیت رقابتی در می آید مگر آنکه بر اساس دانش کسب شده در طول زمان در خود شرکت باشد. کلمات کلیدی: گرایش کارآفرینانه، عملکردهای مالی و غیر مالی، نوآوری، پیش گامی، ریسک پذیری
    Abstract
    Since researchers first proposed the construct of entrepreneurial orientation (EO) over twenty years ago with three core dimensions: entrepreneurial aspects of risk taking, acting proactively and innovativeness, it has become a widely accepted means of explaining firm performance and refers to the “ processes, practices, and decision- making activities that lead to new entry” While researchers have explored the relationship between entrepreneurial orientations (EO) with business performance in different organizations, few such studies exist on investing industry. In this case, we investigate the effect of entrepreneurial orientation on the financial and non-financial performance of the investing companies. First we divided investing companies into two sections: companies with high performance and the companies with low performance, then we decided the managers with high level of EO, can reach to high level of performance or not. Data for this study was collected form Iranian managers of private investing companies through personal questionnaire and telephone, and find support of the most hypotheses. The questionnaire of Morgan and Tat Keh but it was modified and completed by some specialist in investing section. For analysis we used T test, Regression, correlation, Anova, coefficient, variance explained. Results indicate that entrepreneurial orientation play an influential role on the performance of investing companies. EO has an effect on financial performance about 35.8% and it has effect about 16.7% on non-financial performance. In Tehran most of managers pay attention to innovation and the risk taking and proactiveness in the light of existing literature, limitation and future research directions are subsequently addressed Keywords: entrepreneurial orientation, performance, risk taking, acting proactively, innovativeness