عنوان پایان‌نامه
بررسی پیرامون تصویرسازی در مجموعه تماشا و سروش
- رشته تحصیلی
- تصویرسازی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69822
- تاریخ دفاع
- ۱۳ تیر ۱۳۹۱
- دانشجو
- سیده ساره شریفی فر
- استاد راهنما
- سیدمحمد فدوی
- چکیده
- در این مجموعه تلاش شده تا ضمن بررسی اجمالی پیرامون تصویرگری ایران در حوزه مطبوعات ، ویژگیهای این تصویرسازی درطول 4 دهه عمر تماشا و سروش بررسی شود .نشریه تماشا و سروش به دلیل حفظ مدیریت هنری و بخشی از هنرمندان تصویرساز پیش از انقلاب و بعد از ان از معدود نشریات منسجم و محکمی هست که با پا فشاری زیاد بخشی از صفحات خود را به تصویرسازی بزرگسال اختصاص می دهد. تصویر گران این مجموعه همچنان که هنرمندان معتبری در عرصه گرافیک و نقاشی معاصر ایران هستند و در مواردی از مدرسین وقت دانشگاه محسوب می شدند اما استخدام رسمی این نشریات هستند و قریب به 4? سال به طور مداوم ، سردی و گرمی تصویرسازی ایرانی را چشیده اند . از زمانی که تصویرسازیهای ساده و تک رنگ ایشان ، حیات بخش ستون های خشک نشریات بوده و نقاط جذاب نشریه محسوب می شده اند تا مواقعی که تلاش ایشان در نشریات حکم اعلام زنده بودن تصویرسازی در دوره های مدیریت های سلیقگی بوده است . این تصویرگران که امروزه بدون شک پیشکسوتان تصویر سازی معاصر ایران محسوب می شوند ، سردی و گرمی روزهای اوج و افول تصویرسازی را از نزدیک احساس کرده اند و به لطف تداوم و استمرار وجود ایشان در این نشریه ما می توانیم خط سیری ممتد از تصویرسازی مطبوعات ایران را مطالعه کنیم که صد البته با توجه به زمینه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور دچار نقاط اوج و افول فراوانی است . بعد از انقلاب اسلامی در اواخر دهه ی پنجاه به‌دلیل تحولات سریع در همه‌ی جنبه های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ایران، فاصله و سکوتی در اغلب زمینه های تصویرسازی و دیگر رشته های هنری ایجاد می شود. اغلب ناشران قدیمی جای خود را به موج جدیدی از ناشران تازه از راه رسیده می‌دهند. اغلب مجلات قدیمی تعطیل شده و مجلات و روزنامه های تازه با مدیران و سردبیران جدید پیدا می شوند که می توان گفت در این میانه تصویرسازی در مجلات و روزنامه ها کمرنگ شده و اغلب ناپدید می شود. در اوایل انقلاب نوعی تصویرسازی واقعگرای انقلابی متأثر از دیگر کشورهایی که انقلاب را تجربه کرده بودند، در پوسترها و کتاب‌ها پدید می آید و تصویرسازی‌ها به تدریج جای خود را به استفاده از عکس و سپس در دهه ی هفتاد میلادی به تایپوگرافی فارسی می دهد و تصویرسازی در پوسترها و کتاب ها اندک و محدود می شود به این سبب از دهه ی هفتاد تا کنون سلطه‌ی تایپ و تایپوگرا
- Abstract
- Abstract The thesis tries to catch a glimpse of illustration in Iran regarding journals and newspapers alongside a study on qualitative characteristics of this illustration during the 4 decades of existence of Tamasha and Soroush. Keeping the manager of art section and a part of illustration artists of before and after the Revolution, Tmasha and Soroush magazines are of those solid and strong journals which insisted on having exclusive pages for adult illustrations. Although these illustrators are of great Iranian contemporary painters and artists, and some of them were lecturers in universities of the time, they all were official members in these magazines. Therefore they have much experience in Iranian illustration in these 40 years_ from the time that their plain and unicolor illustrations used to be the attractive and lively part of the magazines till the time that those with subjective ideas were the managers in the magazines and these artists’ efforts was just an announcement that illustration was still alive. These artists, who are undoubtedly the professionals in the Iranian contemporary illustration, have seen the best and the worst days of illustration. And because of their permanently presence in these magazines, we can study on the sequence of illustration in Iran regarding journals and newspapers which indeed has many climaxes and nadirs considering political, sociological and economical backgrounds in the country. After the Islamic Revolution, by end of decade 1350’s, because of the sudden changes in all sociological, political and cultural aspects in Iran, there has been a gap and silence in most of the illustration and other artistic areas. Most of the former publishers have been replaced by a new wave of new ones who are inexperienced. Most of the vintage magazines have gone off and new magazines and newspapers with new managers and redactors appear. During all these changes, illustration in magazines and newspapers have become almost unnotic
