عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر آنتی بیوتیک های رایج و داروهای کاهنده اسید بر مخمرهای دستگاه گوارش
- رشته تحصیلی
- زیست شناسی علوم میکروبیولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 3928;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43216
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- عاطفه توکلیان
- استاد راهنما
- فریده سیاوشی, آمنه رضایوف
- چکیده
- چکیده فارسی : بررسی اثر آنتی بیوتیک های رایج و داروهای کاهنده اسید بر مخمرهای دستگاه گوارش مقدمه: مخمرها ذاتأ بیماریزا نیستند بلکه تغییرات سیستم دفاعی بدن و مصرف آنتی بیوتیک ها و پاره ای عوامل دیگر زمینه را برای حمله مخمر به بافت میزبان را فراهم می سازد.Candida albicans در مقایسه با سایر مخمرها واجد بیشترین قدرت بیماریزایی است و این در حالی است که همین مخمر ساکن دستگاه گوارش، مخاط دهان و واژن است. کاندیدیازیس به عنوان عفونت میزبانان دارای نقص ایمنی اهمیت زیادی دارد. مشکلی که در درمان این افراد وجود دارد سمیت داروهای ضد قارچ رایج و ظهور سویه های مقاوم است. از آنجا که سلول های قارچ و انسان هر دو یوکاریوت هستند، امکان دارد داروهایی با مصارف دیگر بتوانند فعالیت ضد قارچی نیز از خود نشان دهند. روش ها: در این مطالعه اثرضدقارچی 16 داروی مختلف روی سه گونه Candida albicans، Candida tropicalis و Candida species بررسی و با کتوکونازول و آمفوتریسین به عنوان داروهای ضدقارچ متعارف مقایسه شد. رقت g/ml? 64 از داروها روی سه گونه مذکور با روش Macrodilution وانتشار از دیسک اثر داده شد. داروهای موثر انتخاب و MFC آنها برای 50 مخمر گوارشی تعیین و با دو ضد قارچ فوق مقایسه شد. نتایج: داروهای تری فلوئوپرازین، پروپرانولول و لنسوپرازول فعالیت ضدقارچی خوبی از خود نشان دادند. در مورد C.albicans تری فلوئوپرازین کمترین MFC (g/ml? 13/36)، کوتاهترین زمان تاثیر(6ساعت) و نزدیک ترین MFC را به MFC کتوکونازول (g/ml? 28)داشت. پروپرانولول و لنسوپرازول به ترتیب اثرات ضدقارچی ضعیف تری داشتند. بحث: نتایج این تحقیق نشان داد داروهایی با مصارف غیر ضدقارچی نیز می توانند فعالیت قارچ کشی داشته باشند. شاید استفاده از این داروها به تنهایی و یا در ترکیب با ضدقارچ های رایج بتواند در درمان عفونت های قارچی به کار گرفته شود. اثر ضدقارچی داروی ضد افسردگی تری فلوئوپرازین در مطالعات دیگر نیز گزارش شده و به علت تجمع در مایع مغز برای درمان انسفالیت قارچی پیشنهاد شده با این حال هنوز استفاده از داروهای غیر ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی در انسان توصیه نمی شود و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
- Abstract
- Abstract: Studies on the Effect of Current Antimicrobials and Acid Suppressive Drugs on Yeasts of Gastrointestinal Tract Background: Fungi are the commensal microorganisms of human body and can act as pathogens and invade when patients immune system is suppressed or after antibacterial therapy. Candida albicans is the most invasive fungi, although in normal individuals it colonizes the mucosal surfaces of gastrointestinal tract and vagina. Candidiasis mainly occurs in immunosuppressed patients .Toxicity of antifungal drugs and development of resistance are the limiting factors in antifungal chemotherapy. Since yeasts and human host are both eukaryotes, it is likely that some non-antifungal drugs could exhibit fungicidal activity. Methods: In this study antifungal activity of 16 different antimicrobials and non-antibiotic drugs on 3 yeasts; Candida species, C.albicans and C.tropicalis was compared with the antifungal activity of Amphotericin B and ketoconazole. Antifungal activity of 16 drugs with the concentration of 64 µg/mL was assessed on the 3 mentioned yeasts, using disk diffusion method. The effective drugs were selected and their minimum fungicidal concentration (MFC) was determined recruiting 50 gastric yeasts. Results: The antifungal activity was exhibited by Furazolidone, Propranolol and Lansoperazole. The Trifluoperazine exhibited antifungal activity at MFC of 36/13 µg/mL after 6 hours. The MFC was closest to MFC of ketoconazole (28µg/mL). Propranolol and Lansoperazole exhibited less antifungal activity. Discussion: Results of this study indicated that some non-antifungal drugs could exhibit antifungal activity. These drugs in combination with antifungals could be applied for the treatment of fugal infections. Antifungal activity of Trifluoperazine has been determined in other studies and due to accumulation in the brain it could be used for the treatment of fungal encephalitis. However, treatment of fungal infections with non-antifungal drugs might lead to development of side effects and thus needs further confirmation.
