عنوان پایان‌نامه
بهبود ساختار اکولوژیک بافتهای فرسوده شهری از طریق شبکه فضاهای سبز و باز و اراضی ذخیره نوسازی با رویکرد طراحی اکولوژیک منطقه شهری ( نمونه موردی: منطقه ۱۲ شهر تهران )
- رشته تحصیلی
- مهندسی طراحی محیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 888;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 54957
- تاریخ دفاع
- ۰۱ مهر ۱۳۹۱
- دانشجو
- مینو باغبانی
- استاد راهنما
- محمدرضا مثنوی
- چکیده
- بسیاری از کلان شهر ها با پهنه های وسیعی از بافتهای فرسوده مواجه هستند که از ساختارکالبدی ، فضایی و عملکردی متناسب با نیازشان برخوردار نبوده و با شاخص های پایداری و استانداردهای زیستی فاصله زیادی دارند. ازدحام کاربری های ناسازگار و نا متناسب ، فضایی آزار دهنده را بوجود آورده است . وضعیت بغرنج کمبود فضاهای سبز ( سبز راهها و شبکه های اکولوژیکی ) نیز یکی از معضلات زیست محیطی آن است. به منظور کاهش معضلات زیست محیطی شهر ها ، بویژه در بافتهای فرسوده شهری حضور فعال طبیعت در این بافتها ضروری است. ولی شایان ذکر است که لکه های سبز بصورت پارکها و چمن کاریهای پراکنده نمی تواند جای خالی شبکه های سبز را در ساختار شهری جبران کند . از جمله موانع ساختاری در راستای تبدیل تهران به یک شهر اکولوژیک وجود بافتهای فرسوده است که به دلیل ریز دانگی و تراکم ساخت و ساز فاقد فضاهای باز و سبز ، با کارکردهای اکولوژیکی مورد نیاز است. درعین حال فرصت بزرگ تهران نیز همین بافت های فرسوده با قدمت و دارای ویژگیهای تاریخی می باشد. برای توسعه پایدار یک شهر نه تنها توان و استعداد هر قطعه زمین ، بلکه توزیع کاربریها با ترکیبهای متفاوت و ارتباطات فی ما بین آنان را نیز باید مد نظر داشت (ارتباط کل شهر با بستر طبیعی آن ) .درک ساختار و نحوه ارتباطات شهر و محیط طبیعی درون آن از جمله نسبت اراضی با پوشش های مختلف سطوح زمین و حضور لکه های سبز و باز نسبت به فضاهای ساخته شده از مهمترین مبانی حفظ و یا برنامه ریزی ایجاد شرایط توسعه یک شهر پایدار می باشد. با توجه به قیمت بالای زمین در شهر تهران و نیز تراکم ساخت و ساز در بافتهای فرسوده که ایجاد تناسب لازم بین فضاهای ساخت و ساز شده و فضاهای سبز و باز را با مشکل مواجه می سازد باید به دنبال یافتن راهکارهای اصلاحی خاصی با بهره گیری از فضاهای باز موجود و امکانات ارتباطی این فضاها به یکدیگر بوده ، کمبود فضاهای سبز و در سطحی بالاتر کمبود پیوستگی ماتریس طبیعی سرزمین را تا حد امکان جبران نمود. هدف نهایی این پژوهش احیای اراضی ذخیره نوسازی با در نظر گرفتن نیاز مبرم بافتهای فرسوده به زیرساختهای سبز و بازگردان این اراضی به شریان حیات ساختار شهری می باشد.یکی از روشهای ارتقای کیفیت زندگی و تحقق عدالت اجتماعی در بافتهای فرسوده ، بهبود کیفیت محیط زیست انسانی از طریق تعیین نقش سازنده و اکولوژیک برای پهنه های رها شده ذخیره نوسازی ، شناسایی ترکیب و توزیع این پهنه ها ، یافتن بهترین شبکه اتصال این پهنه ها با فضاهای سبز و باز موجود و بررسی و تقویت ویژگیهای فرهنگی و گردشگری آن در قالب الگوی سبزراهها و شبکه های اکولوژیکی و تقویت شبکه توسط اصول طراحی اکولوژیک منظر شهری در سطوحی شهری تا محلی می باشد.
- Abstract
- Abstract Derelict redevelopment is widely acknowledged as one of the major strategies to help in achieving sustainable urban development. It is commonly recognized that the presence of derelict urban areas in the compact cities not only have adverse effects on the quality of life and environment but also on the economic health and social sustainability of a city. Mainly located in the inner city or downtown areas, these sites are facings some social and ecological challenges i.e. the lack of public and open spaces for social life, transportation difficulties, pollution, fragmentation and ecological disturbances, and also uneasement to receive proper services and city facilities. In order to respond to these challenges, many researchers suggest that cities have to change their current trends of urban development and regenerations. They need to move from a partial approach of urban development to a more integrated and holistic approach that can solve the complexity and crisis of derelict urban areas in the distressed parts of metropolitans .This paper investigates strategies that might be used to reclaim and regenerate derelict sites in 12 district of Tehran, transforming them from abandon, segregated land lot into the vital, flexible and viable places with enhancement in social life, and ecological and recreational qualities. This Thesis discusses the potentials of green infrastructure for the interconnected network of green ways, open spaces and green patches that helps mitigate problems and provide counterpoint solutions for the loss of natural landscape and environmental qualities of derelict areas. Some methods of intervention and suggestions for the structural and functional improvements of derelict urban areas are provided with strategies towards achieving a more sustainable city form and landscape qualities.
