عنوان پایان‌نامه
طراحی بافت مسکونی وتجاری محلی جلفای اصفهان ( بافت انتخابی : گذر خواجه عابد)
- رشته تحصیلی
- معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 8021;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 8021;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43109
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- امیرحسین رستمی زاده کندلجی
- استاد راهنما
- عیسی حجت
- چکیده
- بی تردید سکونت اقوام و تداوم حضور کانونهای اجتماعی را می توان مهمترین رکن در روند شکل گیری و بقای محلات و بافت های شهری در طول تاریخ بشمار آورد. بگونه ای که تهدید سکونت در شهر یا محله مترادف با تهدید تداوم حیات آن معنی می شود. ارامنه اصفهان نیز از جمله اقوامی هستند که بیش از چهار قرن در میان ایرانیان زیسته‌اند و به حق پابه پای آنان در حوادث تلخ و شیرین تاریخ این مرز و بوم پیش آمده و در این راه از دارایی های مادی و معنوی خویش گذر کرده‌اند. طی سالهای اخیر مهاجرت ارامنه اصفهان به آن سوی مرزها و شهر های مجاور اصفهان افزایش قابل توجهی یافته است و چنانچه مختصر کمک خلیفه‌گری نیز قطع گردد، تداوم زندگی بسیاری از آنان در جلفا با مشکلات فراوانی روبرو خواهد شد. افزایش ارزش اراضی در محله جلفا و عدم تمکن مالی مناسب خانوارهای ارمنی، سبب آن شده است که بومی های منطقه به تدریج زمین های مسکونی را واگذار نموده و خود اغلب به شاهین شهر یا فریدن مهاجرت کنند. از طرفی با هجوم دلالان زمین و رشد روز افزون گونه های مختلفی ازساخت و سازهای بازاری فاقد هویت، میراث معماری موجود در بافت جلفا نیز با تهدیدی بسیار جدی مواجه گردیده است. با توجه به آنچه گفته شد، در این تحقیق به معرفی گونه ای از الگوی سکونت جمعی و طراحی یک واحد همسایگی برای ارامنه جلفا در بستر تاریخی محله - بدنه گذر تاریخی خواجه عابد- پرداخته می شود. از آنجا که بدون حضور و تداوم سکونت ارامنه در جلفا نمی توان به تداوم تصویر تاریخی– فرهنگی و اجتماعی این محله در آینده شهر اصفهان امید داشت، هدف از ارائه این طرح محافظت ارامنه ساکن بافت جلفا در برابر تحولات بافت و افزایش توان انطباق محیط سکونت آنها با سیر دگرگونی های زندگی معاصر می باشد. به عبارتی طراحی با هدف حفاظت و تاکید بر اصالت و ارزش های اجتماعی، فرهنگی و تاریخی بافت، مجموعه خاطرات ارامنه، عواطف و شخصیت آنها و از همه مهمتر پاسخ به مشکلات و نیاز های جامعه ارامنه در دوران معاصر صورت می گیرد تا کالبدی که خود نماینده و نمایانگراصالت و هویت محله بوده، ضامن تداوم زندگی فرزندانش باشد و تا حد امکان از گسستگی ساکنین بومی بافت و تزلزل اجتماعی-فرهنگی آن جلوگیری نماید.
- Abstract
- Undoubtedly, the residence of tribes and community groups’ presence continuity could be considered as the most important element of formation and survival of neighborhoods and urban areas in history, in a way that a threat to residence in cities or neighborhoods is also a threat to survival of them. The Armenian in Isfahan are the tribe who has been living among Iranians for more than four centuries and has truly been part of sad and happy events shoulder to shoulder with them sacrificing their material and spiritual assets. During recent years, Armenians’ immigration abroad and their move to neighboring cities of Isfahan have experienced a dramatic rise, in a way that if no more is there little financial help by the Armenian Prelacy, many of them will confront significant problems living in Jolfa, the Armenian quarter in Isfahan. The increasing land price in Jolfa neighborhood, along with lack of prosperity in Armenian families, has caused the locals to gradually sell their properties and move mostly to Shahinshahr or Faridan. On the other hand, with real estate agents rush on the properties in the area and the sharp rise of carelessly constructed buildings, lacking identity of any type, there is a dire threat to the architectural heritage of the urban fabric of Jolfa. With regard to what mentioned above, in this article a new model of collective residence is introduced, in addition to design of a neighborhood in historical context of a quarter-the historical path of Khajeh Abed. The purpose of this project is to protect the Armenian, living in Jolfa, against urban fabric transformations and to increase the capability of their residential environment so it is able to adapt to nowadays continuous life change.In other words, the design is developed with the purpose of protecting and emphasizing originality, social, cultural and historical values of the fabric, memories of the Armenian, emotions and their personality. Most importantly, it responds to the difficult
