عنوان پایان‌نامه
بررسی روند استحاله ساختار تصویر شخصیتهای انسانی در نقاشی معاصرایران
- رشته تحصیلی
- نقاشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57861
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- مرتضی یزدانی دینانی
- چکیده
- چکیده از گذشته تا حال، چهره و فیگور انسان به عنوان مهم‌ترین موضوع در اکثر آثار نقاشان مورد توجه قرار گرفته است. شخصیت انسان در هر دوره، با توجه به حالات و روحیات نقاشان و شرایط اجتماعی، دست‌خوش تغییر و تحولات اساسی شده است. استحاله‌ی شخصیت انسان در نقاشی‌ها، اغلب بیان‌گر روحیات و فضای حاکم بر اجتماع بوده است. تصویر انسان در اواخر دوره‌ی قاجار به پیروی از فضای واقع‌گرای غرب، از فرم و صورت آرمانی خود خارج شده و شکلی واقع‌گرایانه هم‌چون عکس به خود می‌گیرد. در دوره‌های بعد تحت تاثیر نقاشی مدرن غرب، شگردهای نقاشی چهره و فیگور انسان به صورتی آزاد از قید و بندهای مشابه‌سازی، مشاهده می‌شود. از طرفی مسئله‌ی گرایش به ایرانی بودن و بازتاب هنر تصویرنگاری و نقش‌پردازی موجب رجوع به سنت‌های کهن تصویری ایران شد. استفاده از قراردادهای تصویرنگاری مرسوم، موجب بروز نشانه‌های تصویری سنتی در نقش سیمای انسان شد. با تغییر نظام اجتماعی و تحقق انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، شرایط اجتماعی خاصی به‌وجود آمد که بر نقاشان تاثیر گذار بود. ارتباط با تاثیر پذیری هنرمندان از روح کلی فضای اجتماعی بود. انسان به عنوان عنصر اصلی در این آثار با صورت‌های متفاوت، از بیان رئالیستی تا نمادین و اکسپرسیونیستی ظهور پیدا کرد. در آثار پس از جنگ، تاکنون انسان هم‌چنان در اکثر آثار سوژه اصلی قرار می‌گیرد، فیگورهایی که هر کدام در حال و هوای خاص خود می‌توانند نمادی از جهان خود نقاش یا جهان پیرامونش باشند. این مساله به صورت مستقیم و گاه غیر مستقیم درون‌مایه‌ی آثار فیگوراتیو را نمایان می‌سازد. سیر تحول نقاشی چهره و فیگور انسان از مکتب کمال‌الملک و پیروانش، تا صورتی استحاله یافته، برای بیان هرچه بیشتر منش هنرمند و احساسات او، تغییر پیدا می‌کند. در اکثر نقاشی‌های پس از دوران جنگ، پیکره‌ی انسان بیشتر از آن‌که بیان کننده حالت و حس تجسم عینی سوژه باشد، تبدیل به وسیله‌ای برای بروز احساسات نقاش نسبت به فضای اجتماعی و سیاسی شد. گویی نقاش می‌خواهد که با تجارب نو و تغییر شکل واقعیت عینی، راهی برای تجسم دگردیسی‌های اجتماعی و سیاسی پیدا کند. نگاه نقاش در نگرش به جهان پیرامون و استحاله‌ی تصویر انسان روزگار خویش در قاب نقاشی، پنجره‌ای است که دریافت‌های پیچیده‌ی هنرمند را نمایان می‌سازد.
- Abstract
- Abstract Fram past to present human's face and figure has been taken into account as the most important subject in painters works. Human's personality in each penod has been subject to change according to painter's moods and social conditions. Transmutation of human's personality in painting mostly explains moods and the regnant condition of society. Human's picture in the late period of Ghajar, has become out of its desireable from and has taken a realistic from to itself like ad photo, following the realistic conditions of west. In next periods affected by modern painting of west, we can Sec painting methods of human's face and figure in a way free from any shackle of making similar . From other side the tendency for being Iranian and reflection of the photographic art and making image made a reversion to the ancient pictorial traditions of Iran. Using common imaging agreements made traditional pictorial signs accur in human's face painting. By changing the social system and happening the Islamic revolution, holy defence, special social conditions happened that effected the painters. Relation with impressibility of artists was from the whde spirit of community. Haman as the main element in these works appeared in different froms, from realistic expression to symbolic and expressionist. In the works of after wartill now human is still the main swbject in the most works. Figurs that each of them can be a symbol of the painter's world or the world around him/her. In its special feature. This issue shows the theme of figurative works directly or indirectly. Evalution of human's face and figur's painting from kamal –Al- Molk's School and his followers to a transmutional from changes to show the character and feelings of the artistas much as it's possible. In most paintings of the after war's period. Human's body became a tool to show painter's feelings toward. Social and political condition instead of showing the feeling situation and concrete. Visvaliza
