عنوان پایان‌نامه
ارزیابی سطح فعالیت جسمانی روزانه کودکان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا و ارتباط آن با سن و شدت اختلال در دانش آموزان مدارس ابتدایی اتیسم شهر تهران
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - رفتار حرکتی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 951;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57414
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- بنفشه قاهری
- استاد راهنما
- محمود شیخ
- چکیده
- کودکان مبتلا به اُتیسم به دلیل مشکلات ارتباطی، اجتماعی- شناختی، رفتاری و دیگر مشکلات ناشی از اختلال، در خطر بی‌تحرکی و سبک زندگی ساکن قرار دارند. با این وجود اطلاعات اندکی درباره‌ی فعالیت جسمانی آن‌ها به عنوان رفتاری مرتبط با سلامتی و عاملی مهم در کیفیت زندگی آن‌ها در دسترس است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی سطح فعالیت جسمانی روزانه‌ی کودکان مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا با استفاده از شتاب‌سنج و نیز بررسی رابطه‌ی آن با سن و شدت اختلال آن‌ها بود. شرکت‌کنندگان را 52 پسر و 16 دختر 7 تا 14 ساله تشکیل دادند که شتاب‌سنج‌ها به مدت هفت روز پیاپی در ناحیه‌ی کمر آن‌ها بسته شد. شدت اختلال کودکان در چهار حیطه‌ی مهارت ارتباطی- کلامی، میزان مهارت اجتماعی، میزان آگاهی شناختی- حسی و سلامتی و رفتار با استفاده از چک لیست ارزیابی درمان اُتیسم ارزیابی شد. نتایج نشان داد که اکثر شرکت‌کنندگان روزانه 60 دقیقه فعالیت جسمانی متوسط تا شدید توصیه شده را دارا می‌باشند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که دختران به طور معناداری فعالیت جسمانی کمتری داشته و بی‌تحرک‌تر از پسران بودند. نتایج همبستگی دو متغیره نشان داد که با افزایش سن، به طور معناداری از فعالیت‌های جسمانی این کودکان کاسته می‌شود و نیز بین سطح فعالیت جسمانی و شدت اختلال آن‌ها در حیطه‌ی آگاهی شناختی و حسی رابطه‌ای منفی و معنادار وجود دارد. به علاوه سطح فعالیت جسمانی شدید آن‌ها با نمره‌ی کلی شدت اختلالشان رابطه‌ای منفی و معنادار نشان داد. در نهایت نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که سن، جنسیت و میزان آگاهی شناختی- حسی این کودکان می‌توانند پیش‌بینی کننده‌ی سطح فعالیت جسمانی آن‌ها باشند. به طور کلی لازم است که سطح فعالیت جسمانی شدید این کودکان افزایش یابد و نیز سن، جنسیت و شدت اختلال آن‌ها در طراحی برنامه‌ها و مداخلات فعالیت جسمانی برای این کودکان در نظر گرفته شود.
- Abstract
- Children with autism spectrum disorders are more likely to be at risk of physical inactivity and sedentary lifestyle due to their commiunicational, socio-cognitive, behavioral, and other difficulties associated with the disorder. However, there is a lack of knowledge regarding these individuals’ physical activity as an important health behaviour. The aim of current study was to evaluate level of daily physical activity in children with HFA using accelerometers and examine its relation with age and severity of the disorder. Participants (52 boys and 16 girls) aged 7-14 years wore an accelerometer for seven days and and autism severity was assessed in the areas of communication, sociability, sensory and cognitive awareness, and health and physical behavior using Autism Treatment Evaluation Checklist. Descriptive analysis showed that the majority of participants engaged in 60-min of moderate to vigorous physical activity (MVPA). Independent samples t-test revealed that girls were remarkably less active and more sedentary activity than boys. The results of bivariate correlation indicated that level of PA is adversely and significantly correlated with age and autism severity in the area of sensory and cognitive awareness. Moreover, level of vigorous PA was adversely and significantly correlated with total autism severity. Finally, the results of multiple regression demonstrated that age, sex, and sensory and cognitive awareness are partially predictors of PA. Results suggest that vigorous PA of this population should be enhanced and age, gender and autism severity should be taken into account while designing PA programs in these children.
