عنوان پایان‌نامه

بررسی تحلیلی بازنمایی زندگی روستایی در سینمای بعد از انقلاب اسلامی ایران: مطالعه انتقادی مشارکتی فیلم های سینمایی روستایی و مطالعه تجربی روستا




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56315;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4476
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
    استاد راهنما
    حسین میرزائی

    در این تحقیق تلاش شده است تا با رویکردی جامعیت¬محور و کلیت¬نگر، موضوعاتی همچون جامعه¬ی روستایی، سینمایِ روستایی، سیاست¬هایِ حکومتی و اقتصاد سیاسیِ دولت¬هایِ گوناگونِ پس از انقلاب و همچنین بازنماییِ روستا در سینمایِ بعد از انقلاب اسلامیِ سالِ 1357، در تقابل با یکدیگر قرار گرفته و ارتباطاتِ مختلف و متداخلِ آنها، با استفاده از مجموعه نظریاتِ انتقادی مورد بررسی قرار گیرد. در این راه قبل از هر کاری مقطعِ سی¬ساله¬ی بعد از انقلاب (1357 تا 1388) را با توجه به تغییراتِ حاکمیتی و سیاسی به چهار دوره¬ی متمایز تقسیم کردیم: الف: دورانِ تثبیتِ حاکمیتِ انقلابی و جنگِ 8 ساله با عراق؛ ب) دورانِ سازندگی؛ ج) دورانِ اصلاحات و د) دورانِ بازآفرینیِ گفتمانِ انقلابی (تا سالِ 1388). بعد از این مرحله، پیرامونِ اقتصاد سیاسیِ هر دوره و شرایطِ اجتماعی و سیاسیِ آن به شیوه¬ی اسنادی مباحثی را طرح کردیم. سپس فیلم¬هایِ روستاییِ سینمایِ بعد از انقلاب را تمام¬شماری کرده و نسبتِ کمیِ هر دوره را مشخص و با استفاده از نمونه¬گیریِ متناسب با حجم، تعداد سی فیلم را برایِ مقطعِ زمانیِ 30 ساله¬ی بعد از انقلاب انتخاب نمودیم. در آخر نیز با استفاده از نظریه¬هایی مثلِ صنعتِ فرهنگ¬سازی و زندگیِ روزمره و بازتاب، آنها را تفسیر و روندها و آسیب¬هایِ حاکم بر سینمایِ روستاییِ مقاطعِ مختلفِ بعد از انقلاب را مشخص کردیم. ما در این تحقیق متوجه شدیم که مقطعِ زمانیِ اول دارایِ بیشترین میزانِ واقع¬نمایی، پایبندی به واقعیتِ زندگیِ روزمره و نقد اجتماعی بوده و کمترین میزانِ مظاهرِ صنعتِ فرهنگ¬سازی (نظیرِ کلیشه¬ها یا طبیعت¬گرایی) را نسبت به دوره¬هایِ بعد داراست. در مقطعِ سازندگی به خاطرِ سیاست-هایِ نولیبرالی دولت و همچنین هژمونیِ ایدئولوژیکِ حاکمیت بر محتوایِ آثار، فیلم¬ها اکثراً تبلیغی و ایدئولوژیک بوده و مظاهرِ سینمایِ گیشه¬پسند و همچنین جشنواره¬ای در فیلم¬هایِ روستایی نمود بیشتری می¬یابند. در مقطعِ اصلاحات، غیر از موارد ایجاد نگرش¬هایِ تازه و نقدهایِ نه¬چندان عمیقِ اجتماعی، مناسباتِ سینمایِ روستایی مانند دورانِ قبل بوده و فیلم¬هایِ جشنواره¬پسند روستایی با تأکید بر طبیعت¬گرایی نمود زیادی پیدا می¬کنند. در دوره¬ی آخر نیز، فیلم¬هایِ شبه-دولتی و ایدئولوژیک با ساختاری مشابه با فیلم¬هایِ جشنواره¬پسند و با تأکید بر طبیعت¬گرایی و مذهبی¬گریِ عرفانی (در تقابل با مذهبی¬گریِ متعارف و سنتی) و همچنین کلیشه¬هایی مانند کلیشه¬ی کودک یا عقب¬مانده¬یِ ذهنی، عملاً برایِ واقعیتِ اجتماعیِ روستا، اهمیتِ زیادی قائل نمی¬شوند.
    Abstract
    In this research efforts have been, the rural community, rural cinema, government policies, villager’s daily life and political economy of presidential and governmental eras - after the 1979 revolution- be compared with each other by social and holistic approaches. We also aimed to assess the relationship and interplay between these subjects. For this purpose, we categorized the Thirty-years (from 1979 to 2009) in four periods according to ruling government and Social conditions: (1) consolidation of sovereignty and the Iraq vs. Iran war, (2) construction, (3) reformation and (4) recreation of revolutionary discourse. Afterwards we introduced issues by documentary methodology about political economy, political and social conditions of each period. Subsequently rural movies of each period were counted and thirty movies were chosen by proportional to size sampling method. Finally, we determined general trends on rural cinema in the different periods, with employing of different theories such as culture industry, everyday life and reflection approaches. We found that, the first period had the most realism and commitment to reality of everyday life and least attend on culture industry (such as stereotypes and naturopathy) in comparison to others. In Construction period the majority of movies were propaganda and ideological. Furthermore commercial and festival aspects became more apparent in rural movies. That was because of government neoliberal policies and ideological hegemony of Sovereignty on contents. In reformation period, with the exception of creating new social idea and superficial social criticism that were introduced, the rural cinema was like before. In this time, naturopathic films that can be admired by foreign festivals became more important. In the latter period, quasi-governmental and ideological movies that structurally based on festival-admired movies with emphasis on naturopathy, ecclesiastical sufism (in contrast with traditional religion), as well as stereotypical subjects such as kids or mental retardation stereotype, have no consideration about social reality of rural. Keywords: Rural cinema, Critical theory, Culture Industry, Everyday Life, Political Economy.