عنوان پایان‌نامه

بررسی و مقایسه پاسخ فاکتور رشد اندوتلیال عروقی(VEGF ) به یک جلسه فعالیت هوازی پیش رونده و تناوبی شدید در مردان جوان غیرورزشکار



    دانشجو در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی و مقایسه پاسخ فاکتور رشد اندوتلیال عروقی(VEGF ) به یک جلسه فعالیت هوازی پیش رونده و تناوبی شدید در مردان جوان غیرورزشکار" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1054;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62484
    تاریخ دفاع
    ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
    استاد راهنما
    علی اصغر رواسی

    پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه پاسخ فاکتور رشدی آندوتلیال عروقی(VEGF) ، به یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید در مردان جوان غیر ورزشکار انجام شد. به همین منظور 11 نفر از دانشجویان 26-19 ساله واجد شرایط ، ساکن در خوابگاه کوی دانشگاه تهران انتخاب شدند. (میانگین سنی 26/3±80/23 سال، وزن 66/5±33/71 کیلو گرم، قد 05/8±200/178 سانتی متر، شاخص توده بدنی 06/2±51/22 کیلو گرم بر متر مربع ، چربی زیر پوستی 28/4±75/13 درصد ، حداکثر اکسیژن مصرفی 30/2±63/41 میلی لیتر بر کیلو گرم در دقیقه). آزمودنی ها در روز مشخص دو ساعت و نیم بعد از صرف صبحانه استاندارد (600 کیلو کالری برای فرد 60 کیلوگرمی ، 10 کیلو کالری به ازای هر کیلو گرم وزن بدن) به آزمایشگاه مراجعه کرده و به اجرای یک وهله فعالیت هوازی پیشرونده ، یعنی آزمون آزمایشگاهی بالک و ویر پرداختند. یک هفته پس از اجرای آزمون آزمایشگاهی بالک و ویر ، مجدداً آزمودنی ها در محل آزمایش حضور یافتند و به اجرای یک وهله فعالیت تناوبی شدید پرداختند. فعالیت مورد استفاده در این مرحله از تحقیق ، تست میدانی 40 m - maximal shuttel run بود. قبل ، بلافاصله و 2 ساعت بعد از اجرای فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید ، از آزمودنی ها به میزان 2 میلی لیتر خون از سیاهرگ زند اسفلی در حالت نشسته گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 18 و برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. به علاوه آزمون موخلی(Mauchly ?s) نیز به کار برده شد تا همگنی واریانس درون گروهی تجربی در مرحله پیش و دو مرحله پس آزمون مورد ارزیابی قرار گیرد. به منظور بررسی تغییرات سطوح VEGF سرمی قبل ، بلافاصله و 2 ساعت بعد از اجرای فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید ، از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری(Repeated Measures) استفاده شد. در صورت وجود اختلاف معنادار ، از آزمون تعقیبی LSD برای تعیین جایگاه اختلاف استفاده شد. همچنین از آزمون آماری t همبسته برای مقایسه داده های برآمده از دو نوع فعالیت استفاده شد. سطح معنی داری 05/0?P تعیین شده بود. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاضر نشان داد ، اجرای یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده ، موجب افزایش VEGF سرمی بلافاصله(144/0P=) و دو ساعت بعد از اجرا شد اما این افزایش فقط در مرحله دو ساعت بعد از اجرا نسبت به سطح پایه معنادار بود(002/0P=). کاهش VEGF سرمی بلافاصله بعد از اجرای فعالیت تناوبی شدید مشاهده شد که این کاهش معنادار نبود. همچنین VEGF سرمی دو ساعت بعد از اجرای فعالیت تناوبی شدید افزایش یافت و به مقداری بالاتر از سطح استراحتی رسید که این افزایش نیز غیر معنادار بود(403/0P=). در مجموع یافته های مقایسه ای این تحقیق نشان می دهدند که بین دو فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید ، در میزان اثرگذاری بر سطوح سرمی VEGF ، در مراحل بلافاصله (339/0P=) و دو ساعت بعد از اجرا (593/0P=) ، اختلاف معناداری وجود ندارد.
    Abstract
    The present research studied and compared reaction of Vascular Endothelial growth factor (VEGF) to a single bout progressive aerobic & high intensity interval activities in not athlete youth men. In this case, it was selected eligible 11 students, 19-26 years old, residing in Tehran university dorm. ( average of age 23.80 ± 3.26 years old, weight 71.33 ± 5.66 Kg, length 178.200 ± 8.05 Cm , BMI 22.51 ± 2.06 Kg/m2, body fat 13.75 ± 4.28%, VO2max 41.63 ± 2.30 ml/kg per minute). Tried students referred to laboratory 2.5 hours after standard breakfast (600 kcl for 60 kg person and 10 kcl for every kg of weight) in a specific day and performed a progressive aerobic activity, namely laboratory examination of Balke and Ware. One week after laboratory test of Balke and Ware, the students came to laboratory and performed a single bout of high intensity interval activity. The activity used in this part of research was 40m- maximal shuttle run. Before, immediate and 2 hours after performing progressive aerobic & high intensity interval activity, the students were phlebotomized 2 ml from ulna in sitting form. SPSS software, version 18, was used for analyzing information and Clemogroph Smirnoph test was used for determining whether information is normal or not. In addition, Mauchly’s test was used to study about being equal the variance of practical intergroup experiment in the phase before and two phase after the test. Statistical analysis test of variance with repeated measures was used before, immediate and 2 hours after performing progressive aerobic & high intensity interval activity to study changes of serum VEGF levels. In case of being meaningful difference, LSD following test was used to determine place of difference. Also, statistical correlated t test was used to compare the results of two types of activity. Meaningful level of p?0.05 was determined. Analysis of the results showed that performing one session of progressive aerobic activity caused to increase serum VEGF level immediate (p=0.144) and 2 hours after performing the test but this increase was meaningful only 2 hours after performing the test toward basic level (p= 0.002). It was seen the decrease of serum VEGF level immediate after high intensity interval activity and it was not meaningful. Also, serum VEGF level was increased 2 hours after hard alternative activity and received to a level higher than relaxation level and this increase was not meaningful (p=0.403). Totally, comparative results show that there isn’t meaningful difference between progressive aerobic & high intensity interval activities in amount of effecting on serum VEGF levels immediate (p=0.339) and 2 hours after performing the test (p=0.593).